* Από τον Γιάννη Κρεμμύδα
Η σταύρωση του Ιησού είναι το φρικτότερο ανοσιούργημα του ανθρώπινου μίσους αλλά και το θαυμαστότερο αριστούργημα της θείας αγάπης. Είναι το βδελυρότερο κατόρθωμα των δυνάμεων του σκότους αλλά και το ενδοξότερο επίτευγμα της θείας σοφίας. Είναι το πιο δακρύβρεκτο δράμα και το πιο ασύλληπτο θαύμα, των θαυμάτων το θαύμα. Στο θείο δράμα αποκαλύπτονται τα απροσμέτρητα βάθη της ανθρώπινης αθλιότητας και τα απροσπέλαστα ύψη της θείας αγιότητας.
Αυτόν που λίγες μέρες πριν, τον υποδέχτηκαν με αλαλαγμούς χαράς και ιαχές θριάμβου ως βασιλιά, Τον οδηγούν στο Γολγοθά ως κατάδικο.. Μια οργισμένη λαοθάλασσα Τον συνοδεύει στην αιματηρή πορεία του και μόνο κάποιες συμπονετικές γυναίκες θρηνούν και οδύρονται γι' Αυτόν. Καθώς πορεύεται βαστώντας τον σταυρό, παραπαίει και κάτω από το βάρος του καταρρέει στο τραχύ μονοπάτι.
Αν η μαστίγωση ήταν τρομακτική, η σταύρωση ήταν ασύγκριτα πιο φρικιαστική. Υψωμένος επάνω στο σταυρό πεθαίνει μ΄ ένα αργό, αγωνιώδη, ασύλληπτα οδυνηρό θάνατο.
Έξι ώρες είναι καθηλωμένος , από τις 9 το πρωί μέχρι τις 3. Το εξάωρο αυτό διάστημα χωρίζεται σε δύο τρίωρα. Στις 12 η ώρα, έλαβε χώρα μια τρομακτική, υπερφυσική έκλειψη του ηλίου που ποτέ άλλοτε δεν είχε συμβεί. Ένα σκοτάδι ζοφερό κάλυψε όλη τη γη και ένας σεισμός δυνατός τη συντάραξε.
Τρεις ολόκληρες ώρες το σκοτάδι σκέπαζε το λόφο του μαρτυρίου, την Ιερουσαλήμ, την Ιουδαία, όλη τη γη. Ενώ οι γραμματείς και φαρισαίοι, οι αρχιερείς και οι Ρωμαίοι ανύποπτοι και ανίδεοι, προκαλούσαν τον Χριστό και τον βλασφημούσαν, στον αόρατο υπερβατικό κόσμο ξετυλίγονταν γεγονότα αιώνιας σπουδαιότητας, άπειρης βαρύτητας
Σύμφωνα με διάφορους βιβλικούς υπαινιγμούς, φαίνεται πως το πρώτο, πρωινό τρίωρο, πραγματοποιήθηκε πρώτον, ο επίσημος καταλογισμός του χρέους της ανθρωπότητας εκ μέρους του Θεού, στο εκπρόσωπό μας τον Ιησού Χριστό, ο οποίος βρισκόταν στο εδώλιο τού κατηγορουμένου, επάνω στον σταυρό του μαρτυρίου. Δεύτερον, έλαβε χώρα η ακρόαση εκ μέρους του Ιησού τού κατηγορητηρίου και η ανάληψη εκ μέρους Του όλης της ενοχής, ώστε να δεχτεί Αυτός την ποινή, ως αντικαταστάτης της αμαρτωλής ανθρωπότητας.
Τα συνταρακτικά και κοσμοϊστορικά γεγονότα του πρώτου τρίωρου, διαδραματίστηκαν παρισταμένων ως μαρτύρων όλων των μυριάδων όντων του αόρατου πνευματικού σύμπαντος, αγαθών και πονηρών.
Μετά την ανάγνωση του κατηγορητηρίου και την εκφώνηση της δικαστικής απόφασης ενάντια στον κατάδικο Χριστό, επακολούθησε το δεύτερο σκοτεινό τρίωρο της σταύρωσης, τότε που ο ήλιος σκοτείνιασε και σκέπασε τη γη το τρομερό σκοτάδι. Τότε επιβλήθηκε στον αντικαταστάτη μας η εξιλαστήρια ποινή, η έκχυση του αίματός Του αλλά και η εγκατάλειψή Του από τον ουράνιο Πατέρα.
Ο Χριστός στο σταυρό δεν πέθανε μόνο σωματικά. Πριν γνωρίσει το σωματικό θάνατο, γεύθηκε και έναν άλλο θάνατο ασύλληπτα πιο τρομερό, τον πνευματικό θάνατο. Η αιώνια και αρράγιστη ένωσή Του, η βαθύτατη και στενότατη σχέση Του με τον ουράνιο Πατέρα διακόπηκε και ο Πατέρας απομακρύνθηκε από κοντά Του. Τότε μέσα από τα έγκατα της ύπαρξής Του ξεριζώθηκε η συγκλονιστική κραυγή που αντήχησε μέσα στους απέραντους ουρανούς: ''Θεέ μου Θεέ μου διατί με εγκατέλειπες''
Ο ουράνιος Πατέρας απέστρεψε το βλέμμα Του από τον Υιό Του και τον εγκατέλειψε, γιατί είδε στο πρόσωπό Του τον μεγαλύτερο αμαρτωλό όλων των αιώνων.
Όλα τα εγκλήματα, όλα τα ανοσιουργήματα, όλες οι αισχρότητες και οι αθλιότητες που έχουν διαπραχθεί ή θα διαπραχθούν από τη χαραυγή της ιστορίας μέχρι το τέλος , όλες οι αμαρτίες μου και οι αμαρτίες σου έπεσαν επάνω στον αναμάρτητο Υιό του Θεού. Και Εκείνος τις αποδέχθηκε σαν να τις είχε διαπράξει ο ίδιος. ''Ιδού ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου''
Το δράμα του σταυρού ολοκληρώθηκε με την κραυγή: ́ ́τετέλεσται ́ ́
Δεν ήταν μια φωνή αγωνίας και απελπισίας. Ήταν η ιαχή της νίκης και του θριάμβου. Το έργο Του περατώθηκε, η σωτηρία μας πραγματοποιήθηκε, με το φρικτό Του θάνατο ο Χριστός μας έσωσε, μας λύτρωσε αιώνια.
Τώρα, εκεί στο σταυρό συμφιλιωνόμαστε με τον Θεό, βρίσκουμε ειρήνη με τον Δημιουργό μας, ειρήνη στη συνείδηση μας, ειρήνη στα βάθη της ψυχής μας. Ελευθερωνόμαστε από τα βάρη της ενοχής, τα πάθη και τα άγχη, τους φόβους της ζωής και τους τρόμους του θανάτου.
Οι σχέσεις μας με τον Θεό αποκαθίστανται και απολαμβάνουμε μια στενή, καθημερινή επικοινωνία μαζί Του.
Μπορούμε να τον πλησιάζουμε με θάρρος και να Τον ονομάζουμε, Πατέρα! Η σωτηρία για την οποία ο Χριστός θυσιάστηκε , είναι η αληθινή ευτυχία μας σε αυτή τη ζωή και στην ατέλειωτη αιωνιότητα. Εκεί στο σταυρό ανθίζει η πιο γλυκιά ελπίδα: Χάρη στη θυσία του Χριστού, εμείς οι ανάξιοι αμαρτωλοί, μια μέρα θα βρεθούμε στην αιώνια πολιτεία του Θεού.
Ο σταυρωμένος Χριστός, σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης, σήμερα διακηρύττει το έξοχο μήνυμά Του Με ολάνοιχτη τη ματωμένη αγκαλιά Του μας προσκαλεί κοντά Του, με απέραντη αγάπη: Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και φορτωμένοι και εγώ θα σας αναπαύσω.
* Ο Γιάννης Χρ. Κρεμμύδας είναι φιλόλογος, ποιητής.
Ποιμένας της Ελεύθερης Ευαγγελικής Εκκλησίας
