Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΟΤΑΝ πήγα για σπουδές στην Ιταλία, η ΔΑΠ (η γνωστή φοιτητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας), που κυβερνούσε τότε την Ελλάδα με ποσοστό 54%, ήταν «εκτός νόμου»... Τι σήμαινε αυτό; Ότι απαγορευόταν να συμμετάσχει στις εκλογές του Συλλόγου των Ελλήνων φοιτητών, γιατί οι αριστερές παρατάξεις (η μαοϊκή ΠΠΣΠ που ήταν μεγάλη φοιτητική δύναμη εκείνη την εποχή και η ΚΝΕ) θεωρούσαν ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν η συνέχιση της χούντας στην Ελλάδα με άλλα μέσα... Το σημερινό σύνθημα δηλαδή, «ένα – δυο – τρία, η χούντα δεν τελείωσε το ΄73» έχει ιστορικό βάθος... Γύρω απ’ αυτό άλλωστε, «στήθηκε» κι η εγχώρια τρομοκρατία: κάποιοι (ελάχιστοι βέβαια) συνέχισαν την αντίσταση έως και τρεις δεκαετίες μετά τη χούντα με βόμβες, δολοφονίες και προκηρύξεις που αντιμετώπιζαν τη μεταπολίτευση υπό το πρίσμα της αρχικής τους εμμονής στη «χούντα που δεν τελείωσε το ΄73»...
ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της μεταπολιτευτικής περιόδου πάντως και όσο οι κυβερνήσεις μας ήταν μονοκομματικές, οι αναφορές στη χούντα δεν εξέλειπαν: «Κάτω η χούντα του ΠΑΣΟΚ» το σύνθημα των νεοδημοκρατών στις φορτισμένες προεκλογικές συγκεντρώσεις της δεκαετίας του ’80 και του ’90, «Κάτω η χούντα του Μητσοτάκη» το σύνθημα των πασόκων, λίγο μετά το ’89... Όσο για την Αριστερά; Εκτός από εκείνο το ελάχιστο τμήμα της που πίστευε (τότε) ότι «η χούντα δεν τελείωσε το ΄73», η συντριπτική της πλειοψηφία (ανανεωτική, μη ανανεωτική, δογματική, αναθεωρητική, κλπ) πίστευε ότι για όλα έφταιγε ο δικομματισμός...
ΩΣΠΟΥ, το 2012, ο υπεύθυνος για όλα τα δεινά της χώρας, δικομματισμός «έσπασε» κι η χώρα απέκτησε αυτό που για την Αριστερά όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης ήταν το επιθυμητό: μια κυβέρνηση συνεργασίας, τρικομματική και μάλιστα με τη συμμετοχή ενός αριστερού κόμματος που μέχρι πριν ένα χρόνο, ήταν η μεγαλύτερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ... Ξαφνικά τότε, η Αριστερά άλλαξε τροπάρι: το τέλος του δικομματισμού και οι κυβερνήσεις συνεργασίας που ήταν το ζητούμενο ως τότε, έγιναν ξαφνικά χειρότερες από τις τρισκατάρατες μονοκομματικές της μεταπολίτευσης κι «η χούντα που δεν τελείωσε το ΄73» έγινε από εμμονή ενός μικρού τμήματος της (εξωκοινοβουλευτικής) Αριστεράς, κυρίαρχη αντίληψη... Με την επιστράτευση των καθηγητών δε, κάποιοι ξεκίνησαν τον νέο απελευθερωτικό αγώνα με δηλώσεις που οι πραγματικοί αντιστασιακοί της χουντικής περιόδου, φαντάζομαι ότι γελούν όταν τις ακούνε...
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ όμως, δεν κάνουν πλέον, μόνο οι της Αριστεράς... Διαβάζω σταθερά τις αναρτήσεις ενός στελέχους των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» στο ίντερνετ και μέχρι να πληροφορηθώ ότι πρόκειται για απόστρατο που εντάχθηκε στο στράτευμα επί χούντας («καραβανά» δηλαδή, της ΣΜΥ), πίστευα ότι πρόκειται για μετεμψύχωση του Τσε Γκεβάρα!...Το «καλαμπούρι» όμως, έχει και συνέχεια: θυμηθείτε ότι μετά τη σχετικά πρόσφατη συνάντηση Τσίπρα – Καμμένου έγινε σοβαρά λόγος για συνεργασία των δύο δυνάμεων, ανάλογη με εκείνη των εθνικοφρόνων ανταρτών και των ανταρτών του «Δημοκρατικού Στρατού» για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, προκειμένου να οργανωθεί η αντίσταση στις δυνάμεις της σύγχρονης κατοχής!...
ΩΡΑΙΑ ολ’ αυτά... Αλλά, για να νιώθουν κάποιοι «αντιστασιακοί» εν πλήρη δημοκρατία και κάποιοι άλλοι «αντάρτες» στα καλά του καθουμένου, πρέπει να αποδεχόμαστε όλοι οι υπόλοιποι πως ντε και καλά έχουμε χούντα και κατοχή; Και καλά όσοι λόγω ηλικίας, έχουμε εμπειρία της χούντας κι όσοι μέσω του κινηματογράφου, της λογοτεχνίας και των διηγήσεων της προηγούμενης γενιάς, ξέρουμε πώς είναι να έχει κάποιος κατοχή; Οι μαθητές που πρέπει να εμπιστεύονται την κρίση των καθηγητών τους, πώς θα ξεμπερδέψουν το «κουβάρι», όταν ακούν πολλούς απ’ αυτούς που καλούνται να τους διδάξουν τι είναι «χούντα» και τι είναι «κατοχή» να εκστομίζουν τους χαρακτηρισμούς κατά το δοκούν; Τι θα πουν ας πούμε, στον πιτσιρικά που κάθε Νοέμβρη, γιορτάζει το «Πολυτεχνείο» ως απαρχή της πτώσης της χούντας; Ότι η χούντα δεν τελείωσε, παρά την προσπάθεια των φοιτητών του Πολυτεχνείου το 1973; Ή, ότι η χούντα διεκόπη για τη διεξαγωγή καμιά δεκαριά εκλογικών αναμετρήσεων μέχρι να αποκτήσει πλειοψηφία η Αριστερά και δυστυχώς συνεχίζεται γιατί πήρε μια μονάδα περισσότερη η Ν.Δ. στις τελευταίες εκλογές;
ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ παράκρουση; Ναι. Γιατί, αν όντως η χούντα δεν τελείωσε το ’73, και συνεχίζεται, αδίκως στιγματίζουμε ως χουντικούς τον Μιχαλολιάκο και τους συν αυτώ. Όσοι υπηρέτησαν τις κυβερνήσεις της «ύστερης χούντας» (από τον Α. Παπανδρέου ως τον υπουργό Επικρατείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Μίκη Θεοδωράκη κι από τον συνεργαζόμενο τη δεκαετία του ’80 με το ΠΑΣΟΚ βουλευτή Μανώλη Γλέζο ως τον Γιάννη Δημαρά των Ανεξ. Ελλήνων) χουντικοί είναι κι αυτοί... Όπως άλλωστε, κι οι «συνταγματάρχες» της σημερινής «χούντας» Α. Σαμαράς, Ευαγ. Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης που προέρχεται από το ... χουντικό τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ!... Κι εν πάση περιπτώσει: αν ο καθένας βαφτίζει «χούντα» ό,τι δεν του αρέσει και «κατοχή» ό,τι τον ενοχλεί, πώς νομιμοποιείται να εξανίσταται όταν κάποιος άλλος αποφάσισε να βαφτίσει «οραματιστή» τον Χίτλερ;
