* Του Λάζαρου Αρσενίου
Με τον σχηματισμό της το 2012 η παρούσα κυβέρνηση προγραμμάτισε την ανάπτυξη της χώρας με επενδύσεις. Η ιδέα για επενδύσεις είναι καλή, η πραγματοποίησή της όμως έγινε προβληματική. Στον χρόνο που πέρασε η κρίση οξύνθηκε στην Ευρώπη και στον Δυτικό κόσμο, οι επενδύσεις έγιναν διστακτικές και ζητούν περισσότερες εγγυήσεις, ιδιαίτερα από χώρες με κρατικοποιήσεις και χρέος μεγάλο, όπως η Ελλάδα. Και αν έρθουν επενδύσεις δεν θα αποδώσουν αυθημερόν αλλά σε εύλογο βάθος χρόνου, ενώ στη διάρκειά του άνεργοι και φτωχοί θα μένουν άνεργοι και πεινώντες. Οι μη έχοντες θα φορολογούνται, οι έχοντες δεν θα πληρώνουν κλπ. Από τα λεγόμενα κυβερνητικών παραγόντων συμπεραίνεται ότι οι επενδύσεις θα διατεθούν σε πρώτη φάση στον Τριτογενή Κλάδο της οικονομίας, (υπηρεσίες, τουρισμό κλπ.). Δηλαδή για κοσμοπολίτικη ανάπτυξη που απορροφά λίγους ανέργους και αποδίδει στην εθνική οικονομία περιορισμένα.
Η ιστορία αναφέρει ότι κοινωνίες με γεωργία να παράγει πλεονάσματα απόκτησαν δύναμη για ανάπτυξη. Τα πλεονάσματα προσφέρονταν για επεξεργασία τους χειροτεχνικά αρχικά, βιοτεχνικά κατόπιν και τελικά βιομηχανικά. Και διατυπώθηκε το αξίωμα «Συνδυασμένη Αγροτική - Βιομηχανική Ανάπτυξη». Επινοήθηκαν κατόπιν εξαρτήματα για άλλες χρήσεις που ώθησαν σε γενικότερη ανάπτυξη τη βιομηχανία και η επιστήμη κατέταξε τη Γεωργία σε Πρωτογενή κλάδο της οικονομίας και τη Βιομηχανία σε Δευτερογενή. Από αυτόν τον κύκλο ανάπτυξης πέρασαν οι προοδευμένες χώρες. Αμερική και Ρωσία πηγαινοέρχονται στο Διάστημα αλλά διατηρούν γεωργία ακμαία και πλουτοφόρα.
Η Ελλάδα με το πολιτικό σύστημα του Μεγάλου Κράτους, κακέκτυπο του σοβιέτ, και με τις κρατικοποιήσεις, μετέβαλε τη γεωργία της σε περιθωριακή. Οι αγρότες την εγκαταλείπουν, συναφείς παραγωγικές δραστηριότητες της ενδοχώρας μεταφέρθηκαν σε πόλεις και η ύπαιθρος ερημώθηκε. Ταξιδιώτες, με τρένο ή αυτοκίνητο, βλέπουν παντού μαντριά εγκαταλειμμένα και στις γιδόστρατες φύτρωσε γρασίδι. Ποιμένες και καλλιεργητές μαζεύτηκαν στην Αθήνα, που μεταβλήθηκε σε ασύνορο σκορποχώρι. Η ειδυλλιακή Αττική τσιμεντώθηκε, η αρχαία Αθήνα έπεσε σε αφάνεια, ενώ οι πολίτες της ζουν με την ψευδαίσθηση επίπλαστου κοσμοπολίτικου πολιτισμού, ξεκομμένου από τον υμνούμενο παραδοσιακό της λεβεντιάς και των υψηλών πατριωτικών και ηθικών αξιών.
Οι προβλέψεις για όξυνση της κρίσης διεθνώς επιβάλλουν τη συντομότερη ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας και την αύξηση παραγωγής τροφίμων, για να μην ξαναζήσει η χώρα την τραγωδία της Κατοχής. Για την ανάπτυξη της γεωργίας που ενδιαφέρει εδώ και ειδικότερα της κτηνοτροφίας που υπήρξε η τροφός του έθνους στην ειρήνη και στις δοκιμασίες του, δεν χρειάζονται αρχικά επενδύσεις, αλλά κατάλληλη πολιτική με βάση την πείρα της ανθρωπότητας και με τα συμπεράσματα της επιστήμης. Ο γύρος του κόσμου με ένα πρώτο βήμα αρχίζει, λέει γερμανικό γνωμικό. Πρώτο βήμα για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας αποτελεί, κατά τους γνώστες της πραγματικότητας, η κατάργηση της διάταξης που χαρακτηρίζει φρέσκο το γάλα το οποίο αρμέχτηκε πριν τέσσερες μέρες ενώ έπαψε να είναι φρέσκο, και συντηρείται με ψύξη. Με αυτή την αθώα φαινομενικά διάταξη οι γαλακτοβιομηχανίες πόλεων παρασκευάζουν γαλακτερά με εισαγόμενη σκόνη, τα διαθέτουν σε χαμηλές τιμές, ανταγωνιζόμενες εξοντωτικά την εγχώριο κτηνοτροφία. Σφάχθηκε ένα εκατομμύριο περίπου γιδοπρόβατα και οι αγελάδες από την τάξη των δεκάδων χιλιάδων έπεσαν σε τάξη μονοψήφιας χιλιάδας. Με κατάργηση απλώς της διάταξης αυτής θα ενισχυθεί το ρεύμα επιστροφής στα χωριά που ήδη ξεκίνησε. Θα λειτουργήσουν τα παρατημένα βιοτεχνικά τυροκομεία για να παραλαμβάνουν και να επεξεργάζονται αυθημερόν το γάλα που αρμέχθηκε. Οι παραγωγικές δραστηριότητες που εκτοπίσθηκαν σε πόλεις θα επανέλθουν στην ύπαιθρο και θα απασχοληθούν μερικές χιλιάδες ανέργων. Οι βιομηχανίες θα σπεύσουν να εγκατασταθούν κοντά σε τόπους παραγωγής. Θα παράγονται γνήσια ελληνικά γαλακτερά, με όλες τις θρεπτικές αξίες τους, ανώτερα ξένων ομοειδών. Η ύπαιθρος θα αναταράζεται από κουδούνια κοπαδιών και από μουγκανητά βοδιών που θα βοσκούν το χόρτο που προσφέρει η φύση δωρεάν. Η ύπαιθρος θα αποκτήσει χαρούμενη ζωή, το ποσοστό γεννήσεων θα γίνει θετικό από αρνητικό που έγινε με τη διαβίωση σε διαμερίσματα.
Η γεωργία δεν αποδίδει με επιδοτήσεις και με παροχές για ψηφοθηρία. Χρειάζεται τιμές να καλύπτουν το κόστος, οπότε παράγει και πλεονάσματα. Αλλά η γεωργία είναι σαν τον στρατό. Χρειάζεται επιτελείο και υπηρεσίες, όπως : 1)Τράπεζα να παρέχει υπηρεσίες όπως πριν η κρατική Αγροτική Τράπεζα. 2)Υπηρεσία Ελέγχου των Συνεταιρισμών για να απομακρυνθούν από τις διοικήσεις τους στελέχη κομμάτων που τους χρεοκόπησαν και να δοθεί δυνατότητα εκλογής αγροτών νοικοκυραίων. Μέσω των συνεταιρισμών τους οι αγρότες θα διαθέτουν με συμβάσεις τα προϊόντα τους όπως και πριν απευθείας σε εμπόρους ή βιομηχανίες χωρίς μεσάζοντας και θα προμηθεύονται επίσης μέσω αυτών καλλιεργητικά εφόδια, τρόφιμα και είδη οικιακής χρήσης.3) Κοινοτικά Συμβούλια στα χωριά για να ρυθμίζονται επί τόπου ζητήματα βοσκής, νερού και άλλων. 4) Γεωργική Υπηρεσία με γεωτεχνικούς για οδηγίες και για ελέγχους καλής καλλιέργειας. 5) Νερό για άρδευση με σταγόνα. Υπάρχουν και άλλα που τα διεκδικούν οι αγρότες χωρίς να δικαιώνονται. Με γεωργία αναπτυγμένη θα αποκτούν πλούτο αγρότες, τοπική και εθνική οικονομία.
Η κυβέρνηση δεν πραγματοποιεί την υποχρέωσή της για μεταρρυθμίσεις. Διατηρεί με αναβολές το Μεγάλο Κράτος με κάμποσα αχρείαστα υπουργεία, παραπανίσιους βουλευτές, νεκρούς οργανισμούς, προέδρους, συμβούλους και άπειρους υψηλόμισθους. Ο προϋπολογισμός αδυνατούσε πάντα να καλύπτει τις ανάγκες αυτού του σπάταλου κράτους και για τη συντήρησή του η πολιτεία έπαιρνε δάνεια που συνέβαλαν στη δημιουργία του μεγάλου χρέους της. Προτάσσοντας κόμματα και πολιτικοί το συμφέρον τους υπεράνω του εθνικού, επιδιώκουν τη διατήρηση αυτού του κράτους, που λειτουργεί με ένα πολύπλοκο πλέγμα νόμων με τους οποίους μένουν ατιμώρητα σκάνδαλα δισ. ευρώ και δίνουν ευκαιρίες πλουτισμού σε φοροφυγάδες και σε κλέφτες δημόσιου πλούτου. Με την κατάργηση αυτών των νόμων θα καταλυθεί το σπάταλο Μεγάλο Κράτος και θα αναδειχθεί ένα κράτος κανονικό για να κάνει τις μεταρρυθμίσεις και να εναρμονισθεί με το πολιτικό και οικονομικό σύστημα των Ευρωπαϊκών χωρών. Χωρίς ανάπτυξη της γεωργίας και χωρίς μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα κινδυνεύει με το κακό Μεγάλο Κράτος να βρεθεί αντιμέτωπη με την ΕΕ, όπως η Κύπρος με το κακό τραπεζικό της σύστημα.
