ΤΗ ΣΚΗΝΗ την είδα σε ξένο τηλεοπτικό σταθμό, πριν λίγες ημέρες και ήταν από αυτές που εύκολα δεν ξεχνάει κανείς. Μέσα στο κλουβί μόνος με το λιοντάρι ο θηριοδαμαστής χτυπούσε με το μαστίγιο το αιμοβόρο και απείθαρχο ζώο, να το κάνει να υπακούσει στις προσταγές του... Στα απανωτά χτυπήματα ο βασιλιάς της ζούγκλας υποχωρεί μουγκρίζοντας. Ο θηριοδαμαστής συνεχίζει πιο δυνατά, αλλά στο τελευταίο χτύπημα, ο άμοιρος βασανιστής βρίσκεται στο στόμα του θηρίου! Ύστερα... πανικός! Αίματα, άνθρωποι να προσπαθούν να ναρκώσουν το ζώο, γιατροί, ασθενοφόρο, τα όσα επακολούθησαν δεν χρειάζονται περαιτέρω περιγραφή...
ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ότι το ζώο που βασανιζόταν αντέδρασε έτσι, καθαρά από ένστικτο. Όχι βέβαια με βάση τη λογική. Αυτό συμβαίνει πάντα, ακόμα και στα πλέον υποτακτικά όντα...Και φυσιολογικά, στον άνθρωπο, που είναι και το εξυπνότερο ον του πλανήτη, η αντίδραση σε ανάλογες περιπτώσεις, θα πρέπει να είναι απείρως σκληρότερη... Στη σύγχρονη αρένα της ζωής, με τα θηρία, (όπως στον μεσαίωνα που γίνονταν οι ανθρωποθυσίες), οι ρόλοι σήμερα αντεστράφησαν...
ΣΤΗ θέση των θηρίων βρίσκονται άνθρωποι, με δύο πόδια, με μάτια και δύο χέρια, όπως όλοι μας, σύγχρονοι άνθρωποι, ενώ το μαστίγιο κρατούν... αγρίμια! Που επιβάλλουν θυσίες και απαιτούν άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Που κτυπούν με σκληρότητα (όταν, όποτε και όπως θέλουν), για να τρομάξουν τον «εγκλωβισμένο αστό», να τον υποτάξουν, να κάνει ό,τι του ζητήσουν. Και αυτή η σχέση μεταξύ θηρίου και θηριοδαμαστή που συνεχίζεται και στις μέρες μας, μου δημιουργεί περίεργους συνειρμούς...
ΣΕ ΛΙΓΟ, πάνω από 25.000 (ακόμα) οικογένειες δημοσίων υπαλλήλων, θα δεχθούν βαθιά χτυπήματα από το μαστίγιο της ανεργίας... Εκατοντάδες χιλιάδες ιδιωτικοί υπάλληλοι «στριμωγμένοι» στο κλουβί, θα βρεθούν δίχως σαφείς όρους εργασίας, με αβέβαιο μέλλον και πενιχρό κατώτατο ύψος αποδοχών, οικογενειάρχες, οι περισσότεροι δυστυχώς, ικέτες, στο σκληρό εργασιακό σύστημα που επέβαλαν οι «πολιτικές αμαρτίες των παρελθόντων ετών» και οι ισχυροί του ιδιωτικού τομέα, που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και χρίζουν και τους κυβερνήτες...
ΣΕ ΛΙΓΟ οι συντάξεις κι άλλο θα μειωθούν. Οι συνταξιούχοι θα περιορίσουν περισσότερο τις ανάγκες τους και οι εργαζόμενοι θα αισθανθούν πιο έντονα την αδικία. Οι επαγγελματίες θα απολέσουν τα μαγαζιά τους και οι πιστωτές θα σφίξουν τη θηλιά στους πελάτες τους. Οι φοιτητές θα ξεχάσουν τα όνειρά τους και οι γονείς θα ξεπροβοδήσουν τα παιδιά τους για τα ξένα... Χτυπήματα βαριά, δυνατά, σκληρά, άδικα εν τέλει, εναντίον κοινωνικών ομάδων που σε τίποτα δεν έφταιξαν να βρίσκονται στο τσίρκο του παραλογισμού, να παίζουν τα θηρία ...
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ εργασιακής απρέπειας, βγαλμένα από τον μεσαίωνα, που δημιούργησαν και επέβαλαν σε χρόνο ντε τε, θηριοδαμαστές, με... ντοκτορά στην επιβολή της δυστυχίας και του ανθρώπινου πόνου, είναι τα απειλούμενα (και λίαν συντόμως φοβάμαι ερχόμενα) νέα μέτρα περικοπών, σε μισθούς και συντάξεις, που «ξέφυγαν» και της κυρίας Δαμανάκη... Ώσπου το θηρίο να αντιδράσει και να «αρπάξει» τους θηριοδαμαστές... Και τότε αλίμονο...
Χρήστος Τσαντήλας