Από τον Κων/νο Ι. Παπακωνσταντίνου
«Η ξενιτιά κι ο θάνατος αδέλφια λογιούνται»
Είναι γνωστό το πρόβλημα των μεταναστών στην Ελλάδα. Ένα κύμα ανθρώπων που αναζητούσε καλύτερη ζωή, κατέφθανε στη χώρα μας. Η μόνη τους ελπίδα να γλιτώσουν από την πείνα ή τους πολέμους, που μάστιζαν την πατρίδα τους. Τότε ήταν καλοδεχούμενοι στον τόπο μας.
Ευπορούντες τότε και καλοζωισμένοι, ζώντας στο απόγειο μιας ψεύτικης ευημερίας, τους δεχτήκαμε με χαρά, παρά του ότι η συμπεριφορά μας απέναντί τους, συχνά δεν ήταν χριστιανική και ανθρώπινη. Είχαμε άμεση ανάγκη από εργατικά χέρια, αφού τα δικά μας χέρια ήταν απασχολημένα με το κινητό, το «μάλμπορο» και τον φραπέ, στις ακόμα ακμάζουσες καφετέριες. – Το κύμα όμως διογκώθηκε.
* Περισσότερα στην ηλεκτρονική διεύθυνση και στην έντυπη έκδοση της «Ε»
