Από τον Σωτήρη Π. Ζάχο
Ο κύριος μπαίνει στο γραφείο για να εξοφλήσει τα δίδακτρα του παιδιού του. Είναι χαμογελαστός και ευγενής, δείχνει εξαιρετικά ήρεμος. Η εντύπωση που μου προκαλεί μετατρέπεται σε απορία ως προς το... ασυμβίβαστο της κατάστασης. Μου εξηγεί με απόλυτη φυσικότητα: «Tο καλοκαίρι δεν πήγαμε διακοπές. Περιοριστήκαμε σε κάποιες σποραδικές εκδρομές. Αποφύγαμε έξοδα τριών - τεσσάρων χιλιάδων ευρώ. Είναι τα δίδακτρα για το φροντιστήριο του παιδιού αλλά και για κάποιες άλλες σημαντικές ανάγκες». Ο κύριος, ως γονιός, έκανε το απολύτως λογικό. Ό,τι θα έκανε οποιοσδήποτε κουβαλάει έστω κι ένα δράμι μυαλού. Κέρδισε τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη του παιδιού του, τη δική μου εκτίμηση και κυρίως την αυτοεκτίμηση και αξιοπρέπειά του.
* Περισσότερα στην ηλεκτρονική διεύθυνση και στην έντυπη έκδοση της «Ε»
