Του Δημήτρη Σ. Δραγανιδάκη δάσκαλου
Η Δημοκρατία, από την αρχαιότητα ακόμη, έχει σαν αρχή τον σεβασμό του πολίτη από την πολιτεία και τα όργανά της, κάτι που στις μέρες μας δυστυχώς έχει μπει σε δεύτερη μοίρα. Και λέω ότι έχει μπει σε δεύτερη μοίρα, γιατί όλα τα μέτρα που πάρθηκαν και άλλαξαν ριζικά τη ζωή μας τα τελευταία χρόνια, ισοπέδωσαν και καταρράκωσαν την αξιοπρέπεια έντιμων πολιτών, που πλέον δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στην καθημερινή πραγματικότητα.
Αναρωτήθηκαν ποτέ οι ιθύνοντες, ότι με τις ενέργειές τους η ελληνική οικογένεια πλέον δεν μπορεί να επιβιώσει, με τους κάθε λογής φόρους και χαράτσια, ενώ οι τράπεζες απαιτούν από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους, σαν να μην έχει συμβεί τίποτε; Κανείς δεν προσπάθησε από τους εκάστοτε κυβερνώντες να μας προϊδεάσει και να μας προστατέψει από αυτό που προσπαθούν να μας περάσουν σήμερα.
Αν ήξεραν και δεν ήθελαν να μας ανησυχήσουν τότε μας ξεγέλασαν και αυτό υποκρύπτει δόλο. Αν πάλι δεν γνώριζαν, τότε ήταν ανίκανοι και δεν έπρεπε να μας κυβερνούν γιατί έγιναν επικίνδυνοι. Ο σεβασμός κύριοι δεν επιβάλλεται αλλά κερδίζεται και κερδίζεται όταν αυτός ή αυτοί που ηγούνται πρώτοι δίνουν το παράδειγμα. Πρώτα λοιπόν έπρεπε να είχατε εξετάσει με σοβαρότητα κάτω από το πρίσμα της ισονομίας όπως επιτάσσει το σύνταγμα, όλα εκείνα τα δεδομένα που έπρεπε να εξεταστούν πριν φτάσετε στο εύκολο, δηλαδή στις περικοπές των μισθών και των συντάξεων. Αν πάλι κρίνατε ότι αυτό ήταν αναπόφευκτο, θα έπρεπε να ξεκινήσετε περικόπτοντας πρώτα από τις δικές σας αποδοχές και μάλιστα σε μεγαλύτερο ποσοστό (!) και στη συνέχεια να ζητούσατε το ίδιο από τον ελληνικό λαό, προκειμένου να σας ακολουθήσει στην προσπάθεια ανασυγκρότησης αυτής της χώρας και όχι να κοιτάτε ακόμη και σήμερα, μόνο τον εαυτούλη σας ψηφίζοντας τροπολογίες για να μην πληρώνεται ακόμη και τα διόδια. Αυτό θα σας επέτρεπε να κερδίσετε την πραγματική έννοια που περιέχει ο όρος σεβασμός, δηλαδή, αισθήματα αποδοχής και εμπιστοσύνης. Γιατί στην αντίθετη περίπτωση, ιδίως όταν έχει να κάνει με ανθρώπους που ασκούν ή προσπαθούν να ασκήσουν εξουσία, σε ένα λαό που οι ίδιοι δείχνουν να μην σέβονται, τα αποτελέσματα όπως θα αντιλαμβάνεστε, αν τα αντιλαμβάνεστε(!) είναι εντελώς διαφορετικά. Η αίσθηση της αμφισβήτησης και της ανικανότητας είναι διασκορπισμένη παντού.
Είναι δυνατόν σοβαροί πολιτικοί, υπάρχουν ακόμη ευτυχώς, να μην ντρέπονται όταν απαλλάσσονται όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, οι ένοχοι του χρηματιστηρίου, οι απατεώνες, οι μιζαδόροι, τα λαμόγια της πολιτικής σκηνής που επί δεκαετίες εκλέγονταν για να πλουτίζουν αυτοί και οι οικογένειές τους σε βάρος του ελληνικού λαού; και να μην πληρώσουν για όλα αυτά που έπρεπε να κάνουν και δεν έκαναν και για όλα εκείνα που έκαναν και δεν έπρεπε να κάνουν; αλλά να κρύβονται πίσω από την ασυλία και την παραγραφή; Σκεφτήκατε ποτέ ότι με τους νόμους που ψηφίζατε περί ευθύνης υπουργών βοηθούσατε στις ρεμούλες που γίνονταν από διάφορα λαμόγια δίνοντάς τους νομική ασυλία;
Πιστεύετε ότι ενδιαφέρει τον άνεργο που δεν έχει να ταΐσει την οικογένειά του, που δεν μπορεί να ζεσταθεί, που δεν μπορεί να συνεχίσει τις σπουδές των παιδιών του, που εσείς οι ίδιοι ψηφίσατε να του πάρουν με πλειστηριασμό το σπίτι, η δικαιολογία της παραγραφής που εσείς πάλι ψηφίσατε για να τη βγάζεται πάντα καθαρή; Σκεφτήκατε ποτέ ότι η δική σας ασυλία για το οποιοδήποτε ποινικό παράπτωμα, σας διαχωρίζει αυτόματα από ευθύνες που για έναν απλό πολίτη δεν ισχύει; Αναρωτηθήκατε καθόλου πόσες επιχειρήσεις θα κλείσουν ακόμη; Ανεβάσατε τα τέλη κυκλοφορίας και πάνω από τριακόσιες χιλιάδες ιδιοκτήτες παρέδωσαν τις πινακίδες, χάνοντας έτσι το ίδιο το κράτος έσοδα και από τα τέλη κυκλοφορίας και από τον φόρο στα καύσιμα, καθώς και αλλά τόσα έσοδα από το ΦΠΑ επαγγελματιών που εμπλέκονται με το αντικείμενο, όπως ασφάλειες, συνεργεία, ανταλλακτικά.
Για ποια ανάπτυξη συζητάτε, όταν από μόνα τους τα μέτρα δημιουργούν μεγαλύτερη ύφεση; Πνίξατε τη χώρα στην αιθαλομίχλη αφού πρώτα την παγώσατε, παραδεχόμενοι την ανικανότητά σας να σταματήσετε τη φοροδιαφυγή στα καύσιμα και αντί να βρείτε λύση το μόνο που κάνετε είναι να δίνετε οδηγίες προς ναυτιλλομένους: Μην ανάβετε τζάκια, σόμπες, μην καίτε τίποτε, ψοφήστε από το κρύο γιατί εμείς δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε τίποτε άλλο! Καμιά ευαισθησία για τους δύο νεκρούς φοιτητές στη Λάρισα πέρυσι και για τη μαθήτρια φέτος στη Θεσσαλονίκη, από τις αναθυμιάσεις σε αναμμένο μαγκάλι, λόγω της αδυναμίας να εξασφαλίσουν τη θέρμανσή τους.
Κάποια καλύτερη ιδέα με περισσότερη φαντασία, έχετε να μας υποδείξετε για να δικαιολογήσετε και το εισόδημα των 100.000 ευρώ το χρόνο; Οι νέοι πήραν το δρόμο της ξενιτιάς. Μήπως δημιουργήσατε μια τρίτη γενιά μεταναστών; Οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 50%. Έρευνες δείχνουν ότι ο ελληνικός λαός κινδυνεύει από εθνική κατάθλιψη. Συντελείται ένα τεράστιο έγκλημα με την ανοχή όλων που έχει να κάνει με την εξαθλίωση και εξαφάνιση των Ελλήνων. Αντιλαμβάνεστε τις ευθύνες σας απέναντι στο Δημοκρατικό μας πολίτευμα που με τις πράξεις σας το έχετε καταρρακώσει, πλήττοντάς το ανεπανόρθωτα; Αν ναι κάντε κάτι γρήγορα.
