Του Χρήστου Τσαντήλα
ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ χθες ότι μια χώρα που ζητάει 500 ευρώ για φέρετρο (!) από την οικογένεια του καθηγητή που βρέθηκε πνιγμένος στα παράλια της Τουρκίας, παρασυρμένος εκεί από την πλημμύρα της Ρόδου, δεν έχει απολύτως καμία πιθανότητα σωτηρίας! Είναι μια χώρα τελειωμένη, ούτε καν σε κώμα, είναι μια χώρα στο νεκροτομείο!
ΣΤΗΝ υγεία, αναμπουμπούλα επικρατεί, στην εργασία, άλλη τραγωδία, στην παιδεία άνω κάτω, μπάχαλο, χιλιάδες γονείς που ψάχνουν πώς θα πληρώσουν το ενοίκιο των φοιτητών τους θα φορτωθούν άλλο ένα εξάμηνο στην πλάτη, στην κοινωνική ασφάλιση, ο χαμός, η αφαίμαξη, η πλήρης διάλυση, σκοτάδια παντού, όπου και να δεις, μαυρίλα...
ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ της οικονομικής δυσπραγίας τον βλέπουμε ήδη τα εκατομμύρια των Ελλήνων. Τώρα βιώνουμε και την κατάπτωση των ανθρωπίνων αξιών, την ανυπαρξία της συμπόνιας στον ανθρώπινο πόνο, την έλλειψη της οφειλόμενης συγγνώμης, βλέπουμε την πλήρη διάλυση του κράτους… Άκου λέει, το Προξενείο μας στην απέναντι ακτή, στην Τουρκία, ζήτησε 500 ευρώ για να μεταφερθεί σε φέρετρο ο νεκρός Έλληνας καθηγητής, που υπηρετούσε στη Ρόδο;
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ αυτός, που έχασε τη ζωή του εξαιτίας της (εγκληματικής) αναποτελεσματικότητας των υπηρεσιών του κράτους, που τον έστελναν όπως και χιλιάδες πολίτες, να περνά υποχρεωτικά δρόμους οι οποίοι με μια δυνατή βροχή μετατρέπονται σε ορμητικά ποτάμια! Αναρωτιέμαι, αν ήταν το μοιραίο παλικάρι ενός υπουργού, με ποσά λεφτά θα το έφερναν στην Ελλάδα;
ΕΝΑΣ κόσμος που βλέπει αυτά τα πρωτοφανή για τον πολιτισμό μας πράγματα (όχι όπως οι περισσότεροι πολιτικοί, που τα νιώθουν ως ανασταλτικά και ανησυχητικά μόνο γεγονότα, που μπορούν να επηρεάσουν την …επανεκλογή τους), ως την απόλυτη τραγωδία που συμβαίνει στη ζωή του. Η τραγωδία της Ελλάδας. Της χώρας που δίδαξε πολιτισμό, ανδρεία, υπερηφάνεια, αγώνες. Που έφερνε τα παλικάρια της πάνω σε ασπίδα, δοξασμένα…
ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ πράγματα περίεργα και τα υποδέχεται με ανεξήγητο τρόπο, ευκόλως θα έλεγα τα αφομοιώνει, η ελληνική κοινωνία. Από τη δήλωση του υπουργού των Οικονομικών ότι «οι Έλληνες δεν υπερφορολογούνται», μέχρι τον άλλο, τον εθνοπατέρα που με 7.000 ευρώ τον μήνα, «το τέτοιο του το κάνει...παξιμάδι!». Σε ποια χώρα θα έστεκαν στις θέσεις τους αυτοί; Σε ποια χώρα ένας πωλητής βιβλίων θα μπορούσε να αλλάξει τη φαρμακευτική αγωγή εκατομμυρίων ασθενών; Πού στα κομμάτια θα συνέβαινε εκείνοι που βύθισαν τη χώρα στα χρέη και έκαναν τους Έλληνες να αυτοκτονούν, να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να προκαλούν; Σε ποια χώρα θα συνέβαιναν αυτά; Υπάρχουν απαντήσεις;
