Του Χρήστου Τσαντήλα
ΜΕ ΣΧΕΔΟΝ εξαντλημένη υπομονή και την αντοχή της κοινωνίας οριακά στα επιτρεπτά όρια, οι φορολογούμενοι πολίτες παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες την αδιάλλακτη στάση των δανειστών μας, που πλέον έχουν βάλει άγριο χέρι -εκτός από την τσέπη μας - και στον ιερό χώρο της κατοικίας. Το σχέδιο προβλέπει τα καταχρεωμένα νοικοκυριά και οι άνεργοι πλέον νοικοκυραίοι, να χάσουν ακόμα και την κατοικία τους!
ΚΑΙ ΕΝΩ οι πιέσεις για άμεση λήψη και νέων σκληρών μέτρων εντείνονται, φως στο τούνελ δεν φαίνεται, ούτε και πολιτικός ικανός να χτυπήσει τη γροθιά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να αποφασίσει:
Να δώσει κίνητρο στην ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα. Αφορολόγητο στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και στην αλιεία. Ανάσες και στην οικοδομή. Να πεινάσουν οι πολυεθνικές, να ξανανοίξουν οι ντόπιες επιχειρήσεις που έβαλαν λουκέτο. Πρώτα τα ελληνικά και ύστερα τα ξένα συμφέροντα. Πρώτα τα ντόπια, τα ελληνικά προϊόντα κι ύστερα τα προϊόντα των Βρυξελλών. Μα ποιος δεν μπορεί να σκεφθεί τα απλά; Ότι πηγαίνοντας στο μαντρί ο κτηνοτρόφος, αμέσως αμέσως ανοίγουν οι δουλειές σε τόσα επαγγέλματα. Μπαίνοντας ξανά στο χωράφι ο γεωργός, αναπτύσσεται η ύπαιθρος, ζωντανεύει το χωριό, γίνεται επανεκκίνηση των τοπικών αγορών. Ξαναπάει ο κόσμος στα εμπορικά για ψώνια. Πιάνοντας ξανά το μυστρί και το σκεπάρνι ο οικοδόμος, αυτόματα ανοίγουν οι δουλειές για δεκάδες επαγγέλματα.
ΕΙΝΑΙ τόσο προσιτή η ανάπτυξη, τόσο λογικές οι επιλογές επανεκκίνησης της οικονομίας της χώρας, που δυστυχώς, όχι μόνο ξένα, αλλά και ντόπια συμφέροντα τη φρενάρουν. Μια βόλτα στα πολυκαταστήματα ξένων συμφερόντων και βλέπεις καθαρά την εθνική τραγωδία. Την αιμορραγία του εγχώριου συναλλάγματος που κάνει παρέλαση στις ουρές των ταμείων. Με το ελληνικό χρήμα να φεύγει σε βαλίτσες αδιάκοπα στο εξωτερικό...
ΑΛΛΑ είναι και η πρόφαση των δεσμεύσεων και των υποχρεώσεων της χώρας. Με μια εθνική απαίτηση παλεύεται κι αυτό. Πρώτα η ανάπτυξη, τους λέμε, και ύστερα οι απαιτήσεις του δανεισμού. Διότι χωρίς λεφτά, πώς μπορείς να πληρώσεις δανεικά; Η επιμονή για το αντίθετο σημαίνει απλά ότι κάποιοι έχουν προσχεδιάσει το έγκλημα σε βάρος της χώρας. Μιας χώρας στριμωγμένης στα... σχοινιά, που δεν της δίνονται ανάσες, για να αντιμετωπίσει τα αντικανονικά και απανωτά χτυπήματα.
ΠΑΝΩ από ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι και 400.000 οικογένειες, δίχως ούτε ένα μέλος να εργάζεται, είναι μια θλιβερή πραγματικότητα, μια πρωτόγνωρη κατάσταση, που ποτέ δεν θα βγάλει τη χώρα απ' την κρίση. Αντίθετα θα τη βάλει σε χειρότερη κρίση. Διότι όλη αυτή η δυστυχία που κατατρώει τον τόπο, θα φέρει απρόβλεπτες αντιδράσεις. Που ίσως κανείς δεν θα μπορεί να διαχειριστεί. Και όλα αυτά με ένα μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά γεγονός. Μια χώρα σε πτώχευση, νεκρή οικονομικά, με άδειες τις... τσέπες, εντελώς κατεστραμμένη να αναλαμβάνει σε λίγο την προεδρία της Ευρώπης!
