Από τη Μαρίνα Αποστολοπούλου
Ποια είναι η μικρή Μαρία;
Είναι ένα μικρό ξανθό κοριτσάκι με πράσινα μάτια. Είναι η προσωποποίηση μιας πικρής ιστορίας που το ακολουθεί χωρίς το ίδιο να έχει συναίσθηση. Και γύρω του: η ανεπάρκεια και η προχειρότητα του ελληνικού κράτους για μία ακόμη φορά. Οι ελπίδες εκείνων που προσπαθούν να κρατηθούν από την περίπτωσή της αναζητώντας δικά τους χαμένα παιδιά... Και όλα αυτά πασπαλισμένα με μπόλικη υποκρισία, άφθονη τερατολογία και παραπληροφόρηση.
Ποια είναι η μικρή Μαρία;
*Είναι το παιδί που εξαιτίας του «ανακαλύψαμε» για μία ακόμη φορά ότι η Ελλάδα είναι ξέφραγο αμπέλι και ο καθένας είναι ό,τι δηλώσει.
Γονιός και ενός και δυο και τριών και εκατό δεκατριών παιδιών αρκεί να το βεβαιώσει. Αρκεί ενδεχομένως να «λαδώσει» για να μπορέσει στη συνέχεια και εκείνος να «λαδωθεί» από το ελληνικό κράτος που καταβάλλει επιδόματα για υπαρκτά και ανύπαρκτα παιδιά στον βρόντο. Την ίδια ώρα που υποτίθεται ότι προσπαθεί να συμμαζευτεί και την ίδια ώρα που κόβει από παντού. Σαν τα επιδόματα στους «τυφλούς»
που περνάνε κλωστή από βελόνι ή τις συντάξεις στους συνταξιούχους που έχουν εκδημήσει εις Κύριον προ πολλού και τους πάει ντελίβερι η σύνταξη στον Παράδεισο.
*Είναι το παιδί που εξαιτίας του, αναζωπυρώθηκαν οι ελπίδες εκατοντάδων ανά τον κόσμο, ασύλληπτα ταλαιπωρημένων και πονεμένων γονιών, που έχουν χάσει τα παιδιά τους.
*Είναι το παιδί που εξαιτίας του, κουβαλήθηκαν στην Ελλάδα τηλεοπτικά συνεργεία και «μέσα», από όλο τον κόσμο και συνεχίζουν να ασχολούνται με το θέμα, παρότι από τις εξελίξεις φαίνεται ότι το ζήτημα έχει πάρει άλλη τροπή. Ωστόσο εξακολουθεί και να ενδιαφέρει και να... πουλάει.
*Είναι το παιδί που εξαιτίας του... θυμηθήκαμε ότι ανθεί το τράφικινγκ και η εμπορία παιδιών, ότι τα κυκλώματα δρουν ανενόχλητα και πρέπει κάτι να γίνει γι’ αυτό.
*Είναι το παιδί πέριξ του οποίου ανθεί πάσης φύσεως τερατολογία, σεναριολογία, παραφιλολογία, στην πρεμούρα που έχουν τα εγχώρια μέσα να συντηρήσουν το θέμα στην επικαιρότητα. Ιλαροτραγωδία.
*Είναι το παιδί εξαιτίας του οποίου «φούντωσε» η ρατσιστική διάθεση έναντι των αθιγγάνων οι οποίοι «κλέβουν παιδιά» και επιδίδονται σε ένα σωρό... ακατονόμαστες πράξεις. Όχι ότι είναι «νερό για λειτουργιά» αλλά, δεν είναι δυνατόν να μπαίνουν όλοι συλλήβδην στο ίδιο «καζάνι». Αν, οι «γονείς» δεν ήταν αθίγγανοι άλλη θα ήταν η αντιμετώπιση. Πέραν του ότι ποτέ δεν θα είχε εντοπιστεί. Και αυτή είναι η αλήθεια.
*Είναι το παιδί που εξαιτίας του υπογραμμίστηκε και το ανθρώπινο πρόσωπο της Αστυνομίας σε μία κοινωνία, μέγα μέρος της οποίας, έχει... αστυνομοφοβία και... αφορίζει έτσι κι αλλιώς, εκ θέσεως, τη συνεισφορά της στην καθημερινότητα του πολίτη.
Ποια είναι η μικρή Μαρία;
*Είναι το παιδί της υποκρισίας μας. Της υποκρισίας μιας κοινωνίας που καθημερινά αδιαφορεί με τον πλέον επιδεικτικό τρόπο για τα δεκάδες παιδιά στα φανάρια, στα πεζοδρόμια, στους δρόμους, που ζητιανεύουν, που πουλάνε χαρτομάντιλα, που όλοι γνωρίζουμε ότι αποτελούν αντικείμενο καθημερινής εκμετάλλευσης, που όλοι υποψιαζόμαστε ότι στην επόμενη γωνία τα περιμένει κάποιος για να τα «μαζέψει» και να «εισπράξει». Ο «μάνατζερ» που την επομένη θα τα αμολήσει πάλι για δουλειά. Προσπερνάμε και αδιαφορούμε και χθες και σήμερα και αύριο. Και είναι σίγουρο ότι πίσω από κάθε τέτοιο παιδί υπάρχει μία ιστορία προσωπικού πόνου, ανεπανόρθωτης απώλειας, μιας χαμένης ζωής στην καλύτερη περίπτωση, αν δεν κακοποιείται εκτός από το ψυχικό κομμάτι και σεξουαλικά.
*Είναι ένα από τα 250 χιλιάδες παιδιά που κάθε χρόνο εξαφανίζονται ανά την Ευρώπη, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Κομισιόν. ‘Η, από εκείνα τα παιδιά που γεννιούνται ως «εμπόρευμα» και διατίθενται στην... αγορά από τις ίδιες τους τις μάνες ή τους «προστάτες» τους, μέσω παράνομων υιοθεσιών, αν είναι τυχερά.
*Είναι ένα παιδί που δεν καταλαβαίνει τίποτα από όσα γύρω του συμβαίνουν. Το μόνο που καταλαβαίνει είναι ότι ξαφνικά έχασε τη μάνα του και αυτή που πίστευε ότι ήταν η οικογένειά του, ο κόσμος του. Δεν μπορεί να καταλάβει «γιατί» του συνέβη αυτό παρά την όποια ψυχολογική υποστήριξη.
Αν είναι φοβισμένο και τρομαγμένο, δεν είναι γιατί ζούσε σε μία οικογένεια αθιγγάνων αλλά γιατί δεν ζει πλέον με αυτή.
*Είναι το παιδί που το μέλλον του διαγράφεται εντελώς αβέβαιο, γιατί και αν βρεθούν οι βιολογικοί του γονείς δεν είναι σίγουρο ότι θα το θέλουν, όπως δείχνουν οι ενδείξεις των ερευνών. Και αν υιοθετηθεί νομίμως θα είναι ένα ακόμη από εκείνα τα παιδάκια, που έχουν άλλοτε την τύχη και άλλοτε την ατυχία να βρεθούν σε μία οικογένεια.
*Είναι ενδεχομένως το παιδί της διπλανής πόρτας που καθημερινά προσπερνάμε αδιάφορα ακόμη και όταν από τη μεσοτοιχία το ακούμε συχνά να κλαίει ή να φωνάζει αλλά δεν στεκόμαστε να αναρωτηθούμε «γιατί».
*Είναι το παιδί που, όταν μεγαλώσει, αν κάποιος του διηγηθεί την ιστορία του θα νομίζει ότι ακούει ένα παραμύθι ή βιώνει έναν μακρινό εφιάλτη.
Ποια είναι η μικρή Μαρία;
Είναι το παιδί που αύριο θα έχουμε ξεχάσει. Όταν τα φώτα των τηλεοπτικών συνεργείων θα σβήσουν γιατί το θέμα δεν θα είναι πλέον στην επικαιρότητα, δεν θα πουλάει. Είναι ένα παιδί μόνο του.
