Του Νίκου Ι. Μεγαδούκα
«Λοιπόν, αδέρφια, για να ξηγιόμαστε κι όπως είδατε δεν λογοκρίνω κανέναν. Εγώ δεν βρίζω πατριώτες, δεν βρίζω εθνικιστές, Φυλάω τις «σφαίρες» μου για τον αληθινό αντίπαλο», έγραψε ο Φαήλος Κρανιδιώτης, μετά τις συλλήψεις των χρυσαυγιτών και εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ, με γλώσσα πεζοδρομίου, παρόμοια με αυτήν των χρυσαυγιτών.
Τι αλήθεια εννοεί ο κ. Κρανιδιώτης, με λέξεις και φράσεις, όπως «σφαίρες» και «αληθινός αντίπαλος»;
Ποιος είναι «αληθινός αντίπαλος»;
Ο ελληνικός λαός, η Αριστερά, ή ο ΣΥΡΙΖΑ;
Και κάτι ακόμη:
Σε τι συνεισφέρουν τέτοιες δηλώσεις, πέραν της πολώσεως και της δημιουργίας τεχνητής εντάσεως;
Σύμφωνα με κύριο άρθρο της «Ελευθεροτυπίας», «το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο κ. Κρανιδιώτης. Οι ακραίες απόψεις του για τη λειτουργία της Δημοκρατίας απηχούν θέσεις και άλλων στενών συνεργατών του πρωθυπουργού (...). Το μέτωπο της νεοδεξιάς στην κυβέρνηση, εκτός από παρέμβαση στους ψηφοφόρους της «Χρυσής Αυγής», επιμένει να καλοβλέπει τρόπους και μορφές πολιτικής συνεργασίας «με μια υπεύθυνη, σοβαρή ακροδεξιά»».
Μάλιστα, ο κ. Κρανιδιώτης, ο οποίος έχει ζητήσει «να ξεχάσουμε τη χαζούλα, ελαφρολαϊκή δεξιά», σε κείμενά του αυτές τις μέρες επιμένει εκ νέου να αποκαλεί το ΣΥΡΙΖΑ, ως «ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία» (για να υπονοήσει αριστερή παραβατικότητα) και προεξοφλεί ότι «μόνο μια σοβαρή, πατριωτική, αυστηρή, αλλά δίκαιη Δεξιά, μπορεί να είναι φράγμα στην Άκρα Αριστερά και στην Άκρα Δεξιά. Τα περί «ποιοτικών» διακρίσεων της ανομίας είναι απλά άλλοθι των άλλων ολοκληρωτικών, των παρενδυτικών φασιστών, που υποδύονται τους «προοδευτικούς» και θέλουν να έχουν κάβα τη δική τους βία».
Είναι δε σαφής για τις επόμενες κινήσεις και τη στρατηγική της κυβερνήσεως: «Οφείλουμε να εφαρμόσουμε τον νόμο με απόλυτη πολιτική «αχρωματοψία», χτυπώντας πλέον τις μολυσματικές εστίες ανομίας και της άλλης όχθης (...). Στη δε Marfin δολοφόνησαν. Στα μαϊμού Δεκεμβριανά με τους ίδιους τρόπους συντονίστηκαν, κινητοποιήθηκαν, τέλεσαν βροχή εγκλημάτων και σχεδόν ξεθεμελίωσαν τη χώρα, με την ευθεία κάλυψη της τυχοδιωκτικής αριστεράς και των επικοινωνιακών πεκινουά της, με καθημερινές προτροπές σε τέλεση αξιόποινων πράξεων και εγκωμιασμό αυτών, από αλητήριους με «βρόμικο μάτι», που σήμερα παριστάνουν τους τιμητές. Έχουμε, λοιπόν, κι άλλες συμμορίες κι εγκληματικές οργανώσεις, με επίχρισμα άλλου χρώματος, για τις οποίες πρέπει να συγκεντρώσουμε στοιχεία, να ασκηθούν διώξεις και να περάσουν τα μέλη τους την πόρτα του Ανακριτή».
Και για να μην υπάρχουν αυταπάτες, την επαύριον του υποτιθέμενου «κατσαδιάσματός» του από τον Γραμματέα της ΝΔ, ο κ. Κρανιδιώτης επανήλθε και σε άρθρο του στη «Δημοκρατία» ανέφερε: «Αδέλφια, παράκληση, τα παιδιά της «Τσίπρας και Κολλητοί ΑΕ» να πιάσουν μολύβι και χαρτί, διότι τη Δευτέρα θα έχει διαγώνισμα (...). Κάτι ξέρουν για να ανησυχούν για την καταστολή της ανομίας και της βίας χωρίς διακρίσεις πολιτικού χρώματος (...). Τρέμουν τη συνέχεια μιάς καταστολής της βίας με πολιτική «αχρωματοψία» (...). Την τρέμουν, διότι θα αγγίξει μετωπικές και παραφυάδες τους, τις οποίες, όπως η Αλέκα Παπαρήγα τους είχε καταγγείλει το 2008, χαϊδεύουν».
Επίσης, είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει να παρουσιαστεί ως ο πόλος σταθερότητας έναντι των «δύο άκρων» και φυσικά να θέσει (επικοινωνιακά) σε δεύτερη μοίρα τα Μνημόνια και τη λιτότητα, ταυτόχρονα δε θα επιχειρήσει να διαμοιράσει τα ιμάτια της «Χρυσής Αυγής» (αν αυτή διαλυθεί) ακόμη δε κι αν αντ’ αυτής προκύψει ένα άλλο σχήμα, «πιο σοβαρό», για το οποίο, ήδη, γίνονται παρασκηνιακές ζυμώσεις.
Για μια ακόμη φορά, ως αιχμή του δόρατος, ο κ. Κρανιδιώτης (με άρθρο του στην εφημερίδα «Δημοκρατία», που τιτλοφορείται ως «Ήρθε η ώρα να ενώσουμε τη βάση της παράταξης») σημειώνει ότι η βάση της «Χρυσής Αυγής» και των «Ανεξάρτητων» είναι κυρίως «δικοί μας άνθρωποι». Τσαντισμένοι κεντρώοι, δεξιοί, που απηύδησαν από την παρακμή και τη φτωχοποίηση, που δεν δέχτηκαν την υποτιθέμενη real politik της ΝΔ απέναντι στο Μνημόνιο. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που θέλουν δυναμικότερη στάση στα εθνικά θέματα», που θέλουν «δυναμικότερη στάση στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας».
«Είναι, λοιπόν, καιρός για άνοιγμα προς τη βάση των ΑΝ.ΕΛ. και της «Χρυσής Αυγής», χωρίς προσβολές ή συγκρουσιακά συνθήματα, αλλά με πρακτικές πολιτικές», προτείνει, επίσης, ο κ. Κρανιδιώτης, αν και ο αρθρογράφος στο «Antinews» Βασίλης Ζήσης διερωτάται «πού θα πάνε οι ψηφοφόροι που θα εγκαταλείψουν τη ΧΑ» και γράφει: «...Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή μεγάλου μέρους των απολωλότων ψηφοφόρων στο γαλάζιο μαντρί θα αποδειχθεί μια πολύ δύσκολη επιχείρηση για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν αλλάξει: Πρώτον, οι βασικοί παράμετροι που τους οδήγησαν να ψηφίσουν ΧΑ (Μνημόνια, φτώχεια, ανεργία, λαθρομετανάστευση, εγκληματικότητα). Και δεύτερον η λειτουργία και συμπεριφορά του κομματικού μηχανισμού της ΝΔ».
Στο δε «Βήμα» τίθεται το ίδιο ερώτημα, αλλά με την προσθήκη:
«Όσοι φύγουν από τη «Χρυσή Αυγή» θα επιστρέψουν στη ΝΔ ή θα δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα όπου θα στεγαστούν»;
Στο σχετικό ρεπορτάζ γίνεται λόγος για «υπόγειες διεργασίες μεταξύ νεοδημοκρατικών στελεχών και παραγόντων του νεοναζιστικού μορφώματος της «Χρυσής Αυγής» και δεν ήταν λίγοι οι παράγοντες, αλλά και βουλευτές της ΝΔ, που «κρυφογοητεύονταν» από τον, κατά καιρούς, ακραίο «εθνικιστικό ακτιβισμό» της «Χρυσής Αυγής» και πίστευαν ότι, υπό όρους και υπό διαφορετικές συνθήκες, θα ήταν δυνατόν να προπαρασκευαστεί μια συμμαχία» και προστίθεται ότι:
«Σε κύκλους των Αθηνών συζητείται εντόνως το σχέδιο εξουδετέρωσης της «Χρυσής Αυγής» και επαναπατρισμού των ψηφοφόρων της Δεξιάς στη «μεγάλη κεντροδεξιά εθνική παράταξη», της οποίας μελλοντικά μπορεί να ηγηθεί ο κ. Βορίδης»...
Ακόμη, σύμφωνα με το «Βήμα», «σε πολλά πολιτικά - και όχι μόνο - γραφεία στην Αθήνα, συζητείται έντονα και το όνομα του πρώην αρχηγού ΓΕΣ κ. Φρ. Φράγκου, ο οποίος λέγεται ότι μπορεί να εκφράσει ευρύτερες δυνάμεις που κινούνται στον δεξιό χώρο και να ηγηθεί ενός καθαρόαιμου δεξιού κόμματος».
Τέλος, ας μην διαλάθει της προσοχής μας πως στο νέο τοπίο και στην προσπάθεια να διαμοιραστούν τα ιμάτια της «Χρυσής Αυγής» επανεμφανίστηκαν ο Γιώργος Καρατζαφέρης και ο γνωστός (κατά δική του παραδοχή) φασίστας Κώστας Πλεύρης, οι οποίοι, ούτε λίγο, ούτε πολύ, είπαν πως «εμείς τα λέγαμε για το ποιον της «Χρυσής Αυγής»», πλην, όμως, είναι οι ίδιοι, που είτε είχαν συνεργαστεί με τον Ν. Μιχαλολιάκο και τους «συνεργάτες» του, είτε θεωρούσαν το «κόμμα» του ως «συμπλήρωμα της ΝΔ».
