Από τον Απόστολο Καλογιάννη
Οι δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών ότι οι Αυτοδιοικητικές εκλογές θα γίνουν τον Μάιο του 2014 και ότι ο εκλογικός νόμος θα αλλάξει -κατά την άποψη μου με μόνο στόχο να περισωθούν οι δήμαρχοι της συγκυβέρνησης- μας επιτρέπουν να εκφράσουμε κάποιες σκέψεις μας.
Οι Δημοτικές εκλογές θα γίνουν σε ένα πολιτικό κλίμα που σφραγίζεται από τις τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις των κυβερνητικών πολιτικών, πολιτικές που οδηγούν στην κοινωνική αποσάθρωση-διάλυση του κοινωνικού ιστού. Σημαντικότατα τμήματα του πληθυσμού ζουν πλέον στη φτώχεια και την ανεργία χωρίς να έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά όπως η υγεία, η τροφή, η εργασία, η στέγη κ.τ.λ. Στη διάρκεια των μνημονιακών ετών έχουν πληγεί ακόμα και πολίτες και επιχειρήσεις που μέχρι χθες αισθάνονταν ότι βρίσκονταν στο απυρόβλητο αυτών των πολιτικών. Το αδιέξοδο, παρά τις ενέσεις αισιοδοξίας, μεγαλώνει όσο κυλάει ο χρόνος. Καταρρίπτονται οι παλιές κομματικές διαχωριστικές γραμμές, προκαλώντας μεγάλη πολιτική κινητικότητα και δημιουργώντας εν τέλει δύο ευδιάκριτους πολιτικούς-κοινωνικούς πόλους, τους υποστηρικτές αυτής της πολιτικής και απέναντι όσους ανεξάρτητα από κομματική ένταξη και πολιτική προτίμηση επιδιώκουν την ανατροπή της. Κάθε άλλη πολιτική πρόταση μέσα στην οξύτητα αυτής της σύγκρουσης στην πράξη ακυρώνεται.
Σε αυτό το περιβάλλον η Τ.Α. ζει το δικό της δράμα. Οι κυβερνητικές πολιτικές επιφέρουν καθημερινά καταστροφή στο θεσμό. Οι Δήμοι λειτουργούν μόνο με το 30% των πόρων που έπαιρναν πριν μερικά χρόνια, αποψιλώνονται από προσωπικό με τις απολύσεις, χάνουν αρμοδιότητες, κινδυνεύουν να κλείσουν, με αποτέλεσμα απλές καθημερινές λειτουργίες με κοινωνική ανταποδοτικότητα, όπως η κοινωνική πρόνοια, η καθαριότητα, οι επισκευές δρόμων και πεζοδρόμων και η συντήρηση του πράσινου να πραγματοποιούνται δύσκολα. Ο «Καλλικράτης» δεν έλυσε κανένα από τα γνωστά διαχρονικά προβλήματα της Τ.Α. όπως είναι τα οικονομικά και το μοντέλο διοίκησης των Δήμων. Οι παλιοί συμμετοχικοί θεσμοί όπως τα συνοικιακά συμβούλια, «αναβαθμίστηκαν» σε διαμερισματικά συμβούλια και μετατράπηκαν σε εκλογικούς μηχανισμούς. Η μεγάλη πληθυσμιακή διόγκωση των Δήμων απομάκρυνε ακόμα περισσότερο τους αιρετούς από τον απλό πολίτη. Παρ’ όλα αυτά οι δήμαρχοι -πλην ελάχιστων εξαιρέσεων- παίζουν «κρυφτούλι» για να κρύψουν τις ευθύνες των κομμάτων τους που και σήμερα κυβερνούν. Δεν ενημερώνουν και ούτε κινητοποιούν την κοινωνία για την υπεράσπιση της Τ.Α. που αργοπεθαίνει.
Στη Λάρισα η δημοτική αρχή θα κλείσει το Μάιο περίπου 16 χρόνια τοπικής διακυβέρνησης. Η θητεία της χαρακτηρίζεται από την αδυναμία της να βάλει σε κίνηση την τοπική κοινωνία για τη διεκδίκηση υλοποίησης του «οράματός» της για την πόλη. Ως αποτέλεσμα δεν υπάρχει μια συνολικότερη παρέμβαση που με ένα σύνολο έργων από την εποχή των «παχιών αγελάδων» θα εκτίναζε την πόλη πολλά σκαλιά πιο πάνω από εκεί που την παρέλαβε. Εξαρτημένη κομματικά και εγκλωβισμένη επί χρόνια σε παλαιοκομματικού τύπου αντιλήψεις, όπως η εξυπηρέτηση της πολιτικής-κομματικής πελατείας, οι δημόσιες σχέσεις, ο συγκεντρωτισμός, η αδιαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων, δεν κατάφερε να διαμορφώσει ένα αυτοδιοικητικά ισχυρό Δήμο, με δημόσια λογοδοσία και έλεγχο από τους πολίτες, ικανό να καθοδηγήσει την ανάπτυξη της πόλης. Κυριάρχησε η «κάλυψη» του κόμματος από το οποίο προέρχεται. Σήμερα ταλανίζεται από το σύνδρομο υπεράσπισης της αδιέξοδης κυβερνητικής πολιτικής προσπαθώντας να εμφανίσει κάποιες αποστάσεις. Ό,τι είχε να δώσει το έδωσε, για αυτό και στην κοινωνία ωριμάζει η ιδέα ανατροπή της.
Το τοπίο αυτό των επόμενων δημοτικών εκλογών προβληματίζει και τους πολίτες, αλλά και όλους όσοι ασχολούμαστε με τα δημοτικά πράγματα. Σοβαρά ζητήματα μιας άλλης πορείας του Δήμου μας, κόντρα στο σημερινό αυτοδιοικητικό μοντέλο, απαιτούν απαντήσεις:
* Θα αναπτύξουμε ένα ισχυρό δίχτυ στήριξης προστασίας και αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο αδύναμο πολίτη; Θα σταθούμε δίπλα στους αγώνες ζωής των συμπολιτών μας για εργασία, παιδεία, υγεία, κατασχέσεις, χαράτσια και όλα όσα σήμερα συνθέτουν τη ζοφερή πλευρά της ζωής τους;
* Θα υπερασπιστούμε το δημόσιο χώρο και τα δημόσια αγαθά που σήμερα κινδυνεύουν να βρεθούν στα χέρια του μεγάλου ιδιωτικού κεφαλαίου και των δανειστών;
* Θα διαμορφώσουμε ένα νέο μοντέλο άσκησης της δημοτικής εξουσίας με συλλογικότητα, δημοκρατική συγκρότηση των οργάνων και αναβάθμιση της λειτουργίας τους, διαφάνεια, δημόσιο απολογισμό και διαδικασίες συμμετοχής και ελέγχου από τον πολίτη;
* Θα υπερασπιστούμε και θα επαναθεμελιώσουμε εν τέλει σε νέες βάσεις την αυτοδιοίκηση ώστε με ουσιαστικές αποκεντρωμένες λειτουργίες και οικονομικά να προγραμματίζει με δημοκρατικές ανοιχτές διαδικασίες τα έργα που είναι απαραίτητα για την αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος και την οικονομική ανάπτυξη της πόλης;
* Θα διεκδικήσουμε τα δίκαια αιτήματα της πόλης και της Τ.Α. από κάθε κεντρική εξουσία και ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση;
Η θετική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα διαμορφώνει ένα νέο πολιτικό πλαίσιο με αυτονομία απέναντι στα κόμματα, το οποίο με τη σειρά του διαμορφώνει τα «όρια» του μετώπου που πρέπει να δημιουργηθεί απέναντι στη σημερινή δημοτική αρχή και στο σημερινό χρεωκοπημένο μοντέλο αυτοδιοίκησης. Απαντάει ευθέως στο ερώτημα ποιες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις μπορούν να συνεργαστούν δημιουργώντας ένα ενιαίο μέτωπο που θα ανατρέψει τη σημερινή κατάσταση. Η θετική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δίνει τη δυνατότητα στον πολίτη ή το κόμμα να «αναγνωρίζει» τον εαυτό του στο ενωτικό μας εγχείρημα, στη στήριξη ενός ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ που θα ανατρέψει πρόσωπα και πολιτικές και με επεξεργασμένο πρόγραμμα θα βάλει την πόλη μας σε άλλη πορεία, πορεία δίκαιης ανάπτυξης και αειφορίας.
Τίποτα δεν είναι εύκολο. Θα χρειαστούν αγώνες και ικανός χρόνος. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να τελειώνουμε με τις μνημονιακές δεσμεύσεις, ως προϋπόθεση για την ανόρθωση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο δρόμος όμως για να αποτρέψουμε την κατάρρευση πρέπει να ανοίξει σήμερα. Γι’ αυτό απευθυνόμαστε στην κοινωνία και καλούμε τους πολίτες να συμμετέχουν και να στηρίξουν την προσπάθειά μας. Θα αγωνιστούμε μαζί, με αισιοδοξία για το αύριο που έρχεται, αφήνοντας πίσω την καταστροφή και το καταθλιπτικό περιβάλλον που μας επέβαλαν.
Οι διαχωριστικές γραμμές άλλαξαν. Τα παλιά κομματικά όρια καταρρέουν. Η κρίση αναγκάζει τους πάντες να επαναπροσδιορίσουν την πολιτική τοποθέτησή τους. Τα δήθεν υπερκομματικά και απολίτικα που στόχο έχουν να «καλύψουν» το σημερινό συντηρητικό πόλο εξουσίας, δεν αντέχουν στην κριτική. Το μπλοκ των δυνάμεων της ανατροπής μπορεί να δημιουργηθεί. Προς αυτή την κατεύθυνση συνεργασίες μπορεί και πρέπει να υπάρξουν. Εργαζόμαστε υπεύθυνα και σοβαρά για να εκφράσουμε τον πόλο της ανατροπής και της δημιουργίας που διαμορφώνεται στην πόλη μας. Οι προσδοκίες της κοινωνίας είναι υψηλές και η σωτηρία της Τ.Α. το απαιτεί.
* Ο Απόστολος Καλογιάννης είναι Δημοτικός Σύμβουλος, Επικεφαλής της «Ενωτικής Πρωτοβουλίας».
