Του Χρήστου Τσαντήλα
ΤΟΝ ΧΕΙΡΙΣΜΟ του κρίσιμου θέματος της άρσης απαγόρευσης των πλειστηριασμών φέρεται να αναλαμβάνει προσωπικά ο πρωθυπουργός, λίγο πριν το ρήγμα στην κυβερνητική συνοχή ανοίξει επικίνδυνα. Με γαλάζιους και πράσινους βουλευτές να έχουν πάρει θέση μάχης, την τρόικα να πιέζει και τον Γ. Στουρνάρα να αναζητά τη χρυσή τομή, ο Αντώνης Σαμαράς παγώνει τη συζήτηση, διαβεβαιώνει ότι θα εξαντληθεί κάθε χρονικό περιθώριο και ότι δεν θα υπάρξει εσπευσμένη ρύθμιση.
ΜΕΤΑ το θέμα της πολυκατοικίας στην οδό Μανδηλαρά, ο πρωθυπουργός, αυτοπροσώπως(!) παίρνει πάνω του, πλείστα όσα θέματα ενισχύουν το φιλολαϊκό του προφίλ, αλλά, επειδή τον γνωρίζω τον άνθρωπο, (είναι απ΄ αυτούς θέλουν να σώσουν τη χώρα), το κάνει επειδή το αισθάνεται και ουχί για εντυπωσιασμό...
ΕΙΝΑΙ όμως τόσο τραγικά τα πράγματα ώστε να εμφανίζονται καταστάσεις και προβλήματα που να χρειάζεται πρωθυπουργική παρέμβαση (!) για να προχωρήσουν; Αναμφισβήτητα αυτό που «ροκανίζεται» με τις παρεμβάσεις αυτές, δεν είναι άλλο από το κύρος και τη δυναμική των ίδιων των υπουργών. Να επιστρατεύεται δηλαδή η βαρύτητα των αποφάσεων του πρωθυπουργού, κάθε φορά, για να δοθούν λύσεις στα αυτονόητα... Ένα χαρτί που ο θεσμός της πρωθυπουργίας θα έπρεπε να κρατά σφιχτά στα συρτάρια του, ως αναγκαία και τελική λύση, ώστε να το χρησιμοποιήσει όταν χρειαστεί, σε εθνικά δύσκολες για τη χώρα και τους πολίτες της, καταστάσεις. Και όχι να «καίγεται» στα εύκολα. Μια τέτοια δύναμη δεν την βγάζεις κάθε τόσο απ' το συρτάρι. Το τελευταίο καλό χαρτί δεν το καίνε τόσο εύκολα ούτε οι χαρτοπαίχτες! Δεν βγάζουν τόσο συχνά τον «άσσο» απ' το μανίκι παρά μόνο όταν είναι να κερδίσουν περισσότερα...
ΑΠΟ την άλλη, τα θέματα που «βραχυκυκλώνουν» το πολιτικό σύστημα και προκαλούν πονοκεφάλους για τον χειρισμό τους στη Βουλή, σε εκείνους που στείλαμε εκεί με την ψήφο μας, δεν είναι και τόσο εύκολα. Είναι θέματα που ποτέ στην ιστορία του δεν αντιμετώπισε το ελληνικό κοινοβούλιο.
*Η συγκυβέρνηση πέρασε διατάξεις στη Βουλή που χαρίζουν δισεκατομμύρια σε μεγάλους φοροφυγάδες και κατάσχουν σπίτια νοικοκυραίων για μικροχρέη.
*Πέρασαν νομοσχέδια με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που περιείχαν μέτρα βίαιης αναδιανομής του εισοδήματος εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
*Πέρασαν μέτρα με νομοσχέδια ντροπής, που διέλυσαν όλη την εργασιακή νομοθεσία και ακύρωσαν κεκτημένα εργατικά δικαιώματα από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Μέτρα που οδήγησαν στον εργασιακό μεσαίωνα, που κατέστρεψαν τη ζωή και τα όνειρα της νέας γενιάς, που οδήγησαν σε απελπισία τα μικρομεσαία (και κάτω) κοινωνικά στρώματα.
*Πέρασαν μέτρα που έβλαψαν τους απόμαχους της δουλειάς, που στέρησαν από τους συνταξιούχους μας την αξιοπρεπή διαβίωση, μέτρα που πρόσβαλαν βάναυσα τους αναπήρους, που προκάλεσαν συνειδησιακά προβλήματα στους πολύτεκνους, μέτρα που οδήγησαν σε αυτοκτονίες και μέτρα που εξαΰλωσαν τις όποιες ελπίδες για ανάκαμψη.
ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ όμως είναι πως όλη αυτή η καταστροφή δεν φαίνεται να σταματά κάπου... Συνεχίζεται. Δυστυχώς και πάλι με το άνοιγμα της Βουλής, θα αρχίσει να λειτουργεί πάλι το «σφαγείο». Των μισθών και των συντάξεων, των φόρων σε ό,τι κινείται και δεν κινείται σε ότι αναπνέουμε... Είναι ιστορικά πρωτοφανές στη δημοκρατική Ελλάδα οι πολίτες να... ανησυχούν από το άνοιγμα της Βουλής!
