Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Εκατοντάδες άρθρα έχουν γραφεί και γράφονται καθημερινά και πολλές συζητήσεις γίνονται συνεχώς, γύρω απ’ αυτό το θέμα, τα τελευταία χρόνια, για το ευγενές αυτό σπορ που, μετά μεγάλης μανίας, μαγκιάς και τσιφτιάς επιδίδονται χωρίς κανένα απολύτως ίχνος ντροπής και τσίπας, οι νεόπλουτοι νεοέλληνες και αντί να παταχθεί ή τουλάχιστον να περιορισθεί, απεναντίας θεριεύει, γίνεται συνήθεια και τείνει στην κυριολεξία εάν δεν ληφθούν επιτέλους δραστικά μέτρα, σήμερα και όχι αύριο, να εξαφανίσει το Έθνος μας από προσώπου της Γης.
Επ’ αυτού θα προσπαθήσω με αριθμούς και προτάσεις, να βοηθήσω με τη σειρά μου, όσο μπορώ, τι πρέπει να γίνει, για να παταχθεί και να ξεριζωθεί κάποτε αυτό το καρκίνωμα, που επιτρέπει ατιμωρητί και με μεγάλη ευκολία, σε σημαντική μερίδα των Ελλήνων, να πίνει, να τρώει, να καλοπερνάει και στην κυριολεξία να θησαυρίζει, σε βάρος των κορόιδων, που δεν είναι άλλοι από τους μισθωτούς – συνταξιούχους και τους ειλικρινείς φορολογούμενους, τα μόνιμα δηλαδή υποζύγια αυτού του μαρτυρικού τόπου.
Η παραοικονομία στη χώρα μας, με βάση στοιχείων της ΕΕ του Οργανισμού Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) είναι στο 28% του ΑΕΠ (185 δισ. ευρώ) και ανέρχεται κοντά στα 52 δισ. ευρώ τον χρόνο, με φοροδιαφυγή τουλάχιστον 15 δισ. τον χρόνο και φοροκλοπή, μη απόδοση δηλαδή του ΦΠΑ (των 52 δισ. ευρώ) σε 5 δισ. ευρώ. Συνολικά 20 δισ. ευρώ τον χρόνο. Τα οποία αντί να μπαίνουν στα ταμεία του Κράτους καταλήγουν τελικά στις τσέπες των επιτηδείων, που ξεδιάντροπα και μάγκικα τα οικειοποιούνται. Μόνο τα μισά εάν έμπαιναν στα ταμεία του Κράτους (10 δισ. ευρώ τον χρόνο), πράγμα, που με έναν καλά στημένο φοροεισπρακτικό μηχανισμό που μπορούσε να έχει δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια, τότε η χώρα μας, δεν θα είχε καμία απολύτως ανάγκη, να είχε χτυπήσει, σε καμία περίπτωση και ποτέ την πόρτα της Τρόικας. Ιδού λοιπόν πεδίον λαμπρόν δόξας κύριοι της Κυβέρνησης, αλλά και σύσσωμης της Αντιπολίτευσης.
Το μεγάλο όπλο, το ατού θα έλεγα, που έχει στα χέρια της η Κυβέρνηση, για την πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής, δεν είναι άλλο, από την προτροπή και την υποχρέωση συλλογής την πάσης φύσεως αποδείξεων, απ’ όλους ανεξαιρέτως, τους φορολογουμένους, με παράλληλη μάλιστα θέσπιση γενναίων κινήτρων για το σκοπό αυτό.
Δυστυχώς το αυτονόητο και πρακτικό αυτό μέτρο και τη στιγμή μάλιστα, που ο Έλληνας άρχιζε να συνηθίζει σε αυτό το καθεστώς κα να δημιουργείται σιγά - σιγά η αναγκαία φορολογική συνείδηση, οι οικονομικοί φωστήρες αυτής της Κυβέρνησης, προεξάρχοντος του τσάρου της οικονομίας κ. Στουρνάρα είχαν αποφασίσει, ότι από το 2014 οι φορολογούμενοι να μην προβαίνουν στη συλλογή καμιάς απόδειξης, γιατί δεν θα λαμβάνονται καθόλου υπόψη στην υποβολή των φορολογικών τους δηλώσεων. Τώρα και αφού ξεσηκώθηκε σύσσωμος και πανελλαδικά ο τόπος και το πανελλήνιο, το ξανασκέπτονται. Επ’ αυτού αργότερα ίδωμεν.
Οι αποδείξεις για ευνόητους λόγους, δεν θα πρέπει να έχουν όλες την ίδια βαρύτητα και αξία. Απαιτείται συνεπώς διαχωρισμός των αποδείξεων, αναλόγως της βαρύτητας των και της φοροδοτικής τους αξίας. Το μεγαλύτερο βάρος, θα πρέπει επομένως να πέσει στην κατηγορία εκείνων, που αποδεδειγμένα φοροδιαφεύγουν και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους αυτοαπασχολούμενους (Δικηγόροι – Ιατροί – Συμβολαιογράφοι – μικρομεσαίοι – διάφοροι τεχνίτες – λαϊκές αγορές – παραεμπόριο κ.λπ.). Για παράδειγμα θα μπορούσε ακόμα για τεχνίτες όπως υδραυλικοί – χρώστες – ηλεκτρολόγοι κ.λπ. να εκδίδουν αποδείξεις χωρίς ΦΠΑ και έτσι το δημόσιο θα μπορεί με ευκολία να εντοπίζει την φορολογητέα ύλη, στην πηγή αυτής της κατηγορίας, που κατά κανόνα φοροδιαφεύγει, με είσπραξη στη συνέχεια των αναλογούντων απ’ αυτούς φόρους.
Να θεσπισθούν γενναία κίνητρα, όπως όποιος φορολογούμενος προσκομίζει αποδείξεις ειδικής βαρύτητας και αξίας όχι Super Market και λοιπών αλυσίδων, πέρα του ποσοστού, που απαιτείται, για να υπάρχει το πλαφόν, που ορίζει ο Νόμος (π.χ. 25%) για την αναλογούντα περίπτωση φορολογική κλίμακα κάθε φορολογούμενου το 15% ή 20% ή και παραπάνω τούτων (αποδείξεις), θα εκπίπτει από τη φορολογητέα του ύλη.
Να καθιερωθούν επίσης ρεαλιστικά τεκμήρια διαβίωσης όπως δαπάνες ταξιδίων - τηλεφώνων – ρεύματος – αξίας πρώτης και δευτερεύουσας οικίας – σκάφη αναψυχής, πολυτελή αυτοκίνητα – σπουδές παιδιών στο εξωτερικό – καταθέσεις σε τράπεζες και ό,τι άλλο θα προσδιορίζει τον πραγματικό πλούτο του φορολογούμενου. Να καταστούν αυστηρότερες οι φορολογικές παρεμβάσεις και να δούμε πανελλαδικά επιτέλους έστω και μια επιγραφή, σε κάποιο κατάστημα μικρό ή μεγάλο, με ένδειξη «Κλειστό λόγω φοροδιαφυγής» και τότε ένα είναι σίγουρο κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, ότι «ο κάθε κατεργάρης αργά ή γρήγορα θα μπει στον πάγκο του».
Μια καμπάνια με ειδικά spots και άλλα τινά όπως π.χ. «Αγαπάς την Ελλάδα απόδειξέ το». «Μην κοιτάς τι κάνει η Πατρίδα για εσένα, αλλά εσύ γι’ αυτήν». Αυτά και άλλα πολλά, πιο έξυπνα spots θα πρέπει να αρχίσουν επιτέλους σιγά – σιγά να εκπέμπονται από τα κρατικά και ιδιωτικά κανάλια της χώρας, με προτροπή των φορολογουμένων όχι μόνο να ζητούν αλλά να απαιτούν κιόλας από παντού την έκδοση αποδείξεων. Εξάλλου αυτό καλύπτεται από αγορανομική διάταξη, που είναι υποχρεωτικά αναρτημένη μπροστά τις ταμειακές μηχανές των πάσης φύσεως καταστημάτων της χώρας.
Θα τελειώσω με ένα πραγματικό γεγονός, που συνέβη πριν από πολλά χρόνια στη σύζυγό του Πρεσβευτή μας στο Όσλο της Νορβηγίας. Αφού τελείωσε την οδοντοθεραπευτική της αγωγή, στον οδοντίατρο Νορβηγό, πλήρωσε το κόστος της εργασίας του, τον αποχαιρέτισε και του είπε φεύγω από τη χώρα σας και συνεπώς δεν μου χρειάζεται καμία απόδειξη. Και ο ευσυνείδητος Νορβηγός της απάντησε: «Εγώ την πατρίδα μου δεν την κλέβω θα σας εκδώσω την απόδειξη και εσείς στη συνέχεια την σχίζετε».
Αυτό σημαίνει διαφορά παιδείας και φορολογικής συνείδησης, που δυστυχώς είναι κάτι, που λείπει από την ταλαίπωρη πατρίδα μας. Γιατί;
