Από τον Δημήτρη Νούλα
Η λεγόμενη «πλύση εγκεφάλου» υπήρξε, παλαιόθεν, μια τεχνική επίδρασης στο ανθρώπινο μυαλό με στόχο τον έλεγχό του από τρίτους. Ο τίτλος του παρόντος προ-έκυψε από ομώνυμη ταινία του 1962 κατά την οποία Κινέζοι γιατροί υπέβαλαν σε πλύση εγκεφάλου Αμερικανούς στρατιώτες που αιχμαλωτίστηκαν στη Μαντζουρία και τους οποίους μετέτρεψαν σε άβουλα και πειθήνια όργανά τους.
Σε νεότερη εκδοχή του θέματος, σε ταινία με πρωταγωνιστή τον Ντ. Ουάσιγκτον, στις ΗΠΑ, τους Κινέζους γιατρούς υποκαθιστούν άνθρωποι «εντός των τειχών» με σκοπό να προωθήσουν το «δημιούργημά» τους στο αξίωμα του Προέδρου ώστε να ελέγξουν εκ των έσω την υπερδύναμη και να προωθήσουν τα ποικίλα συμφέροντά τους. Η εκδοχή αυτή αναδεικνύει τον ευάλωτο χαρακτήρα ακόμη και του πυρήνα των θεσμών της πιο αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δυτικού τύπου.
Αφορμή, πάντως, για το παρόν άρθρο αποτέλεσαν κάποιες διαδικτυακές δημοσιεύσεις οι οποίες μιλούσαν για τους «ηγέτες» που ετοιμάζουν τα διάφορα ΙΔΡΥΜΑΤΑ Αμερικάνων, Γερμανών κ.ά. σε πολλές χώρες του κόσμου αλλά και στην Ελλάδα με σκοπό τον έλεγχο και στο μέλλον της πολιτικής μας σκηνής.
Πάντοτε, από την αρχαιότητα ως σήμερα, οι ισχυρές μητροπολιτικές δυνάμεις επέβαλαν στις αποικίες τους ή σε ασθενέστερες-ακόμη και συμμαχικές-χώρες τοπικές εξουσίες της αρεσκείας τους. Θα μπορούσαμε να επικαλεσθούμε πάμπολλα τέτοια παραδείγματα. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα, όμως, αποτελεί η πατρίδα μας με απροκάλυπτες ή συγκεκαλυμμένες παρεμβάσεις του λεγόμενου «ξένου παράγοντα» στα εσωτερικά της πράγματα. Η οποία, ακόμη και τώρα, 183 χρόνια μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της, εξακολουθεί να υφίσταται τη μεταχείριση προτεκτοράτου δηλαδή να είναι χώρα «υπό διαχείριση και προστασία».
Θα μπορούσαν να ισχυρισθούν κάποιοι ότι «τέτοιες ώρες κρίσης, τέτοια λόγια» αλλά οι πρόσφατες αποκαλύψεις του πράκτορα Ε. Snowden της NSA για το παγκόσμιο δίκτυο παρακολούθησης κατέδειξαν ότι τελικώς, στον κόσμο μας, συμβαίνουν πράγματα πολύ σοβαρά τα οποία ξεπερνούν κάθε φαντασία και που κατατείνουν στον παγκόσμιο έλεγχο. Δηλαδή δεν πρόκειται απλώς και μόνο για θεωρίες συνωμοσίας, αλλά για συγκεκριμένες δράσεις σε πολύ υψηλό επίπεδο που στόχο έχουν την πλήρη υποταγή όλων μας στη λογική και στις δυνάμεις της αγοράς. Συνεπώς κάποιοι, κάπου, με οργανωμένο τρόπο, αποφάσισαν ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία δυτικού τύπου αποτελεί περιττή πολυτέλεια και γι’ αυτό τα ατομικά δικαιώματα και οι ελευθερίες πρέπει να περικοπούν και οι εργασιακές σχέσεις των πολλών να κατρακυλήσουν στην εποχή του μεσαίωνα.
Είναι αποκαλυπτικός ο ισχυρισμός του Μπ. Ομπάμα ότι «τα ίδια κάνουν όλες οι μυστικές υπηρεσίες του κόσμου» κι ότι μοιράζονταν κάποιες πληροφορίες με τους συμμάχους. Δηλαδή στο «κόλπο» είναι και οι άλλοι «δημοκράτες». Δεν αποκλείεται, συνεπώς, η κατρακύλα του κόσμου όχι μόνο στα οικονομικά αλλά και στα πολιτικά κεκτημένα να είναι η συνειδητή επιλογή μιας παγκόσμιας ελίτ που στις διάφορες λέσχες (π.χ. Μπίλντεμπεργκ) και πίσω από κλειστές κουρτίνες αποφασίζει για τις ζωές των ανθρώπων, για τις ζωές όλων μας, σαν να είμαστε μυρμήγκια.
Το βέβαιο, λοιπόν, είναι ότι υφίστανται και προωθούνται σχεδιασμοί ελέγχου του μυαλού μας ώστε «να συμμορφωνόμαστε προς τας υποδείξεις» και κατόπιν άβουλοι, σχεδόν, όχι μόνο να δεχόμαστε τις αλλαγές που περιορίζουν τους βαθμούς ελευθερίας μας αλλά να τις θεωρούμε και αναγκαίες. «Για το καλό μας». Όσο κι αν αυτό το «καλό» εμπεριέχει το μέγιστο βαθμό απροσδιοριστίας, μεγαλύτερο ακόμη κι από την αρχή της απροσδιοριστίας του Heisenberg. (Η αρχή αυτή συνιστά ένα από τα θεμέλια της κβαντικής θεωρίας και αφορά άψυχα μικρά σωματίδια, άυλα σχεδόν, κι όχι ανθρώπινες υπάρξεις).
Υποστηρικτής της άποψης, ότι επιχειρείται ο έλεγχος του νου μας και κατά συνέπεια ο κοινωνικός έλεγχος, είναι και ο σύγχρονος Αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι που σε σχετικό άρθρο του περιγράφει 10 τέτοιες τεχνικές ελέγχου του ανθρώπινου μυαλού σε μαζική κλίμακα. Προσφάτως, μάλιστα, στις 14 Μαΐου 2013, μαζί με άλλους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών στις ΗΠΑ κατήγγειλαν τους NY Times για τον τρόπο που οι συντάκτες της εφημερίδας χρησιμοποιούν τον γραπτό λόγο ώστε να επιβάλουν απόψεις στο κοινό που ταυτίζονται με την κυβερνητική πολιτική. Οι ίδιοι διανοούμενοι ονομάζουν ήρωες και όχι προδότες τον πράκτορα Ε. Σνόουντεν και τον δεκανέα Bradley Manning που αποκάλυψε τις φρικαλεότητες των ομοεθνών του στρατιωτών στο Ιράκ.
Πριν από το ξέσπασμα της κρίσης αλλά και στη διάρκειά της, στην πατρίδα μας, εμφανίστηκαν πολλοί νέοι πολιτικοί ή και παλαιότεροι, ενδεδυμένοι με τη λεοντή του νέου, κάθε ιδεολογικής προέλευσης, οι οποίοι δήλωσαν υποψήφιοι σωτήρες μας. Αρκετοί από αυτούς έγιναν επαγγελματίες της πολιτικής και έλαβαν ύπατα αξιώματα δίχως κάποια σημαντική προγενέστερη προσφορά ή παρουσία σε τομείς της κοινωνικής, οικονομικής ή επιστημονικής δράσης. Χωρίς δηλαδή κάποιου είδους καταξίωση να τους συνοδεύει παρά μόνο κάποια κληρονομικά δικαιώματα ή η «κατασκευασμένη» προσωπικότητά τους με τη βοήθεια των εντεταλμένων ΜΜΕ. Ήλθαν από το πουθενά ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ήταν παιδιά του «κομματικού σωλήνα» μεγαλωμένα με τις αρχές της αναξιοκρατίας, της παρεοκρατίας και της εύκολης αναρρίχησης. Δεν θα ήταν, συνεπώς, αβάσιμη η σκέψη ότι θα μπορούσαν να γίνουν οι ιδανικοί Manchurian Candidates, μιας χρήσης, ικανοί μόνο να υπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα αλλά και τα συμφέροντα των αφεντικών τους σε βάρος, κάποιες φορές, ακόμη και των συμφερόντων της χώρας.
Ως εκ τούτων, στην Ελλάδα αλλά και σε όλη τη Δύση, η δημοκρατία βρίσκεται σε ύφεση, οι θεσμοί υπονομεύονται με συστηματικό τρόπο και υποτάσσονται στις πειρατικού χαρακτήρα δυνάμεις του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου ενώ το κράτος δικαίου υποχωρεί. Η διαμορφούμενη, δυστυχώς, γερμανική Ευρώπη πλήττει τη μεταπολεμική δημοκρατική παράδοση, όχι μόνο της Γερμανίας των Κ. Αντενάουερ, Β. Μπραντ και Χ. Σμιτ αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Οι σημερινές δυτικές δημοκρατίες δίχως, πλέον, το αντίπαλο δέος των παλαιού τύπου ολοκληρωτισμών εκφυλίζονται οι ίδιες και μετατρέπονται σε υποχείρια του «φασισμού» των αγορών. Οι δε, Μαντζουριανού τύπου, ηγεσίες, στην Ευρώπη και στην Αμερική, πετάνε με περισσή ευκολία στον κάδο ανακύκλωσης της ιστορίας κατακτήσεις και δικαιώματα που ύφαναν τον μεταπολεμικό ουμανιστικό, εν πολλοίς, δυτικό πολιτισμό.
Αμυδρή, ελπίδα, για ένα καλύτερο μέλλον, αποτελούν μόνο οι ευαισθητοποιημένοι νέοι όπως ο Εντουαρντ Σνόουντεν, ο Μπρ. Μάννιγκ, ο Τζ. Ασσανζ, ο Ααρών Σουόρτζ (για τον οποίο γράψαμε εκτενώς παλαιότερα) και-πιστεύουμε-αρκετοί άλλοι. Ελπίδες, επίσης, γεννά και το ένστικτο επιβίωσης της νέας γενιάς που μπορεί και οφείλει να αναγνωρίζει τους αυθεντικούς εκπροσώπους της από τους κάθε ιδεολογικής περιβολής Manchurian Candidates.
O Δημήτρης Νούλας είναι χημικός
*Μαντζουριανός υποψήφιος
