Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
«Ευρύτερες δυνάμεις» συσπειρώνει η Νέα Δημοκρατία, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό και με τη ρήση αυτή δεν ξέρω τι ακριβώς εννοεί. Αν με την άποψη αυτή υπονοεί τον συγκερασμό των κεντροδεξιών αντιλήψεων με την εθνικιστική δεξιά και τους νεοναζιστικούς λεονταρισμούς της Χρυσής Αυγής ή τη φιλελεύθερου τύπου φράξια με τους νεοσυντηρητικούς και λαϊκιστές, τότε δεν έχουμε να κάνουμε παρά με συνιστώσες και φράξιες που θα πρέπει να προσέξει ο κ. Σαμαράς, συνιστώσες που από καιρό διακωμωδεί στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά τις έχει ήδη στο εσωτερικό του κόμματός του.
Η κατάλληλη αξιοποίηση στελεχών ακροδεξιού παρελθόντος αλλά και παρόντος, κ. Βορίδη και Γεωργιάδη, αλλά και μπερδεμένες απόψεις στελεχών της ΝΔ για τη Χρυσή Αυγή, δημιουργούν ένα όχι και τόσο ευχάριστο κλίμα στο κόμμα, που θα πρέπει να προσέξει εμφανώς τις φράξιές του. Το άπλωμα της χείρας φιλίας από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και οι εκάστοτε φιλοφρονήσεις, δεν αρκούν για να αλλάξουν το πρόσωπο της ΝΔ που με τον καιρό αποκαλύπτεται ολοένα και πιο παραστατικά.
Η ΝΔ έχει σημαντικό πρόβλημα να καθορίσει τη θέση της απέναντι στα τεκταινόμενα και να συμμαζέψει τις ακροδεξιές συνιστώσες της, ένα πρόβλημα που γίνεται μεγαλύτερο με τον καιρό. Η διαφορά είναι ότι πλέον ο ελληνικός λαός έχει ήδη αφομοιώσει τα ακροδεξιά και τα νεοναζιστικά τσιτάτα, ένα μεγάλο μέρος του μάλιστα τα πριμοδοτεί συνειδητά και δεδομένων των συνθηκών η κάθε καλόπιστη κριτική περνά στα ψιλά. Γιατί δεν είναι το ίδιο να καταλάμβαναν αξιώματα οι προαναφερθέντες πριν από μερικά χρόνια σε σχέση με τώρα, όπου οι ρατσιστικές φωνές βρίσκουν απήχηση εντός της ελληνικής κοινωνίας και εμφανίζονται απροκάλυπτα εντός του Κοινοβουλίου.
Θα πρέπει λοιπόν η ΝΔ να κάνει και αυτή το ξεκαθάρισμά της για να μην δείχνει αυτό που κατηγορεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο όμως είναι σε θέση να το κάνει αυτό ο κ. Σαμαράς; Κατά πόσο έχει τη διάθεση να απομονώσει τις ακροδεξιές πτέρυγες εντός του κόμματός του; Και σε τελική ανάλυση, πόσο θα κοστίσει σε ποσοστά το εν λόγω ξεκαθάρισμα; Δεν πιστεύω ότι υπάρχει η διάθεση στη ΝΔ να μην ερωτοτροπεί με την ακροδεξιά. Δεν τη συμφέρει εξάλλου να συγκρούεται με τα άκρα, όταν αυτά τα άκρα είναι που την έχουν πολλάκις πριμοδοτήσει εκλογικά. Η ΝΔ είναι πλέον ένα χωρίς ξεκάθαρο προσανατολισμό δεξιό κόμμα, που αδυνατεί να ελέγξει τις συνιστώσες του. Θα έλεγε κανείς ότι παίζει συχνά με τη φωτιά αναφορικά με τις σχέσεις με την ακροδεξιά.
Ο πρωθυπουργός όμως επιμένει πως είναι «ευρύτερες» οι δυνάμεις που απαρτίζουν το κόμμα, θέλοντας με αυτό να παρουσιάσει έναν προσχηματικό πλουραλισμό και μια τεχνητή δημοκρατική συσπείρωση. Ποιους πείθει η όλη επιχειρηματολογία; Πόσο πιθανό φαντάζει το ενδεχόμενο χρησιμοποίησης και άλλων στελεχών από τη λαϊκή δεξιά σε κομβικές θέσεις; Πολύ πιθανό. Ο κ. Σαμαράς έχει ήδη δημιουργήσει μια περίεργη εσωκομματική εικόνα, ευελπιστώντας πως έτσι θα ξεγελάσει τους ψηφοφόρους αλλά και θα ικανοποιήσει όλες τις φράξιες. Με τον τρόπο αυτό όμως, το μόνο που κάνει είναι να διώχνει τους νεοφιλελεύθερους και τους ανήκοντες στην κεντροδεξιά.
Με πρόσχημα τη φιλοευρωπαϊκή τάση και προσανατολισμό, δεν πρόκειται να συγκρατήσει τους κεντρώους που έβρισκαν ως τώρα καταφύγιο στο κόμμα. Άραγε το έχει αντιληφθεί αυτό, ότι το κόμμα του φλερτάρει περισσότερο με την ακροδεξιά και πως με το ευρωπαϊκό προφίλ δεν σώζεται η κατάσταση; Σε τελική ανάλυση, πως δεν πείθονται πια τα γνήσια δεξιά στελέχη που δεν ανέχονται το κλείσιμο του ματιού προς την ακροδεξιά; Αυτά όμως αφορούν αποκλειστικά στον πρωθυπουργό και το κόμμα του. Αυτό που δεν ξεκαθαρίζεται είναι εάν οι αποκαλούμενες «ευρύτερες δυνάμεις» που απαρτίζουν τη ΝΔ, μπορούν να ελεγχθούν και να μην γίνεται κάθε φορά και μια διαφορετική ανακοίνωση για σημαντικά κοινωνικά θέματα.
Το θέμα δηλαδή δεν είναι αν και πόσοι έχουν ερωτοτροπήσει με την λαϊκίστικη δεξιά στη ΝΔ, αλλά το αν το κόμμα του κ. Σαμαρά έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ της κεντροδεξιάς. Με λίγα λόγια αυτό που κοροϊδεύουν τα στελέχη του και προσάπτουν στον Αλέξη Τσίπρα. Και αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Γιατί σε τελική ανάλυση, θα έλεγα, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.
