Από την Μαρίνα Αποστολοπούλου
...Εντάξει τώρα... Μας παρακολουθούν! Τι μας παρακολουθούν;! Απλώς τα καλώδια μεταφέρουν τις συνομιλίες!
Στο κάτω-κάτω της γραφής καλώδια είναι αυτή είναι η δουλειά τους.
Τώρα αν τυχαίνει, «αν» λέμε, εκεί κατά την διαδρομή της φωνής μέσα από τα σύρματα, να στέκονται πάνω σε αυτά (στα σύρματα) διάφορα πουλάκια και να... κελαηδούν είναι ένα απλό συμπτωματικό γεγονός, άνευ ουσίας. Απλώς τα «πουλάκια» στέκονται στα σύρματα, ακούνε το «προϊόν» που μεταφέρουν και μετά, πουλάκια είναι, τι θα κάνουν; Δεν θα κελαηδήσουν; Έτσι τα ΄φτιαξε η φύση. Αυτό που ακούνε, το κελαηδάνε και παραέξω να το χαρεί και ο υπόλοιπος πληθυσμός.
Άλλωστε το λέει και το παλιό, τύπου οπερέτας άσμα: «κελαηδήστε ωραία μου πουλάκια, κελαηδήστε, τραγουδήστε τον ωραίο σας σκοπό».
Απλώς εμείς είμαστε δύσπιστοι. Αυτό είναι το πρόβλημα.
Μας λένε οι Γερμανοί «Νάιν! Δεν υποκλέπτουμε τις συνομιλίες κανενός.
Δεν είμεθα τέτοιοι άνθρωποι εμείς. Δεν είμαστε σαν τους Αμερικανούς».
Όπως πολύ ορθά το έθεσε το θέμα και ο Γερμανός αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος: η παρακολούθηση των «τηλεπικοινωνιακών οδών », δηλαδή των καλωδίων των δορυφορικών επικοινωνιών, δεν σημαίνει ότι παρακολουθούνται και οι πολίτες των χωρών από τις οποίες διέρχονται.
Άλλωστε, εδώ που τα λέμε, και τι να την νοιάζει ξαφνικά την Μέρκελ τι λέει ο Μήτσος στον Κίτσο για την Μαγδάλω που δεν κατεβάζει γάλα τώρα τελευταία. Τι την νοιάζει την καγκελάριο για τα προβλήματα μίας ελληνίδας αγελάδας; Μπας και δεν έχουν στην Γερμανία; Τζάμπα φασαρία και τζάμπα χρόνος. Αρά την αλήθεια λέει ο εκπρόσωπος, που κάτι πρέπει να πει έτσι κι αλλιώς για να «μπαλώσει» τα πράγματα. Απλώς, μπορούμε ευλόγως να υποθέσουμε ότι την λέει «μισή». Βεβαίως και δεν σημαίνει ότι παρακολουθούνται όλοι οι πολίτες. Ταυτόχρονα όμως δεν συνεπάγεται αυτόματα πως δεν παρακολουθούνται πολίτες συγκεκριμένου ενδιαφέροντος, οι οποίοι αίφνης μπορεί να φέρουν κάτι άσχετα ονόματα, όπως «Αντώνης», «Βαγγέλης» μπορεί και «Αλέξης» οι οποίοι δεν ασχολούνται με την «καλή μας αγελάδα που βόσκει χόρτα στην λιακάδα», αλλά «με την καλή μας την Γ-Ελλάδα,» που αναζητά γενικώς βοσκή, ανά τας Ευρώπας και όχι μόνον.
Προφανώς και θέλουν να ξέρουν οι Γερμανοί.
Προφανώς και δεν τους αρέσουν οι εκπλήξεις και αυτό μας τον έχουν δώσει ποικιλοτρόπως να το αντιληφθούμε, καθ΄ όλη την διάρκεια της αναπόφευκτα στενής συνεργασίας που έχουμε μαζί τους τα τελευταία χρόνια. Θέλουν να ξέρουν πού πατάνε και πού βρίσκονται και κυρίως; Κυρίως, θέλουν να ξέρουν, αν ξέρουμε εμείς, πού πατάμε και πού βρισκόμαστε. Πράγμα που, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι και το ευκολότερο στον κόσμο, με η χωρίς κρίση. Διότι έχουμε μία φυσική... ανισορροπία.
Και ποιος είναι ο ευκολότερος τρόπος, να ξέρεις χωρίς οι άλλοι να ξέρουν ότι ξέρεις; Να... μπερδεύεσαι στα σύρματα και να κάνεις το αυτί χωνί. Όπερ και είναι πολύ πιθανόν, αν όχι και βέβαιον, ότι τηλεφωνικές υποκλοπές υπάρχουν και από τους Γερμανούς. Και βέβαια ας μην ξεχνάμε τους Αμερικανούς που είναι και οι «μετρ» του είδους, όπως και την παλιά υπόθεση υποκλοπών των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και μελών της Κυβέρνησης του που συνδέεται με τους «γιάνκις».
Και φυσικά, τι γίνεται; Ο υποκλέψας του υποκλέψαντος!
Και στο κάτω-κάτω της γραφής δεν φταίνε αυτοί που υποκλέπτουν αλλά η τεχνολογία που έχει προχωρήσει τόσο πολύ και έχει μετατρέψει τον κόσμο ολάκερο σε ξέφραγο αμπέλι, γενικώς.
Η «πλάκα», αν μπορεί να το πει κανείς έτσι, είναι ότι όταν άνοιξε το στοματάκι του ο Σνόουντεν και, μεταξύ άλλων, έμαθε η Μέρκελ, ότι παρακολουθούσαν τις τηλεφωνικές της συνδιαλέξεις οι Αμερικανοί, έγινε έξαλλη. Δεν την είδαμε βεβαίως ποτέ δημοσίως να τραβάει τα μαλλιά της ή να σιχτιρίζει αλά γερμανικά, αλλά-μιας και οι παρακολουθήσεις είναι της μόδας-αν υπήρχε μία κρυφή κάμερα σίγουρα το θέαμα θα ήταν άκρως ενδιαφέρον.
Ε, το μπουρδουλοκουκούλωσαν τελικά το θέμα διότι και τι να κάνουν; Να κόψουν διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ επειδή ο Ομπάμα την βρίσκει να ακούει την φωνή της Αγκέλα στο τηλέφωνο; Αυτό πια! Ασχολίαστο!
Η διαφορά είναι ότι άλλο πράγμα είναι να είναι κανείς «θύμα» ή και «θήραμα» αν το προτιμάτε και άλλο να είναι «θύτης» ή «κυνηγός».
Στην πρώτη περίπτωση όλα είναι καταδικαστέα και στην δεύτερη όλα «δικαιολογημένα» έστω και αν πρόκειται για ίδιο πρόσωπο. Και στις δυο περιπτώσεις δε, και κυρίως στην δεύτερη για λόγους...ανωτέρας πολιτικής βίας και διπλωματίας, τελικά όλοι καταλήγουν να κάνουν τα «κορόιδα» και να σφυρίζουν αδιάφορα.
Ούτω πως, απλώς, «μπλέξανε τα σύρματα»!
Τι σημασία έχει αν είναι αμερικάνικα, γερμανικά, κινέζικα ακόμη και ελληνικά, γιατί και ημείς τα κάνουμε τα τιτιβίσματα μας, ως πουλάκια εγχώριας έστω δυναμικής, αν το... κελάηδισμα μας δεν φθάνει παραπέρα. Σημασία έχει ότι σε αυτόν τον κόσμο, το κελάηδισμα πάει σύννεφο, διότι κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν και όλοι θέλουν να ξέρουν αυτά που ξέρουν οι άλλοι χωρίς οι «άλλοι» να το γνωρίζουν.
