Του Κώστα Γιαννούλα
Για άλλη μια φορά ο ελληνικός λαός πηγαίνοντας κόντρα σ’ αυτούς, που υποτιμούν την ωριμότητα και τη σοφία του, απέδειξε με την ψήφο του ότι δεν παρασύρεται εύκολα, ότι ξέρει σε δύσκολες καταστάσεις να δίνει σολομώντιες λύσεις και να παίρνει τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, που πέφτουν στην αντίληψή του και στέλνοντας, παράλληλα, τα σωστά μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες.
Κατ’ αρχήν, για να μην πάνε χαμένες οι ως τώρα θυσίες του, αντιστάθηκε στο λαϊκισμό, στις μηδενιστικές τακτικές και στη στείρα αντιπολίτευση αναδεικνύοντας πρώτο μεν κόμμα την αξιωματική αντιπολίτευση στις ευρωεκλογές, κρατώντας όμως σταθερές τις δυνάμεις της σε σχέση με τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές και καθιστώντας αισθητή αλλά όχι κυρίαρχη την επικράτησή της στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Έδωσε ένα ακόμη καλό μάθημα για την ακολουθούμενη πολιτική τους στα κόμματα της συγκυβέρνησης, που είδαν τα ποσοστά τους στις ευρωεκλογές να μειώνονται, τα ενίσχυσε, όμως, στις αυτοδιοικητικές, καθιστώντας ισορροπημένο και διαχειρίσιμο το τελικό αποτέλεσμα και δίνοντάς τα μια ακόμα ευκαιρία να ολοκληρώσουν την προσπάθεια εξόδου απ’ το μνημόνιο και ν’ ανακάμψουν, ενδεχομένως, βελτιώνοντας την πολιτική τους επ’ αγαθώ των αδυνάτων, που εξουθενώθηκαν απ’ τη χρόνια λιτότητα.
Αποδυνάμωσε το αντιμνημονιακό μέτωπο τιμωρώντας τη ΔΗΜΑΡ για τις παλινωδίες της αναφορικά με τη συμμετοχή της ή μη στη συγκυβέρνηση και όχι μόνο, αλλά και τους ΑΝΕΛ για τις επαναστατικές κορώνες τους, την επιχειρούμενη ανίερη συμμαχία και τη θολή πολιτική τους, και κατευθύνοντας ψηφοφόρους είτε προς το κεντρογενές «Ποτάμι» είτε προς μικρότερα κεντροδεξιά και άλλα κόμματα μεταξύ των οποίων και ο «ΛΑΟΣ». Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι προς τα μικρά κόμματα, που δεν ξεπέρασαν το φράγμα του 3%, κατευθύνθηκε συνολικά το 17% των ψήφων.
Μαζί και μ΄ άλλους λαούς έδωσε το μήνυμα για αλλαγή επί τα βελτίω της Ευρωπαϊκής πολιτικής, συμβάλλοντας, έτσι, και στην ενίσχυση της διαπραγματευτικής ικανότητας της χώρας ενόψει της προσεχούς συζήτησης για την αντιμετώπιση του χρέους και την ανάπτυξή της. Ακόμη και η άνοδος της Χρυσής Αυγής, που αποτελεί το μοναδικό μελανό σημείο στις επιλογές του, αν ενταχθεί στην ευρύτερη άνοδο της άκρας δεξιάς και του ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη, που ταρακούνησε την ηγεσία της Ευρωπαϊκής ένωσης και την οδηγεί σε σκέψεις για αλλαγή πολιτικής, δεν ακυρώνει τη σοφία και τη σύνεση του λαού μας. ΄Άλλωστε στο διπλασιασμό των δυνάμεων της φασιστικής Χρυσής Αυγής πέραν της ακολουθούμενης πολιτικής συνετέλεσαν και οι παλινωδίες των ηγεσιών των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου, η ανοχή τους επί μακρόν στην αντιμετώπισή της, οι συνομιλίες στελεχών τους με στελέχη της και τα ανοίγματα προς τους ψηφοφόρους της, που μπέρδεψαν το εκλογικό σώμα.
Στις εκλογές αυτές, προπάντων όμως στις αυτοδιοικητικές, ο ελληνικός λαός έστειλε και άλλα μηνύματα μείζονος σημασίας και με άλλους αποδέκτες. Επιβεβαίωσε π.χ. με την ψήφο του ότι οι νίκες πάνε μ΄ αυτούς, που συμπαρατάσσονται και ενώνουν δυνάμεις και όχι μ΄ αυτούς, που τις διασπούν, ερίζουν και ξεκατινιάζονται, κρυφά ή φανερά, μεταξύ τους.
Επιβεβαίωσε, επίσης, ότι ξέρει ν’ αγαπά & να το δείχνει εμπράκτως προς αυτούς, που παράγουν έργο και ενδιαφέρονται γι’ αυτόν, ξέρει όμως και να τιμωρεί, όταν χρειάζεται και όταν θυμώνει, για όσα δυσερμήνευτα πέφτουν στην αντίληψή του.
Έδωσε, τέλος, με την ψήφο του το μήνυμα, ειδικά τώρα που περιορίστηκε σημαντικά το ρουσφέτι, ότι δεν είναι πρόβατο και δεν ακολουθεί άκριτα τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας του κόμματος, που ανήκει ο καθένας, αποδεικνύοντας έτσι, ότι πολλές φορές ο λαός αντιλαμβάνεται πολύ καλύτερα ορισμένα ζητήματα, απ΄ ό,τι αυτοί, που τον εκπροσωπούν.
Κοντολογίς, ως άλλος Σολομώντας ο ελληνικός λαός και σ΄ αυτές τις εκλογές έδωσε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα και μηνύματα για τη μελλοντική πορεία της χώρας διασφαλίζοντας την πολυσυζητούμενη πολιτική σταθερότητα και τη συνέχιση του βίου της συγκυβέρνησης χωρίς αναγκαστική εκ νέου προσφυγή στις κάλπες, έκανε συγκυβερνώντες και αντιπολιτευομένους, για τους δικούς τους λόγουςο καθένας, να χαίρονται και παράλληλα να προβληματίζονται, και σε γενικές γραμμές δημιούργησε προϋποθέσεις για ομαλό πολιτικό βίο.
Για όλα αυτά, «μπράβο» του.
