Οι... ξυπόλυτοι
Το ανέκδοτο είναι παλιό, αξίζει όμως να το ξαναθυμηθούμε, γιατί ταιριάζει στις μέρες μας. Κι όπως θέλει ας το ερμηνέψει κανείς, αισιόδοξα ή απαισιόδοξα, ανάλογα με το τι επιθυμεί ή δεν επιθυμεί. Έστειλαν, λοιπόν, τα αφεντικά τους δυό πλασιέδες παπουτσιών, έναν Άγγλο και έναν Αμερικανό, στην Αφρική. Όταν ξεμπάρκαραν και είδαν τους ιθαγενείς ξυπόλυτους, δηλαδή εντελώς ξυπόλυτους, ο Άγγλος «ερμήνευσε» το γεγονός αρνητικά και τηλεγράφησε στο αφεντικό του ότι γυρίζει άπρακτος γιατί δεν υπάρχει προοπτική δουλειάς, αφού οι ντόπιοι δεν συνηθίζουν να φοράνε παπούτσια. Αντίθετα, ο Αμερικάνος το ερμήνευσε θετικά. Και ειδοποίησε ότι θα παραμείνει επ’ αόριστον, γιατί πρόκειται για μοναδική ευκαιρία για μπίζνες, αφού μπορεί -θεωρητικά τουλάχιστον- να τους παπουτσώσει όλους. Όπως γίνεται αντιληπτό, το γεγονός μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά.
Έτσι, την επόμενη μέρα των ευρωεκλογών, θα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η ερμηνεία που θα δώσουν τα κόμματα και οι ηγεσίες τους, για την ψήφο της «κομματικής πελατείας» τους. Και τι θα προτείνουν για να «παπουτσωθούν» οι «ξυπόλυτοι». Αρκεί να μην ξεχάσουν ότι εκπροσωπώντας τον ελληνικό λαό, μιλούν, κυριολεκτικά, εκ μέρους ενός μέρους του λαού...
«Μπαμ» ηκούσθη στον αέρα
Θυμηθείτε, για λίγο, εκείνα τα παλιά ωραία χρόνια, χωρίς Nintendo και Play station, που, για να μας κάνουν πιο έξυπνους, μας απασχολούσαν με αινίγματα και σπαζοκεφαλιές, με προφορικά κουίζ, για μικρούς αλλά και για μεγάλους...
«Ένας κυνηγός πυροβολεί σε ένα δέντρο, όπου κάθονται πέντε πουλιά και τα σκάγια βρίσκουν δυο. Πες μας... Γιωργάκη, πόσα πουλιά θα μείνουν επάνω στο δέντρο; Και ο... Γιωργάκης, που είχε μάθει πρόσφατα την αφαίρεση στο κολέγιό του, βιάζεται να απαντήσει με καμάρι «τρία». Πληροφορείται, όμως ότι έκανε λάθος. «Κανένα δεν θα μείνει, αφού τα πουλιά θα τρομάξουν και θα πετάξουν μακριά».
Την επομένη των εκλογών, ο... Γιωργάκης θα χρειαστεί έναν οικονομολόγο «μιας χρήσης», για να του μάθει και τη... «διαίρεση»!
Οίηση και Ποίηση
Οι εκδηλώσεις έπαρσης, καύχησης, υπεροψίας, οίησης κοντολογίς, συνηθίζονται από αρκετούς πολιτικούς αρχηγούς. Ούτε καινούργιο είναι το φαινόμενο, ούτε θα μας λείψει στο μέλλον. Άλλωστε, το συνιστούν και οι ειδικευμένοι επικοινωνιολόγοι-συμβουλάτορές τους. Φαίνεται, όμως, ότι η οίηση είναι μεταδοτική, κολλάει σαν ίωση. Συμπαρασύρει, εδώ και καιρό, και τον κ. Τσίπρα. Ο οποίος πυκνώνει και δυναμώνει παρόμοιες εκδηλώσεις.
Επειδή η νεότητα είναι ιάσιμη ασθένεια δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας... Η ωριμότητα, όμως, ιδίως ενός φιλόδοξου αρχηγού κόμματος, απαιτεί και άλλου είδους, άλλης ποιότητας συνέργειες.
Όταν, λοιπόν, ο Αλέξης πέρασε από την Πράγα, πριν λίγο καιρό, παρέλειψε να ενημερωθεί και για τον συνονόματό του, τον Αλεξάντερ, τον Ντούπτσεκ. Τον ηγέτη της «Άνοιξης της Πράγας», του 1968. Αν δεν υπήρχε αυτό το ιστορικό πρόσωπο, σύμβολο αμφισβήτησης και ειρηνικής μεταρρύθμισης, ο κ. Τσίπρας θα ήταν ακόμα μέλος της ΚΝΕ, ή, εξαιτίας της ηλικίας του, στέλεχος του ορθόδοξου ΚΚΕ... Όμως, σ’ αυτά τα χρόνια κάτι μεσολάβησε: η οδυνηρή ωρίμανση μέρους της Αριστεράς. Ένα τέτοιο δείγμα, ένα ντοκουμέντο αυτής της διαδικασίας που επισημαίνει την επικινδυνότητα της οίησης, είναι το ποίημα του Άρη Αλεξάνδρου «Φλάβιος Μάρκος εις εαυτόν».(*)
«...Μετάφραζε με ζήλον, έστω με επιμέλειαν.
Ένα μονάχα να αποφύγεις.
Πρόσεξε μην τύχει και μεταφράσεις στη ζωή σου
φερσίματα και πάθη ηρώων
όσο κι αν σου φαίνονται δικά σου
όσο κι αν είσαι σίγουρος
πως θα μπορούσες να ‘χεις πέσει πολεμώντας
προ των τειχών της Τροίας.
Θυμήσου πως το πίστεψες, το ξέρεις,
το ‘χεις πια αποφασίσει
πως τελικά
εισβάλλοντας στην πόλη
θα ‘βρισκες
εσύ
καπνούς και στάχτη»
Η πρόσφατη απειλή προς την κ. Μέρκελ, αυτό το γραφικό «Go back κ. Μέρκελ», δεν βλέπω να την ανησύχησε και πολύ. Έγινε αφορμή, όμως, να ξαναθυμηθούμε ότι η Ιστορία είναι κακή δασκάλα: πρώτα σ’ αφήνει να πάθεις, για να μάθεις... Να μάθεις ότι οι οιηματίες, γενικώς, δεν μπορούν να καταλάβουν τη οίηση που εκδηλώνουν. Το μόνο αντίδοτο στην «πάθηση» είναι η κοινοβουλευτική εκλογική διαδικασία, όσο μακρόχρονη κι αν είναι αυτή. Είναι αυτή που κατανέμει τις ευθύνες μεταξύ εκλογέα και εκλεγμένου...
(*)- «Ποιήματα 1941-1974»-Εκδόσεις Καστανιώτη, 1978
xatzis@hotmail.com
