Του Χρήστου Τσαντήλα
ΓΥΡΩ από τη γενική παραδοχή, ότι το πιο ασφαλές μέσο μετακίνησης των ανθρώπων είναι το αεροπλάνο, δεν έχω καμία ένσταση, παρά το γεγονός ότι κάθε φορά που το χρησιμοποιώ, θυμάμαι το ανέκδοτο... "δαγκώστε το διαβατήριο, για... να σας αναγνωρίσουν!" καθώς και τα σχετικά πειράγματα των φίλων, που κατέληγαν όπως η κρυφή ευχή της γυναίκας του καπετάνιου, όταν το πλοίο σαλπάρει σε θάλασσες μακρινές: "Μόνο αγνοούμενος μην είσαι!"
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ εξαφάνισης από... προσώπου γης, του τεράστιου αεροπλάνου των Μαλαισιανών αερογραμμών (μέχρι την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές δεν είχε βρεθεί), αγγίζει απολύτως την σφαίρα του ανεξήγητου. Φανερώνει με ρεαλισμό και πειστικότητα τις ελλείψεις στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας, αφού τα άλματα της ανθρωπότητας, δεν κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τον γρήγορο εντοπισμό ενός μόνο αεροσκάφους, με 239 δυστυχείς ψυχές μέσα.
ΚΑΙ ΑΝ σκεφτεί κανείς, πως την ίδια στιγμή η επιστήμη και η τεχνολογία, κατόρθωσαν να στέλνουν έτσι για βόλτα, αστροναύτες στο φεγγάρι, τότε αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα η άποψη πως εδω κάτω στη γη, δεν έχει επαρκώς μελετηθεί ούτε και έχει γίνει αποδεκτό το... απίθανο. Το μοιραίο αεροπλάνο, όπου και να βρίσκεται, έπρεπε να είχε εντοπισθεί σε λιγότερο από μισό λεπτό της ώρας. Είναι τόσο παράλογο να μην έχει συμβεί έτσι, την στιγμή που πάνω από τα κεφάλια μας κάποιες χιλιάδες δορυφόροι που παρακολουθούν ακόμα και τον ίσκιο μας, που μπορούν στο λεπτό να εντοπίζουν ένα τρισεκατομμύριο... κινητά τηλέφωνα (και να τα συνδέουν μεταξύ τους), που μπορούν να εντοπίζουν τα αυτοκίνητά μας με GPS και να μας καθοδηγούν στον δρόμο, μιλώντας μας ακόμα και για την κίνηση και τα μπλόκα της Τροχαίας!
ΒΕΒΑΙΩΣ και δεν είναι η πρώτη φορά που ψάχνουμε αεροπλάνο. Έχει συμβεί πολλές άλλες φορές και σε διάφορα σημεία της υδρογείου, αλλά ποτέ η εξακρίβωση μιας πτώσης δεν άργησε τόσο πολύ. Ακόμα και στο γνωστό "τρίγωνο των Βερμούδων" στο δυτικό τμήμα του Βορείου Ατλαντικού, η επιστήμη μπόρεσε να δώσει πειστικές απαντήσεις για το μυστήριο που εξαφανίζει αεροπλάνα.
ΊΣΩΣ και η περίπτωση της πτώσης αεροπλάνου σε βουνό της Νοτίου Αμερικής και η ανεύρεση του ύστερα από μήνες, με επιζήσαντες επιβάτες, που τρέφονταν με τις σάρκες συνανθρώπων τους τις οποίες στέγνωναν στον ήλιο, (κανιβαλισμός που έγινε ταινία στον κινηματογράφο), βοήθησε την συμπλήρωση της τεχνολογίας στον τομέα της ασφάλειας των πτήσεων, η οποία παρ’ όλα αυτά, δεν προχώρησε σε βαθμό τέτοιο που να επιτρέψει τον άμεσο εντοπισμό της μοιραίας πτήσης του Μπόινγκ των Μαλαισιανών Αερογραμμών. Ο χρόνος που θα περάσει μέχρι τον εντοπισμό του μοιραίου αεροσκάφους, γιατί σίγουρα θα βρεθεί, θα δείχνει και το βάρος της ήττας που δέχεται η τεχνολογία και η επιστήμη.
