«Με σεβασμό στην προσπάθεια, στις προθέσεις και στο έργο της περιφερειακής αρχής, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι απαιτείται νέα αντίληψη, συνέργεια και -κυρίως- δημοκρατικός προγραμματισμός. Οφείλουμε επίσης να επισημάνουμε τις εξαιρετικά σημαντικές πρωτοβουλίες που έμειναν στα χαρτιά, ανολοκλήρωτες και θεσμικά ξεθωριασμένες. Είναι προφανές λοιπό, ότι αντί της εξαγγελίας μεγαλόπνοων σχεδίων που μένουν στα χαρτιά, θα ήταν πιο ωφέλιμο να τεθούν αντικειμενικά αναπτυξιακά κριτήρια στις εντάξεις, να εντοπιστούν ένα ή δύο έργα μεγάλης αναπτυξιακής εμβέλειας τα οποία θα σχεδιαστούν, θα ενταχθούν και θα υλοποιηθούν, με μεγάλη συμβολή στο αναπτυξιακό μέλλον του τόπου».
Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων στην πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου με θέμα τον απολογισμό του έργου της Περιφερειακής Αρχής Θεσσαλίας την περίοδο 2011-2013, που πραγματοποιήθηκε στο θέατρο ΟΥΗΛ στη Λάρισα, η επικεφαλής των «Θεσσαλών Δύναμη», Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση Θεσσαλίας, κ. Ευαγγελία Λιακούλη, μη παραλείποντας να τονίσει ότι «η θητεία της Περιφερειακής Αρχής συμπίπτει με την ολοκλήρωση τριών ετών από την έναρξη εφαρμογής του "Καλλικράτη", όπως και με την κορύφωση της πιο σκληρής δημοσιονομικής και κοινωνικής κρίσης που βίωσε ο τόπος τα τελευταία 50 χρόνια».
Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ
Σύμφωνα με την τοποθέτηση της κ. Λιακούλη στην πανηγυρική συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου «ο απολογισμός ενός έργου, εκτός από τους «πατροπαράδοτους» πλέον πίνακες έργων του ΕΣΠΑ, θα έπρεπε να ενδιαφέρεται για πιο σοβαρά θέματα που καταδεικνύουν την αντίληψη περί άσκησης της αυτοδιοικητικής πολιτικής. Κάποια τέτοια κυρίαρχα θέματα θα μπορούσαν να τεθούν με απλά ερωτήματα:
- Η πρώτη θητεία της περιφερειακής αρχής κατάφερε να εμπνεύσει κλίμα εμπιστοσύνης στους πολίτες για τις δυνατότητες του νέου θεσμού;
- Πιστεύουν αλήθεια οι πολίτες, ότι στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, η ανάπτυξη του τόπου μας, η ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και η αξιοποίηση των δημιουργικών δυνάμεων των ανθρώπων μας, προωθούνται με τρόπο ώστε να επιλυθούν θέματα της καθημερινής ζωής των πολιτών, όπως η ανεργία, η υψηλού επιπέδου υγεία, τα καλά σχολεία, το καθαρό περιβάλλον, η ασφάλεια;
- Η ανούσια, γραφειοκρατική, συντηρητική και παλαιοκομματική διαχείριση που ασκείτο στο παρελθόν, έχει οριστικά τελειώσει ή υπάρχουν ακόμη κραυγαλέες περιπτώσεις που τη θυμίζουν;
- Το δυναμικό των αιρετών της περιφέρειας, (πρώην νομάρχες, νομαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι με πολυετή θητεία, εκπρόσωποι φορέων και οργανισμών, σωματείων και συλλόγων) αξιοποιήθηκαν, έστω στο ελάχιστο;
- Ζητήθηκε από τους φορείς του τόπου μας, εκτός από ανταλλαγή φιλοφρονήσεων στα πλαίσια δημοσίων συναντήσεων, να καταστούν πραγματικοί σύμβουλοί μας, με αυξημένη ισχύ του γνωμοδοτικού τους ρόλου, παριστάμενοι στα Περιφερειακά Συμβούλια σε θέματα κορυφαία για την ανάπτυξη του τόπου μας;
Κανείς βεβαίως δεν αμφισβητεί τη δυσμενή συγκυρία στην οποία κλήθηκε να λειτουργήσει ο θεσμός της Αιρετής Περιφέρειας. Η μεγάλη ατυχία του Καλλικράτη ήταν ότι συνέπεσε με την πρωτοφανή δημοσιονομική κρίση και την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, που επέτειναν τη δυσπιστία του Κεντρικού Κράτους απέναντι στην Αυτοδιοίκηση. Μοιραία ο Καλλικράτης εκφυλίστηκε, χάνοντας την αρχική προωθητική του δύναμη. Η δυσμενής συγκυρία, ωστόσο, δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι Αιρετές Περιφέρειες διαθέτουν στο νέο τοπίο ασύγκριτα μεγαλύτερες δυνατότητες αναπτυξιακής παρέμβασης σε σχέση με τις παλιές Νομαρχίες. Αρκεί να αναφερθεί η αρμοδιότητα διαχείρισης του Περιφερειακού ΕΣΠΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, καθώς και η χορήγηση των ενισχύσεων του Αναπτυξιακού Νόμου για να αντιληφθούμε πόσο σημαντικά είναι τα εργαλεία που διαθέτουν πλέον στα χέρια τους οι Περιφέρειες για να στηρίξουν την περιφερειακή ανάπτυξη».
Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Στη συνέχεια η επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο Περιφερειακό Συμβούλιο σχολίασε το όραμα της Περιφερειακής Ολοκλήρωσης που δεν είναι μια θεωρητική αναζήτηση για σύγχρονους στοχαστές, αλλά μια υπαρκτή δυνατότητα των διοικούντων. Απλά επιλέγεις και πράττεις. Μια επιλογή είναι να καταρτίζεις ένα συνεκτικό και ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχεδιασμό και να διαχειρίζεσαι το ΕΣΠΑ συλλογικά και συμμετοχικά, με δημοκρατικό προγραμματισμό, διαύγεια και –κυρίως- δημόσια επιχειρηματολογία για ποιον λόγο επιλέγεις αυτό το έργο κι όχι το άλλο. Η άλλη επιλογή είναι να αναζητούνται κατεπειγόντως έργα με στοιχειώδη ωριμότητα, χωρίς καμία εσωτερική συνοχή τα οποία συχνά απηχούν τις προσωπικές πολιτικές των τοπικών αρχόντων, μόνο και μόνο για να φανεί πρόοδος στην πολυσυζητημένη απορρόφηση, η οποία αγχώνει διότι είναι ένας απόλυτα σχετικός αριθμός. Πολλές φορές μάλιστα, εξαιτίας αυτού του... αγχωτικού αριθμού, αντί να προτιμώνται έργα με αναπτυξιακή ώθηση, επιλέγονται ήδη ολοκληρωμένα και αποπληρωμένα έργα, τα οποία αποτελούν και αθέμιτη οικειοποίηση των επιτυχιών και των έργων άλλων φορέων».
Η ΚΡΙΤΙΚΗ
Τέλος όσον αφορά στην κριτική επί συγκεκριμένων πολιτικών της Περιφέρειας Θεσσαλίας, η κ. Λιακούλη δήλωσε: «Το Περιφερειακό Συμβούλιο, το ανώτατο αιρετό πολιτικό συμβούλιο του τόπου μας, είναι άνευ χαρτοφυλακίου! Δεν συζητά για την επιλογή, τη σκοπιμότητα και προτεραιότητα των έργων. Δεν αποφασίζει ποτέ πραγματικά γι’ αυτά, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η εδραιωμένη πεποίθηση στους πολίτες ότι η μοιρασιά των πόρων γίνεται με ευνοιοκρατικά κριτήρια, ενθαρρύνονται σχέσεις πελατειακής εξάρτησης με τοπικούς φορείς κλπ. Εξαιρετικά σημαντικές πρωτοβουλίες μένουν στα χαρτιά, ανολοκλήρωτες και θεσμικά ξεθωριασμένες: Το «Θεσσαλικό Καλάθι» εδώ και τρία χρόνια είναι... άδειο, το «Παρατηρητήριο Περιβάλλοντος» είναι αόρατο, ο «Πόλος Καινοτομίας» τρία χρόνια άφαντος, η τόσο απαραίτητη και σπουδαία «Επιτροπή Διαβούλευσης» έμεινε στα αζήτητα, σε καμία σχέση συνύπαρξης και ανταλλαγής ιδεών με το Περιφερειακό Συμβούλιο και την Περιφερειακή Αρχή. Ο Πολιτιστικός Χάρτης, ο Τουριστικός Χάρτης, ο Αγροτοδιατροφικός Χάρτης Θεσσαλίας με τις αντίστοιχες δικτυώσεις, δεν υπήρξαν ποτέ».
