* Του Γ. Καραβάνα
Την ώρα που οι μισές δημοτικές παρατάξεις ταλανίζονται από προσωπικές φιλοδοξίες και οι άλλες μισές από το ερώτημα «αν για όλα φταίει το Μνημόνιο», νιώθω την ανάγκη να καταθέσω μερικές πρακτικές προτάσεις, για την πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Θεωρώ πως κάθε δημοτική αρχή πρέπει να εστιάζει σε δύο πράγματα: α) την οικονομία της πόλης και β) την ποιότητα ζωής μέσα σε αυτήν.
Οι περισσότεροι, όταν ακούμε το όνομα της γαλλικής πόλης Μπορντό, σκεφτόμαστε «κρασί». Όταν ακούμε Μιλάνο, σκεφτόμαστε «μόδα». Όταν ακούμε Μόναχο σκεφτόμαστε «Μπύρα» και «φεστιβάλ Οκτωβρίου». Όταν κάποιος ακούει Λάρισα, τι σκέφτεται; Θέλω για λίγο να θεωρήσετε το όνομα της πόλης μας ως μάρκα, ως brand, που πρέπει να διαφημίσετε σε κάποιον άγνωστο. Τι θα του λέγατε; Όλα όσα σκεφτείτε θα είναι η μάρκα, το brand, που πρέπει να προωθήσουμε...!
Για μένα Λάρισα σημαίνει Δημοτικό Ωδείο, ένα από τα δυσκολότερα μουσικά σχολεία της χώρας, με διεθνώς καταξιωμένους καλλιτέχνες ανάμεσα στους αποφοίτους του. Η Λάρισα είναι η μοναδική ελληνική πόλη εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης που ανεβάζει τακτικά παραστάσεις όπερας. Λάρισα σημαίνει επίσης Δημοτική Πινακοθήκη, η δεύτερη μεγαλύτερη πινακοθήκη της Ελλάδας μετά την Εθνική! Σημαίνει Θεσσαλικό Θέατρο, το πρώτο με έδρα σε επαρχιακή πόλη, που έτυχε πανελλήνιας αναγνώρισης και αποτέλεσε πρότυπο ως το πρώτο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της Ελλάδας. Λάρισα σημαίνει και αθλητισμός: είμαστε η μοναδική επαρχιακή πόλη με πρωτάθλημα και κύπελλο στο ποδόσφαιρο. Οι αθλητικές μας επιτυχίες βεβαίως δεν σταματούν εκεί: σύλλογοι μας έχουν δώσει ακόμη και ολυμπιονίκες, ενώ η πόλη διαθέτει δημόσιες και ιδιωτικές υποδομές για πολλά διαφορετικά αθλήματα. Κάποια μάλιστα, όπως η ιππασία, είναι συνδεδεμένα με το brand της Λάρισας (διαθέτουμε πάνω από 3 ιππικούς ομίλους, που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε διοργανώνοντας αγώνες, εκθέσεις κλπ).
Θέλοντας να με πειράξει ένας φίλος, μου είπε πως «Λάρισα σημαίνει τυρί...». Πολύ ωραία! Στο marketing μαθαίνεις πως τα «παρατσούκλια» δεν τα αρνείσαι - αντίθετα τα υιοθετείς και τα χρησιμοποιείς υπέρ σου. Αν το Μόναχο καταφέρνει να συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες κάθε Οκτώβριο, για να δοκιμάσουν μπύρες και να φάνε λουκάνικα, γιατί να μην μπορεί η Λάρισα να συγκεντρώνει αντίστοιχο αριθμό ξένων επισκεπτών, για να δοκιμάσουν τυριά συνδυασμένα με ελληνικά κρασιά και τοπικά αποστάγματα; Παγκοσμίως, υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικά είδη τυριών, με την Ελλάδα να αντιπροσωπεύει σημαντικό μέρος τους. Φανταστείτε ένα ετήσιο event διάρκειας μερικών εβδομάδων, όπου διεθνώς αναγνωρισμένοι σεφ θα μοιράζονται στα καλά εστιατόρια της πόλης και θα σερβίρουν γαστρονομικούς συνδυασμούς τυριού, κρασιού και τοπικών εδεσμάτων. Ποιος θα μπορούσε να χτυπήσει τη Λάρισα σε αυτό; Ποιος θα μπορούσε να την εμποδίσει από το να γίνει μια πόλη σταθμός της διεθνούς γαστρονομίας με βάση το τυρί;
Λάρισα επίσης σημαίνει ποτάμι και πάρκα. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή πόλη με αναξιοποίητο ποτάμι...
Σημαίνει πολλοί πεζόδρομοι και καλή αγορά! Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, αρχές Ιανουαρίου, έξω έχει λιακάδα! Ελάχιστες ευρωπαϊκές πόλεις συνδυάζουν εκτεταμένους πεζόδρομους, πολλά, καλά και συγκεντρωμένα καταστήματα, ωραία καφέ, πολύ κόσμο στον δρόμο με το καλό κλίμα! Γιατί να μην μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε αυτό; Η Πάτρα διοργάνωσε για έναν μήνα «λευκές νύχτες εκπτώσεων» (με τα καταστήματα να ανοίγουν στις 9 το βράδυ ως τα μεσάνυχτα με την αγορά φωταγωγημένη) και η πόλη ξεπούλησε! Σε πόσες ευρωπαϊκές πόλεις θα μπορούσε να συμβεί αυτό, όταν στις περισσότερες το θερμόμετρο δείχνει τη νύχτα σταθερά κάτω από το μηδέν; Σε πόσες βρίσκεις ανοιχτά καφέ και εστιατόρια γεμάτα με κόσμο μεσοβδόμαδα τον χειμώνα; Θα μπορούσε ή όχι να γίνει η Λάρισα προορισμός 3ημέρου για ψώνια και διασκέδαση; Αφού στην Ελλάδα δεν καταφέραμε να φτιάξουμε βαριά βιομηχανία, ας μετατρέψουμε τουλάχιστον σε πλεονέκτημα αυτό για το οποίο μας κατηγορούν: τον καφέ, τη διασκέδαση και την κατανάλωση...!
Όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα - στα οποία η έκταση του άρθρου δεν μου επιτρέπει να αναφερθώ - θα μπορούσαν να γίνουν αν ο Δήμος είχε σχέδιο, φαντασία και φρόντιζε για τις απαραίτητες υποδομές. Αν δεν σπαταλούσε χρήματα σε φιέστες χωρίς στόχευση. Αν φρόντιζε για την καθαριότητα και την τάξη. Αν π.χ. η τροφοδοσία της αγοράς δεν γίνονταν όποτε να ‘ναι, με φορτηγά που κλείνουν το δρόμο για να ξεφορτώσουν. Αν δεν έδειχνε ανοχή στην αντικοινωνική συμπεριφορά: το διπλοπαρκάρισμα, τη στάθμευση σε διαβάσεις αναπήρων, σε στάσεις λεωφορείων, σε διαβάσεις πεζών και τυφλών. Με το κέντρο κλειστό σε οχήματα για κάποιες ώρες, με το αυτοκίνητο των επισκεπτών να αφήνεται σε περιμετρικά Parking στις εισόδους της πόλης, και την κίνηση να συνεχίζεται με μικρά λεωφορεία ή ταξί για τους γηραιότερους, ποδήλατα ή με τα πόδια για τους πιο νέους. Φανταστείτε μια πόλη οργανωμένη, καθαρή, ευρωπαϊκή! Με σταντ, που περιέχουν σακουλάκια για τις ακαθαρσίες των ζώων σε κάθε πάρκο ή παιδική χαρά. Με εκπαιδευμένους εθελοντές (θα μπορούσε αυτό να δώσει ζωή σε πολλούς συνταξιούχους) οι οποίοι εφοδιασμένοι με ειδικά τηλέφωνα θα επικοινωνούν με τις δημοτικές αρχές ή την αστυνομία για μοτοσικλετιστές επάνω σε πεζόδρομους, για ιδιοκτήτες ζώων που ρυπαίνουν και για άλλα ζητήματα ασφάλειας και τάξης.
Ποιότητα ζωής βεβαίως δεν σημαίνει απλώς συμμάζεμα της λειτουργίας των πάρκων, της αγοράς και των καφέ στους πεζόδρομους. Σημαίνει και απλοποίηση κάθε καθημερινής οικονομικής δραστηριότητας. Ο δήμος οφείλει να φροντίσει ώστε όλο και περισσότερα πιστοποιητικά να μπορούν να εκδίδονται ηλεκτρονικά, χωρίς ανάγκη μετάβασης στο Δημαρχείο. Παράλληλα, μετά την ένταξη και νέων περιοχών, είναι απαραίτητη η ανάπτυξη ενός δικτύου «Κέντρων Εξυπηρέτησης του Δημότη» στα πρότυπα των ΚΕΠ, όπου οι κάτοικοι πιο μακρινών οικισμών θα μπορούν να εξυπηρετούνται. Τέλος, η πόλη δεν μπορεί να ξεχνά τους λιγότερο τυχερούς από εμάς. Εν μέσω οικονομικής κρίσης είναι ακόμα επιτακτικότερη η ανάγκη δημιουργίας υποδομών για σίτιση και φιλοξενία αστέγων και αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας. Σπαταλάμε ένα σωρό χρήματα αλλού..., δεν είναι δυνατόν μια πόλη σαν τη Λάρισα, να μην μπορεί να συνδράμει ουσιαστικά τους πιο ευπαθείς δημότες της.
*Ο Γιώργος Καραβάνας είναι μέλος της Δ.Ε. της ΔΡΑΣΗΣ
