Του Χρήστου Τσαντήλα
ΠΑΛΙ μου χάλασε η μέρα που αποφάσισα να πάω τη διαδρομή από Λάρισα στους Γόννους. Οδικώς. Με το αυτοκίνητό μου. Κάπου 32 χιλιόμετρα απόσταση, τα 27 απ' αυτά σε στενό και επικίνδυνο δρόμο, σε χιλιομπαλωμένους παράδρομους... ο Θεός να σε φυλάει! Αυτή τη φορά είπα να περάσω από τα διόδια. Μπήκα μετά το Ζαχάρεως πιο κάτω, στον μονό και μετά από 4,5 χιλιόμετρα, βγαίνω στην έξοδο για Μακρυχώρι. Διόδια 1.10 ευρώ! Για 4,5 χιλιόμετρα που διάνυσα! Δηλαδή 24 λεπτά του ευρώ το χιλιόμετρο! Σε δραχμές, για όσους θυμούνται, κάπου 375! Ύστερα βρήκα και τον άλλον. Που πηγαινοέρχεται κάθε τόσο στον Βόλο. Λάρισα - Βόλος, μια διαδρομή σε μονό ασφαλή δρόμο, μέχρι Βελεστίνο (γιατί από κει πάλι ο Θεός να σε φυλάει...) τώρα οκτώ ευρώ πήγαινε έλα. Καλά μας κάνουν σκέφθηκα, αφού δεν αντιδρούμε...
ΟΛΗ η Ελλάδα μια συντεχνία. Εδώ μας στέλνουν μέσα απ' τα χωράφια! Να κινδυνεύουμε να... σκοτωθούμε! Φόροι από τους ξένους του ΔΝΤ - μπλόκο από δικούς μας στα διόδια. Όλη η Ελλάδα ένα μπλόκο. Μια παγίδα. Μια καλοστημένη φάκα που έστησαν στην τσέπη μας. Μας παγίδευσαν χωρίς να καταλάβουμε. Κατασκεύασαν τα μαγαζιά τους πάνω στον οδικό άξονα. Πρώτο τραπέζι. Κοφτήριο, χρυσωρυχείο. Πρώτα το χρήμα κι ύστερα το έργο. Έτσι, μωρέ εξυπνάκηδες, ξέρω κι εγώ...
ΕΓΚΛΩΒΙΣΑΝ τον κόσμο να μετακινείται όπως οδηγούν τα ζώα στο μαντρί. Έλληνες όχι μόνο κατατρεγμένοι, αλλά κυνηγημένοι από παντού. Στέρησαν την ελεύθερη διακίνηση στη χώρα μας. Περιόρισαν τις μετακινήσεις των πολιτών. Η διαδρομή Λάρισα - Αθήνα με διόδια, θα φαίνεται σε λίγο σαν... ταξίδι στο εξωτερικό!
ΜΕ νομιμοφανείς διαδικασίες και νομότυπες συμβάσεις, που ενέκριναν τότε, τα 300 γενναία παλικάρια, έλεγξαν τον οδικό άξονα της χώρας. Κυριολεκτικά τον έφραξαν! Μόνο συρματόπλεγμα που δεν χρησιμοποίησαν. Περιόρισαν την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών. Στη χώρα της Δημοκρατίας το έστησαν το πράγμα με δόλιο τρόπο... Μας έβαλαν κάθε 50 χιλιόμετρα σύνορα.
ΔΕΝ είναι η πρώτη φορά που γράφονται τέτοια για την εθνική οδό. Κάθε φορά μεγαλώνοντας η αγανάκτηση του κόσμου θα περίμενε κανείς να μειώνονται και οι οικονομικές απαιτήσεις των εταιριών. Άντ’ αυτού, ήρθαν νέες αυξήσεις... Οι άνθρωποι τίποτα και κανέναν δεν φοβούνται. Λες και ελέγχουν ολόκληρο το σύστημα. Κι όταν γίνεται το ατύχημα, απλώς καθαρίζουν τα συντρίμμια και τα αίματα... Κάτι είναι κι αυτό. Αφού διαθέτουν τέτοια ικανότητα και δύναμη, μήπως θα πρέπει να αναλάβουν και τη διακυβέρνηση της χώρας; Να σωθούμε κι εμείς; Να βγάλουμε όλους τους μάγκες μπροστά. Εργολάβους, τραπεζίτες και λοιπούς να αναλάβουν την έξοδο της χώρας από τον δρόμο που οδηγεί στον γκρεμό. Λέω μήπως...
