Του Μ.Ε.Λαγκουβάρδου
Γιατί αργεί το καλό στον κόσμο; Αυτοί που αναλαμβάνουν να εργαστούν για το κοινό καλό, συνήθως δεν τα καταφέρνουν, παρόλο που καταβάλλουν κάθε προσπάθεια! Αν ρωτήσεις κάποιον να σου πει, ποιόν θεωρεί άξιο κυβερνήτη της Ελλάδος, θα δυσκολευτεί να σου απαντήσει, αν εξαιρέσουμε τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Δεν γίνεται εύκολα το καλό, ακόμα κι όταν είναι για την πατρίδα.
Αργά βαδίζει ο Χριστός. Ιατρέ, ιάτρευσον πρώτον σεαυτόν», λέει η Γραφή. Για να βοηθήσουμε να γίνει ο κόσμος δίκαιος, πρέπει να γίνουμε εμείς δίκαιοι. Ο αγώνας για τον κόσμο γίνεται μέσα μας. Πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να γίνουμε εμείς, αυτό που περιμένουμε απ΄ τους άλλους να γίνουν.
Μεγάλη ζημιά γίνεται τώρα στον τόπο μας γιατί αφήσαμε την Ορθόδοξη Παράδοση του λαού μας για ν΄ ακολουθήσουμε ξενόφερτα πρότυπα. Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική. Η ξενόφερτη παράδοση δεν στηρίζεται στην εμπειρία, αλλά στη θεωρία, στις γνώσεις και στις πληροφορίες. Απομακρύνθηκε ο κόσμος απ΄ το Χριστό, κι αντάλλαξε την οδό, την αλήθεια και τη ζωή με τους μύθους.
Στέρεψαν η συμπόνια, η συμπάθεια, το έλεος για τον φτωχό και τον πληγωμένε άνθρωπο Με ποια σκέψη άραγε δεν στάθηκε ο λευίτης της παραβολής του Ιησού, να βοηθήσει τον πληγωμένο απ΄ τους ληστές που συνάντησε στο δρόμο του; Νομίζω ότι η σκέψη του ήταν περίπου αυτή: Ο κόσμος είναι γεμάτος πληγωμένους ανθρώπους. Αφού δεν μπορώ να κάνω τίποτε για να σώσω τους πληγωμένους όλου του κόσμου, δεν κάνω τίποτα και για τον πληγωμένο αυτόν δίπλα μου.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα, που αφήσαμε την εμπειρία για τις γνώσεις και τις φιλοσοφικές θεωρίες. Αλλά η παράδοση του ελληνικού λαού , η παράδοση της Ορθοδοξίας, είναι εμπειρική. Η κοινωνία μας δεν στηρίζεται σε κοινωνικά συμβόλαια, σε συμβάσεις που διαρκώς αλλάζουν, ανάλογα με το ποιος καταλαμβάνει την εξουσία, αλλά στον θεάνθρωπο Ιησού Χριστό. Κανένας δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο άλλο από αυτό που υπάρχει, ο Ιησούς Χριστός. Ο Ιησούς Χριστός είναι η ελπίδα του ελληνικού λαού και όλου του κόσμου.
Η αποστολή του ελληνικού λαού και της Ορθοδοξίας στηρίζεται στα ίδια τα λόγια του Κυρίου Ιησού Χριστού, όταν ο Ισραήλ αρνήθηκε την αποστολή του αυτή. Τώρα δοξάζεται ο Υιός του ανθρώπου, είπε στους Έλληνες, που ζήτησαν να τον ιδούν. Δόξα κατά την έννοια των λόγων του Ιησού είναι η αληθινή γνώση της αλήθειας. Θα γνωρίσετε την αλήθεια είπε ο Ιησούς, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει. Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Αυτός που με ακολουθεί δεν έχει θέση στο θάνατο.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να γίνει το καλό στον κόσμο; Αυτοί που αναλαμβάνουν να εργαστούν για το κοινό καλό, ξεχνούν το κοινό καλό. Η συμβολή τους είναι ασήμαντη μέχρι ανύπαρκτη. Μήπως είναι ακατόρθωτο να γίνει το καλό στον κόσμο, αν οι εργάτες του καλού χτίζουν επάνω στην άμμο; Αναρωτιέται κανείς από εμάς που περιμένουμε να γίνει το καλό, αν οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν να το κάνουν έχουν θεμέλιο το μόνο που υπάρχει, τον Ιησού Χριστό; Αν εμείς αδιαφορούμε για την πνευματική τους εγρήγορση, σημαίνει ότι και εμείς αφήσαμε να μας βάλουν οι δυνάμεις του σκότους στον ύπνο.
Αιώνια συγκρούονται οι δυνάμεις του φωτός με τις δυνάμεις του σκότους. Από την εποχή των Προφητών, ο κόσμος σκοτώνει τους προφήτες που κρατούν σε πνευματική εγρήγορση τον κόσμο, για να θυμάται το Θεό. Όλα τα εμπόδια που βάζει η σκοτεινή δύναμη είναι για να μην θυμούμαστε το Θεό;. Γιατί η μνήμη του Θεού μας κρατάει ξυπνητούς, κι όσο είμαστε ξύπνιοι μπορούμε να υπερασπιστούμε την ελευθερία μας, που είναι η ίδια η ζωή μας. Πρώτα σου παίρνουν την ελευθερία σου και μετά σου παίρνουν και το ψωμί σου. Δείτε πώς γίνεται με τους τοκογλύφους δανειστές.
Οι πρόγονοί μας υπερασπίστηκαν την ελευθερία τους, γιατί ήξεραν πως αν δεν είναι ελεύθεροι ούτε ζωντανοί θα είναι. Η ελευθερία είναι η ζωή. Αυτό σημαίνουν τα λόγια «Ελευθερία ή θάνατος». Να μάθουμε να μην αφήνουμε να μας βάζουν στον ύπνο της ημιμάθειας, της άγνοιας, της διχόνοιας και γενικά των παθών της ψυχής. Στον ύπνο μας αρπάζουν ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε, την ψυχή μας με την οποία υπερασπιζόμαστε την ελευθερία μας και την ελευθερία της πατρίδας μας.
* Ο τίτλος είναι παρμένος απ΄ το ομώνυμο βιβλίο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, εκδόσεις "Εν Πλώ".
