Η βασική μας προτεραιότητα ήταν η αναγγελία του μηνύματος του Χριστού, η μεταλαμπάδευση της Ορθοδόξου πίστεως, στις καρδιές των ανθρώπων, η δοξολογική βίωση της πίστεως μέσα στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας. Αρχίσαμε με το τακτικό κήρυγμα του Ευαγγελίου της αγάπης και της Ειρήνης, την ανάπτυξη της λατρευτικής ζωής και την καλλιέργεια της Ορθοδόξου συνειδήσεως.
Το πρώτο χρονικό διάστημα οι λατρευτικές συνάξεις εκτελούνται σε ημικατεστραμμένους ιερούς χώρους, στα ερείπια πολλών ναών, συχνά στην ύπαιθρο, κάτω από μεγάλα δέντρα.
Για τη βελτίωση των συνθηκών λατρείας άρχισε αμέσως η επισκευή και αποκατάσταση όσων ναών είχαν απομείνει και κυρίως η ανέγερση νέων.
Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην καλλιέργεια της νεολαίας (και την ενεργό συμμετοχή της στην εκκλησιαστική ζωή). Βασική αρχή κατά την ανασυγκρότηση της εκκλησιαστικής ζωής είναι ότι οι νέοι δεν αποτελούν μόνον την ελπίδα για το μέλλον της εκκλησίας, αλλά και τη δύναμη του παρόντος. Γι’ αυτό ιδρύθηκε και οργανώθηκε ο Σύνδεσμος Νέων, «τέκνα φωτός» με σκοπό την κοινωνία εν Χριστώ την «αλληλεγγύη», τη «μαρτυρία» πίστεως και τη «διακονία» αγάπης...
Η Εκκλησία διαθέτει έξι ειδικά διασκευασμένους χώρους, σε διάφορες περιοχές, όπου γίνονται θερινές και χειμερινές κατασκηνώσεις με έντονο πνευματικό πρόγραμμα. Επιπροσθέτως οργανώνονται και ολοήμερες συναντήσεις για παιδιά ως ημερήσιες «κατασκηνώσεις»...
Για να καλύψουμε τις άμεσες οργανωτικές και λειτουργικές ανάγκες, οργανώσαμε ειδική «Τεχνική Υπηρεσία» με ομάδα εντοπίων και ξένων αρχιτεκτόνων και μηχανικών, συνεργαστήκαμε με πολλές κατασκευαστικές εταιρείες, συγκεντρώσαμε τους αναγκαίους πόρους, και έτσι με τη δύναμη και την ευλογία του Θεού, πραγματοποιήθηκε σε λίγα χρόνια ευρύτατο οικοδομικό έργο...
Τα νέα οικοδομήματα της Εκκλησίας διακρίνονται για την αρτιότητά τους και συμβάλλουν στη βελτίωση της αισθητικής των πόλεων. Στην περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας οι ορθόδοξοι ήσαν υποχρεωμένοι να κατασκευάζουν τους ναούς τους απλά, ώστε κατά το δυνατό να συγχέονται αρχιτεκτονικά με τις κατοικίες. Στη νέα περίοδο ελευθερίας, παράλληλα με τον ρυθμό της απλής ή τρίκλιτης βασιλικής ανεγέρθησαν και πολλοί ναοί με τρούλο σύμφωνα με τη βυζαντινή παράδοση.
Κυρίως όμως, εκείνο που εξουδετέρωνε κάθε πικρία και θλίψη για τις άδικες επιθέσεις και τις κακόβουλες συκοφαντίες ήταν η σαφής διαβεβαίωση του Χριστού «μακάριοι έστε όταν ονειδήσωσιν υμάς και διώξουσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού». Γνώριζα πολύ καλά ότι όλο αυτό το διάστημα βρισκόμουν στην Αλβανία, για τη δική του αγάπη, για να διακονήσω έναν λαό που επί δεκαετίες ολόκληρες τον είχαν κατάφωρα αδικήσει, στερώντας του ακόμη και το δικαίωμα να πιστεύει στον Θεό, να αναζητά την ελευθερία και την αγάπη του.
Τα παρόντα κείμενα σταχυολογήθησαν από το βιβλίον του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Τιράνων - Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας
κυρού ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
[Η ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ Της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ
ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ (1991-2023)]
Ευλαβικό αφιέρωμα στη μνήμη του αειδήμου Ιεράρχη από την αντιπροσωπευτική ομάδα πιστών της Ενορίας των Αγ. Πέτρου-Παύλου Λαρίσης που παρέστη στην εξόδιο ακολουθία του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Κυρού Αναστασίου στα Τίρανα.
