Σκαρφάλωνες στις κραυγές. Των άλλων. Των υποκριτών.
Στα άνομα τα έργα. Κρεμιόσουν. Γελασμένος.
Αποποιούμενος τον ορθολογισμό. Τον καθαρό ουρανό.
Υποβασταζόμενος, κατάντημα, κουρνιαχτό, ρεζίλι.
Χάραγμα, μειλίχιο χείλι. Της ζωής ο ηττημένος.Κλαότης ο καημός της μοίρας σου. Στα δάκρυα των δούλων.
Ερειπωμένα σάβανα. Ζωή. Στα γέλια των μαρτύρων.
Εναπομείναντα οστά. Γλειμμένα. Στις γλώσσες των θηρίων.
Ελεύθερα πνεύματα. Πετούν. Σε τάφους μυρωμένους.
Νοήματα δοσμένα για ήρωες τραγουδιστούς. Από
Μαντατοφόρους, μαραθωνοδρόμους. Χέρια ανυψωμένα!Σταλλιά-σταλλιά ο πόνος σου. Πίκρα την πίκρα σέρνει. Στράβωσε το κορμί σου.
Ατενισμός αγέρωχος. Στου αετού το βλέμμα. Κακόβουλα μάτια σε ζηλέψανε.
Σε στείλανε στο τέρμα. Φαρμακερά χτυπήματα. Στο θεϊκό το πνεύμα.
Στη σαϊτιά την ύπουλη. Δεν έδωσες σημασία. Αχίλλειος η πτέρνα.
Στου ουρανού το τράνταγμα. Στα πονεμένα στήθια. Οι αργυραμοιβοί
Υπαίτιοι: σε σύρανε στα τάρταρα τα μαύρα. Στης ανυποληψίας τα βάθη.Στα κρύα λιμάνια του καιρού. Περίσσιος παιδεμός. Γυρόφερνε εσένα.
Ξανά και ξανά. Δαρμένη σκέψη προσπερνά. Τις αλησμόνητες πληγές.
Νωπές σε θωρούν. Γλιστρούν στης ζωής σου. Τα ξέπλεκα μαλλιά.
Και οι ανάσες σου πονούν. Οι θύμησες βαρυγκομούν. Στης αδικίας τα όρη.
Αγάλια-Αγάλια έρχονται κακούργες, ξέστρατες στιγμές. Να σου ρουφάν το αίμα.
Ανήμπορος να στέκεσαι. Στου χρόνου τα ρημάδια στο σκύψιμο το ποταπό,
στα άσχημα σημάδια.Η αιχμαλωσία κογιονάρει, χαμογελαστή. Απόμακρος χλευαστής.
Η ελπίδα κάθε μέρα σιγομουρμουράει στον τάφο της. Τι να εμπορευτείς;
Η σωτηρία σου: ζωγραφισμένη ανειλικρίνεια. Στων θητών. Τα ψεύτικα τα χείλη.
Πομπώδεις εξαγγελίες. Λαοπλάνων μαεστρίες. Πώς θα χάσεις ότι σου έχει μείνει;
Στον Σπάρτακο να ορκιστείς. Στις κραυγές των σκλαβωμένων.
Τις κλαγγιές των σπαθιών να αφουγκρασθείς. Αέρα. Ανάπνευσε των εξαγριωμένων.Κι αν σταμάτησαν οι καμπάνες να χτυπάνε. Μη λιποψυχήσεις.
Σημάδι είναι θεϊκό. Φανέρωμα. Της αγρυπνίας η ώρα!
Τράβα την κάπα της ψευτιάς. Απ’ την καρδιά σου. Και πρόσφερέ της δώρα!
Αντικριστό αγνάντεμα. Ανέραστο ειδύλλιο! Στου ήλιου την πληθώρα!
Κράτα ανοιχτά τα μάτια σου. Μη φοβηθείς το φως! Έστεκες
Όμηρος της ατολμίας. Σε συνοδεύουν άγγελοι! Φτερουγισμάτων κρότος!Ήχοι αγριμιών της ερημιάς. Φόβος. Κράζουν τα νυχτοπούλια της σκλαβιάς
Υπονομευτικά κρωξίματα. Στο σβήσιμο της μέρας. Σου κόβεται το αίμα!
Ύπουλοι σφυρηλατητές. Της ανομίας τέχνη. Στο αμόνι της ψευτιάς
Πώς ρίξανε τα δίχτυα τους; Αδιαφιλονίκητοι πρωταθλητές!
Στον βυθό της απανθρωπιάς τους! Ρημάζουνε τις θάλασσες!
Τις ψυχές μας: ψάρια των θαλασσών! Αλιείς. Καταστροφείς. Οι εξαγοραστές μας!Αλώβητος πώς να σταθείς. Τι σου έχει απομείνει; Σε τούτον τον αγέρα!
Αλύπητος λυσσομανά. Σε έχει ξεγυμνώσει. Γάντζωσε το πνεύμα!
Μη λυπάσαι για το υλικό φορτίο. Ας πετάξει μακριά σου.
Έτσι κι αλλιώς. Δικά τους. Τα δόλια τα μηνύματα. Έτρωγαν την υγειά σου.
Πιάσε το δέντρο της ζωής. Αγκάλιασε τον κορμό του. Ιησούς Ναζωραίος ο νικητής.
Δρέψε τους καρπούς της Αμπέλου Του. Γεύσου τα δροσοστάφυλά της.Άβουλος πορεύεσαι στη λεωφόρο της κατήφειας. Της ανύποπτης συνήθειας.
Με άροτρο σε ζέψανε. Της μαύρης γης οι κοσμολάτρες. Της ύλης
Της ομορφιάς οι στερητές. Toυ Θείου οι αρνητές. Καλοβαλμένοι δαίμονες.
Τις αμαρτίες τους κουβαλάς. Μόνος. Φορτωμένος με το μισός τους.
Με παρωπίδες περίτεχνα. Στόλισαν τα μάτια σου, τα θολωμένα.
Πού πας, τι ζητάς δεν ξέρεις. Σκλάβε. Τα βήματά σου ερημωμένα!
Φαρμακιώτης Γεώργιος, Γιαννωτά
