Περί Ελλάδος σκέψεις Ι

Ο,τι έχω γράψει από το 17-23 στην «Ελευθερία» υπήρξε όσο απλούστερο μπορούσα.

Ολα σχεδόν τα άρθρα της «νεοελληνικής μυθολογίας» με την υπογραφή «Ομηρος» περιείχαν αρκετή πληροφορία και πολλές παραπομπές στις πηγές της. Σήμερα ο Ομηρος επανέρχεται με κείμενα που αναδεικνύουν τομείς διαφθοράς στο ελληνικό σύμπαν. Κοινός παρονομαστής αυτής της πολιτισμικής υστέρησης είναι το έλλειμμα παιδείας.
Πιστεύω, πως η τεκμηριωμένη απεικόνιση της άτακτης θεσμικής και κοινωνικής πραγματικότητας της χώρας μας, δεν μπορεί να προβάλλεται με επιστημονικότητα, η οποία προορίζεται για λίγους. Χρειάζεται απλότητα και σαφήνεια. Δύσκολο εγχείρημα εξαιτίας της πολυπλοκότητας του γίγνεσθαι. Σοφόν μεν το σαφές*, αλλά η αναγκαστική σύντμηση ενός άρθρου εφημερίδας για παράδειγμα, που πραγματεύεται ένα σύνθετο θέμα, δυσκολεύει τα πράγματα. Αυτή η παράμετρος δοκιμάζεται σήμερα και στο επόμενο άρθρο, όπως θα καταλάβετε στη συνέχεια.
Οι σύγχρονοι αναγνώστες έγχαρτων μέσων ενημέρωσης αρκούνται στα ελάχιστα που τους ενδιαφέρουν. Σ’ αυτά δεν περιλαμβάνονται κρίσεις και ιδέες. Οι περισσότεροι-γεμάτοι έγνοιες- σε παρακάμπτουν. Οι λίγοι όμως ενδιαφερόμενοι απαιτούν τεκμηριωμένα κείμενα. Αυτό παλεύω στα όσα ακολουθούν και αποκαλύπτουν τη δαιμονική έλξη του νεοέλληνα από το ριψοκίνδυνο εγχείρημα μέχρι την ακραία ανομία.
Για το ελληνικό αγαθό δαιμόνιο αναφέρω εδώ τη νεοελληνική εφεύρεση της αντιπαροχής (ν. 3741/29 κυβ. Ελ. Βενιζέλου) όταν οικοδομήθηκε η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και σιγά σιγά οι μεγάλες πόλεις δίχως κεφάλαια. Δεν ήταν διαφορετικά δυνατό να στεγαστούν τα τρία και πλέον εκατομμύρια Ελληνες πρόσφυγες του Πόντου, της Βουλγαρίας, της Μικράς Ασίας, της νότιας ΕΣΣΔ και της Αιγύπτου. Υπήρχαν βέβαια πλήγματα στο περιβάλλον και την αστική αισθητική, αλλά προείχε η στέγαση πρωτοφανούς για το μικρό κράτος του 1912 πληθυσμιακού μεγέθους, αργότερα δε των διαρκών εισροών δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων της εξωτερικής και εσωτερικής μετανάστευσης στα μεγάλα αλλά και μικρότερα αστικά κέντρα.
Σήμερα και στο επόμενο άρθρο θα γράψω για τη νομιμοποίηση. ανύπαρκτων αυθαιρέτων. Καλά διαβάσατε. Αφορμή δυό τρεις φράσεις δημοσιεύματος σχετικού με την απεχθή δολοφονία αρχές Ιουλίου του τοπογράφου μηχανικού Π. Σ. στο νέο Ψυχικό.
Ο θανών κατά τις δημόσιες παρουσιάσεις ήταν γνωστός στη Μύκονο, όπου έκανε τον χωροταξικό σχεδιασμό, κατοικούσε στο Χαλάνδρι με την οικογένειά του, τα τελευταία δε χρόνια είχε δραστηριοποιηθεί στις αγοραπωλησίες ακινήτων και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων. Μετά τη σύλληψη του πληρωμένου εκτελεστή η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζήτησε επείγουσα έρευνα για τη μαφία της Μυκόνου. Πρώτη απορία μου. Πώς πήγε εκεί η σκέψη και ενέργειά της. Στις 14.7 επίσης ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη προανήγγειλε συλλήψεις για οικονομικά εγκλήματα σε ελληνικά νησιά. Δεύτερη απορία. Γιατί συνέβη αυτό λίγο μετά τη δολοφονία. Σε δημοσίευμα της μεθεπόμενης της δολοφονίας διάβασα επίσης, πως ο θανών πληρωνόταν 6.000 αντί 300 ευρώ άλλων τοπογράφων για τη σύνταξη ενός τοπογραφικού, αλλά «όλοι πήγαιναν σ’ αυτόν, γιατί ήταν ο καλύτερος». Τρίτη απορία. Πώς και γιατί πλήρωναν κάποιοι εικοσαπλάσιο ποσό για την ίδια εργασία. Στο ίδιο δημοσίευμα- που δεν ξαναείδα και δεν αποθήκευσα -είχε αναγραφεί, πως υπήρχε εμπλοκή του θανόντος με εικονικό τοπογραφικό, στο οποίο απεικονίζονταν ανύπαρκτες κατασκευές. Τέταρτη εδώ απορία. Είναι δυνατό, και γιατί συνέβη κάτι τέτοιο, αν συνέβη. Αυτά παρατέθηκαν στα ρεπορτάζ χωρίς λεπτομέρειες. Στην περίπτωση αυτής της δολοφονίας υπήρχε ηθικός αυτουργός. Κάποιοι ή κάποιος θέλησε να βγάλει το θύμα από τη μέση, ή να το εκδικηθεί. Κάτι άλλο δεν φαίνεται πιθανό.
Οι απαντήσεις στα ερωτήματα οδηγούν σε πιθανή πύλη γενικού ιδιώνυμου κακουργήματος. Αν αυτό συνέβη εκεί, συμβαίνει νομοτελειακά παντού. Και αυτό το «παντού» ενδιαφέρει, επειδή στις ελληνικές κατασκευές παίζονται παίγνια με ακίνητα, καθώς οι τιμές τους λόγω του περιορισμένου χώρου οικιστικής ανάπτυξης και γενικότερης εκτός νόμου κερδοσκοπίας -κυρίως σε τόπους τουριστικού ενδιαφέροντος- έχουν εκτοξευτεί.
Συμπυκνώνω. Γιατί να εμφανίζεται σε διάγραμμα ανύπαρκτη κατασκευή. Μπορώ να καταλάβω «εξαφάνιση» κτισμάτων σε τοπογραφικό για φορολογικούς και άλλους λόγους. Αλλά εμφάνιση ανύπαρκτων πραγμάτων κ α ι περίεργη είναι κ α ι ύποπτη. Θα σας διηγηθώ στο επόμενο μια φανταστική ιστορία, που εξηγεί το πώς και γιατί μετά το 2011 και τον μνημονιακό νόμο 4014/27.7.2011 για νομιμοποίηση των αυθαιρέτων υπάρχει ισχυρή ένδειξη σύνταξης νοθευμένων** τοπογραφικών. Σε αυτά εμφανίζονται ανύπαρκτα κτίρια, προσθήκες κ. λ., τα οποία δήθεν προϋπήρχαν του νόμου, ανεγείρονται όμως μετά την «τακτοποίησή» τους με αυτόν. Γιατί άραγε οι ενδιαφερόμενοι δεν εκδίδουν κανονική άδεια; Επειδή ο νόμος δεν την επιτρέπει για πολλούς λόγους. Π.χ. Ελλειψη αρτιότητας, οικοδομησιμότητας ή τίτλου ιδιοκτησίας. Η είδηση τώρα για εικονικό τοπογραφικό στη Μύκονο είναι μάλλον ακριβής. Με προΐδεάζει σ’ αυτό η μη διάψευσή της και η παραγγελία της εισαγγελέως του Α. Π. για τη μαφία των Κυκλάδων με αιχμή τη Μύκονο. Ενα πρώτο συμπέρασμα. Εχει γραφεί για τους Κλαζομενίους, αλλά θαρρώ ισχύει για τη συντριπτική ομολογημένη*** πλειοψηφία των Ελλήνων: « Εξεστι τοις Κλαζομενίοις ασχημονείν». ***_
_
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ.
*» σοφόν το σαφές». Ο πρώτος που το έγραψε ήταν ο Χείρων ο Λακεδαιμόνιος.
** Το νοθευμένο έγγραφο είναι το νομότυπο, που περιέχει ψευδείς διαβεβαιώσεις. Ο νοσοκ. γιατρός λ. χ. που πιστοποιεί ανύπαρκτη πάθηση εκδίδει νοθευμένο έγγραφο. Η νοθεία είναι μορφή πλαστογραφίας. Το απλώς πλαστό δεν είναι νομότυπο. Είναι κατασκευασμένο από αναρμόδια αρχή ή πρόσωπο, και εμφανίζεται ως γνήσιο.
*** «» Εξεστι. . ασχημονείν» για την ομολογημένη πλειοψηφία των Ελλήνων. »  Η αρχαία φράση μας παραδίδεται από τον ιστορικό Κλαύδιο Αιλιανό τον 2ο μ.χ. αιώνα στο βιβλίο του «ποικίλη ιστορία» και αναφέρεται στους εφόρους της Σπάρτης, που αντιμετώπισαν τη χλεύη και τις κακολογίες των Κλαζομενίων. Οι έφοροι αντ’ άλλης αντιμετώπισης παρήγγειλαν τους κήρυκες της Σπάρτης να διακηρύξουν στους πολίτες για μέρες, πως « είναι συνήθεια των κατοίκων των Κλαζομενών να πράττουν πολύ ασχημα».
***α. Για την ομολογημένη από τους Ελληνες διαφθορά, για την οποία γίνεται λόγος στο κείμενο, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε, πως στον παγκόσμιο δείκτη αντίληψης διαφθοράς του 2023 (διεθνής διαφ. Ελλάδος) στον πίνακα διαφθοράς (CPI) της διεθνούς διαφάνειας μεταξύ 180 χωρών από τον αριθμό 100 (εξαιρετικά αδιάφθορη χώρα) έως το 0 (εξαιρ. διεφθαρμένη) η Δανία, η νέα Ζηλανδία και η Φινλανδία είναι κοντά στο 95-96, ενώ η Σομαλία στο 9-10. Η Ελλάδα είναι στην 21η θέση. Το πλέον σημαντικό είναι, πως μεταξύ των Ελλήνων το 98% πιστεύει, πως η χώρα και η κοινωνία είναι διεφθαρμένες. Κατά τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης (2022) «Η σαπίλα στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ορατή στον καθένα».