Η επιχειρηματική ελίτ του «made in Italy» αδειάζει τον Μπάιντεν για τα μάτια του Σι Τζινπίνγκ

Από τον Νότη Μαριά, καθηγητή Θεσμών της Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην ευρωβουλευτή, [e-mail]

Δεν πέρασαν παρά ελάχιστα 24ωρα από την υπογραφή στο Πεκίνο του τριετούς δεκαεπτασέλιδου οικονομικού Σχεδίου Δράσης ανάμεσα στη Μελόνι με την κινεζική ηγεσία και σύσσωμος ο ιταλικός Τύπος (www.ilsole24ore. com, 6/8/2024 & www.ilgiornale.it, 7/8/2024) με πηχυαίους τίτλους πρόβαλε ότι η ιταλική κυβέρνηση βρίσκεται σε προχωρημένες συνομιλίες με την κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία Dongfeng Motor Group για την κατασκευή εργοστασίου παραγωγής αυτοκινήτων στην Ιταλία (www.reuters.com, 6/8/2024).

Στο πλαίσιο αυτό η ιταλική κυβέρνηση σχεδιάζει να αποκτήσει μειοψηφικό πακέτο στην επένδυση (www.corriere.it, 6/8/2024), ενώ στο επενδυτικό σχέδιο θα συμμετάσχουν και ιταλικές εταιρείες (www.swissinfo.ch, 8/6/2024), με στόχο τη δημιουργία ενός hub ηλεκτρικών οχημάτων για όλη την Ευρώπη (www.ansa.it, 6/8/2024 & www.lastampa.it, 7/8/2024).
Επιπλέον, η ιταλική κυβέρνηση στοχεύει να προσελκύσει ξένες επενδύσεις, κυρίως από την Κίνα, προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγή αυτοκινήτων στην Ιταλία στο 1.3 εκατομμύρια οχήματα ετησίως έναντι 800.000 περίπου οχημάτων ετησίως που κυμαίνεται σήμερα (https://decode39.com, 6/8/2024).
Άλλωστε, το ιταλοκινεζικό οικονομικό Σχέδιο Δράσης, το οποίο καλύπτει σημαντικούς τομείς της οικονομίας (www.governo.it, 28/7/2024), έχει ως κύριο στόχο του την ανάπτυξη της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας (www.euronews.com, 30/7/2024).
Το επικείμενο dealμε την Dongfeng Motors θα αποτελέσει τη δεύτερη σημαντική ιταλοκινεζική συνεργασία στον τομέα της κατασκευής ηλεκτρικών αυτοκινήτων, μιας και ήδη «η πολυεθνική ευρωπαϊκή-αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Stellantis που ιδρύθηκε από τη συγχώνευση της ιταλο-αμερικανικής Fiat Chrysler και της γαλλικής PSA (Peugeot κλπ) αποφάσισε τον περασμένο Μάιο να συνεργαστεί με την κινεζική εταιρεία Leapmotor για την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων, χωρίς, όμως, να ανακοινωθεί και ο τόπος κατασκευής των οχημάτων» (www.notismarias.gr, 5/8/2024).  Στην κοινή τους εταιρεία η Stellantis  θα κατέχει το 51% και η κινεζική πλευρά το 49% (https://apnews.com, 15/5/2024). Μάλιστα, θα πρέπει να τονιστεί ότι η Dongfeng Motors είναι, επίσης, στενός συνεργάτης της Stellantis (https://technode.com, 8/7/2024).
Όπως είχαμε αναλύσει από τη στήλη αυτή την περασμένη εβδομάδα, η επίσκεψη Μελόνι στην Κίνα «αποσκοπoύσε να πλασάρει το «made in Italy» στην κινεζική αγορά (www.ilsole24ore, 28/7/2024) και ταυτόχρονα να προσελκύσει κινεζικές επενδύσεις στην Ιταλία, ιδίως στον τομέα της κατασκευής ηλεκτρικών οχημάτων» (www.political.gr, 3/8/2024, σελ. 26-27).
Στο πλαίσιο αυτό, όπως τόνισε ο πρόεδρος της Ιταλικής Ένωσης Αυτοκινητοβιομηχανίας (ΑΝFIA) Roberto Vavassori, επί του παρόντος στην Ιταλία λόγω της υστέρησής της στη διαδικασία πράσινης μετάβασης παρατηρείται ένα σημαντικό κενό της τάξης του ενός εκατομμυρίου ηλεκτρικών οχημάτων μεταξύ αυτών που αγοράζονται στην Ιταλία και εκείνων που τελικά κατασκευάζονται στη χώρα (www.euronews .com, 30/7/2024).
Η κατάσταση αυτή επιτείνεται, καθώς οι ιταλικές επενδύσεις στην Κίνα είναι τριπλάσιες από τις κινεζικές επενδύσεις στην Ιταλία (www.governo.it, 28/7/2024). Επιπλέον, ενώ το διμερές εμπόριο των δύο χωρών άγγιξε τα 67 δισ. ευρώ το 2023, εν τούτοις το μεταξύ τους ισοζύγιο είναι ελλειμματικό για την Ιταλία. Για τον λόγο αυτόν, άλλωστε, και η Μελόνι στην ομιλία της στο Ιταλοκινεζικό Επιχειρηματικό Φόρουμ στο Πεκίνο στις 28 Ιουλίου 2024  ζήτησε μεγαλύτερο άνοιγμα της κινεζικής αγοράς σε όλα τα προϊόντα του «made in Italy», αφού μέχρι σήμερα το 40% των ιταλικών εξαγωγών στην Κίνα προέρχονται αποκλειστικά από τον τομέα του φαρμάκου, της βιοϊατρικής και της μηχανολογίας (www.governo.it, 28/7/2024).
Έτσι, με αφορμή την επίσκεψη Μελόνι στο Πεκίνο, πέραν του  οικονομικού Σχεδίου Δράσης υπογράφηκαν από ιταλικής και κινεζικής πλευράς και  έξι συμφωνίες με αντικείμενο τη βιομηχανική συνεργασία, την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων, την ασφάλεια των τροφίμων, το περιβάλλον και την εκπαίδευση (www.governo.it, 28/7/2024).
Επιπλέον, οι εκπρόσωποι των ιταλικών επιχειρηματικών ομίλων που συμμετείχαν στο παραπάνω Ιταλοκινεζικό Επιχειρηματικό Φόρουμ, όπως της εταιρείας ελαστικών Pirelli, του ενεργειακού κολοσσού ENI, της εταιρείας παραγωγής όπλων Leonardo, αλλά και της εταιρείας μόδας Dolce & Cabbana είχαν την ευκαιρία να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με τους κινεζικούς κολοσσούς πέντε χρόνια μετά την επίσκεψη του πρώην Ιταλού πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε στο Πεκίνο το 2019, σπάζοντας έτσι το δυτικό μέτωπο απομόνωσης της Κίνας.  
Να σημειωθεί, πάντως, ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η επιχειρηματική ελίτ της Ιταλίας προσπαθεί να παίξει  έναν σχετικά αυτόνομο ρόλο έξω «από το δυτικό μαντρί», προκειμένου να προασπίσει τα οικονομικά της συμφέροντα.
Έτσι, όπως έχουμε αναλύσει σε σχετικό μας άρθρο (www.notismarias.gr, 30/1/2022) στις 26 Ιανουαρίου 2022 και πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η αφρόκρεμα του «made in Italy» συμμετείχε  παρά τις αμερικανικές πιέσεις σε τηλεδιάσκεψή με τον Πούτιν. Ειδικότερα, στην εν λόγω τηλεδιάσκεψη από ρωσικής πλευράς πλην του Πούτιν συμμετείχαν και οκτώ Ρώσοι υπουργοί, καθώς και οι επικεφαλής της Rosneft και του Ρωσικού Ταμείου Άμεσων Επενδύσεων (RDIF), ενώ από ιταλικής πλευράς συμμετείχαν σημαντικές ενώσεις επιχειρήσεων, όπως η περίφημη Confindustria, δηλαδή ο ιταλικός ΣΕΒ  και η GIM Unimpresa, καθώς και οι επικεφαλής (CEO) δεκαέξι ιταλικών εταιρειών, μεταξύ των οποίων η κρατική εταιρεία ενέργειας Enel, οι δύο μεγάλες ιταλικές τράπεζες Intesa Sanpaolo and Uni Credit, η ασφαλιστική εταιρεία Generali, η Pirelli  (news.trust.org, 26/1/2022), η Barilla κ.λπ. Στην ουσία επρόκειτο για τους 16 πρωταγωνιστές του «made in Italy» (www.repubblica.it, 26/1/2022), ενώ δε συμμετείχαν οι κρατικές εταιρείες ενέργειας Eni and Saipem (www.indiatimes.com, 26/1/2022) κατόπιν κυβερνητικών πιέσεων (www.notismarias.gr, 30/1/2022).
Βέβαια, στην πορεία λόγω των δυτικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας οι ιταλικοί επιχειρηματικοί όμιλοι αναγκάστηκαν να ανακρούσουν πρύμναν, αφού, όμως, διασφάλισαν σημαντικά αντισταθμιστικά οικονομικά οφέλη και deals από την Ουάσινγκτον και τους υπόλοιπους G-7.
Τώρα με τον ινδικό οικονομικό διάδρομο IMEC να περνά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας λόγω Γάζας (www.notismarias, 12/11/2023), τον Μπάιντεν να μένει εκτός νυμφώνος (www.globaltimes.cn, 2/8/2024), την Ε.Ε. να βυθίζεται στα οικονομικά της αδιέξοδα και τον παγκόσμιο Νότο να διαμορφώνει ένα νέο πλανητικό καταμερισμό εργασίας, η επιχειρηματική ελίτ της Ιταλίας, προκειμένου να διασφαλίσει τα οικονομικά της συμφέροντα, προχωρά για άλλη μια φορά σε νέο φλερτ «έξω από το δυτικό μαντρί». Αυτήν τη φορά με την Κίνα.
Έτσι, για πολλοστή φορά καταδεικνύεται ότι στο πλαίσιο του δυτικού μπλοκ τα ιδιαίτερα οικονομικά συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων των κατ’ ιδίαν χωρών πάντοτε πρυτανεύουν και καθοδηγούν τις εξελίξεις. Γεγονός που οδηγεί σε παραπέρα όξυνση των διακρατικών αντιθέσεων εντός ΝΑΤΟ και Ε.Ε.
Οι δε εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. δεν κάνουν τίποτε άλλο από το «να προσαρμόζονται αναλόγως», ακόμη κι αν είναι αναγκασμένες να κάνουν «επικές κωλοτούμπες», όπως εν προκειμένω έκανε η δήθεν αντισυστημική Τζόρζια Μελόνι (www.notismarias.gr, 5/8/2024), η οποία πριν καν στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής που έβαλε κατά της Κίνας στο Κοινό Ανακοινωθέν του ΝΑΤΟ στις 10 Ιουλίου 2024 στην Ουάσινγκτον, τελικά βρέθηκε για πενθήμερη επίσκεψη από 27-31 Ιουλίου 2024 στο Πεκίνο, εκλιπαρώντας τον Σι Τζινπίνγκ για κινεζικές επενδύσεις στην ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία.