Ο Μάιος μας έφτασε

Γράφει η Θεοδώρα Τσανάκα
O βαρύς χειμώνας έχει σιγά-σιγά υποχωρήσει και στη θέση του εγκαθίσταται πανηγυρικά η Άνοιξη. Στην πολιτεία του κάμπου όλα είναι σε πλήρη άνθηση. Ήλιος, φως, λουλούδια παντού ανθισμένα, σε κήπους, αγρούς απλωμένα. Στίχοι απ’ ένα ποίημά μου αφιερωμένο στην αγαπημένη μου άνοιξη. Για μένα είναι εξαίσια πανώρια εποχή, γεμάτη αισιοδοξία κύμα χαράς κατακλύζει την ψυχή μου, νοιώθω υπέροχα, κι όλα μου γελούν αντικρίζοντας αυτό το μεγαλείο της φύσης, ολάνθιστο προβάλλει ως πέρα μεθυστικό, με τ’ άρωμα της Άνοιξης θέλω να ζαλιστώ, και μες τους κάμπους τις πλαγιές να ξεχυθώ. Με συνεπαίρνει όλη αυτή η μαγεία της Άνοιξης, κι όπως γυρίζω ξανά στα νεανικά μου χρόνια, για να θυμηθώ εποχές της άνοιξης περασμένες σαν έφυγαν γρήγορα, πήραν μαζί τους πρωτομαγιές ανθοστολισμένες μέσα σ’ ένα υπέροχο χρωμάτων και αρωμάτων τοπίο, μες σε πέπλο λες τυλιγμένο πολύχρωμο.

Μέρα πρωτομαγιάς ο καιρός είναι θαυμάσιος, ο ουρανός καταγάλανος ο ήλιος λάμπει, κι ένα ελαφρό αεράκι μυρωμένο του Μάη μας καλεί να χαρούμε την ομορφιά της πλάσης ολάνθιστη σαγηνευτική όπου κι αν στρέψεις την ματιά σου. Πρωτομαγιά απ’ το χθες λοιπόν, απ’ τα περασμένα. Αφήνω την μνήμη μου να με πάει στα χρόνια της αθωότητας, της ανεμελιάς, της ξενοιασιάς εφόσον είσαι παιδί και η καθαρότητα της ψυχής σου αφήνει να φαντάζουν όλα ωραία. Αναμνήσεις από χρόνια που δεν ήταν ανθηρά πλουσιοπάροχα, όμως η νεανική μας διάθεση δεν άφηνε περιθώρια αναβολής ειδικά την ημέρα αυτή, της χαράς, της γιορτής, ευκαιρία για μια εκδρομή εκεί γύρω λίγα μέτρα έξω από την πόλη μας. Εξοχές καταπράσινες χάνεσαι στους απέραντους κάμπους διάσπαρτους από κατακόκκινες παπαρούνες, αγριολούλουδα όλων των χρωμάτων, στέκεις, θαυμάζεις την ομορφιά απ’ τις ανθισμένες αμυγδαλιές τα τριαντάφυλλα, τα κρίνα, τις μαργαρίτες, τα ζουμπούλια, τους κάτασπρους λεμονανθούς σκορπίζουν γύρω το άρωμά τους δεν το ξεχνάς ποτέ. Κι άλλα ποικίλα λουλούδια ανοιξιάτικα σπάνιας ομορφιάς. Αυτά που αναφέρω εδώ είναι τ’ αγαπημένα μου. Όμως ας μην καθυστερούμε άλλο, έτοιμοι να φύγουμε όλη η οικογένεια, παίρνουμε το λεωφορείο για να κατεβούμε στην «Γεωργική Σχολή» περιοχή γνωστή ιδανική για αυτή την μέρα.
Κόσμος πολύς, φωνές, γέλια, χαρούμενες παρέες έχουν έρθει, από νωρίς, κάτω από την δροσερή σκιά των δένδρων καθισμένοι κατάχαμα απλώνουν τις ετοιμασίες τους, στρώνουν το λιτό τραπέζι τους κι έπειτα υψώνουν τα ποτήρια με το κρασί να ευχηθούν. Μέσα στις καρδιές όλων υπάρχει αφθονία από αγάπη, συντροφικότητα, καλή διάθεση! Έτσι μ’ αστεία πειράγματα, χορό, γλέντι, τραγούδι όλοι μαζί θα κυλήσει η μέρα ως το σούρουπο η επιστροφή για το σπίτι, γεμάτοι απ’ τον καθαρό αέρα της εξοχής τη μυρωμένη αύρα της άνοιξης την ανάσα, την ανάπαυλα της ξεκούρασης αντλούν δύναμη για να συνεχίσουν τον αγώνα της καθημερινότητας, της επιβίωσης. Έτσι απλά συντροφικά περνούσε η μέρα της Πρωτομαγιάς στις γύρω περιοχές στις πιο κοντινές λόγω έλλειψης μεταφορικού μέσου. Όμως υπήρχαν τόσα ωραία μέρη να πας να πιάσεις τον Μάη μέσα κι έξω στην πόλη γεμάτα κόσμο να κατακλύζει τις πανέμορφες τοποθεσίες της από τότε ως σήμερα. Ήταν το Αλκαζάρ με το καταπράσινο πάρκο του και τον ζωολογικό κήπο. Η Αγία Μαρίνα λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη μέσα στην άπλα μιας απέραντης πεδιάδας κατάφυτης καταπράσινης απεριόριστης έκτασης. Θέλω να σας θυμίσω και το ρολόι πάνω στο Φρούριο μ’ όλες τις αλλαγές που έχουν γίνει λόγω του Αρχαίου Θεάτρου δεν είναι πλέον εκεί στη θέση του. Γύρω από το επιβλητικό, ψηλό, εξαιρετικής κατασκευής αυτού ρολογιού, υπήρχε κήπος γεμάτος λουλούδια, δένδρα και παγκάκια να καθίσεις να ξεκουραστείς: μέσα στη δροσερή όαση του πράσινου, πόσο ωραία ιδίως τα καλοκαιρινά βράδια. Ήταν μια διέξοδος και κει να περάσεις την πρωτομαγιά δίχως πολλά έξοδα. Όμως η ωραιότερη, ασύγκριτης ομορφιάς, αρκετά χιλιόμετρα έξω από την πόλη μας «Η κοιλάδα των Τεμπών» με την κρεμαστή γέφυρα που οδηγεί στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής κι από κάτω κυλά ήρεμα τα νερά του ο Πηνειός ποταμός. Δίπλα τα κρυστάλλινα νερά απ’ τις πηγές τρέχουν κελαρύζοντας πνοή δροσιάς της ψυχής αγαλλίαση, η ομορφιά της φύσης σ΄ όλες της τις εποχές. Επίσης οι «Βρύσες του Τυρνάβου», περιοχή εξαίσιας ομορφιάς, πλούτο απ’ το υδάτινο στοιχείο της, απ’ άκρη σ’ άκρη ατέλειωτοι αμπελώνες να καλλιεργούν, παράγουν εξαιρετικής ποιότητας κρασί και τσίπουρο Τυρνάβου. Με σύντομο απλό λόγο περιγραφής αναφέρομαι στις κοντινότερες κι εύκολης πρόσβασης περιοχές. Υπάρχουν κι άλλες πάρα πολλές τις γνωρίζουμε, και είτε είναι Πρωτομαγιά του χθες είτε του σήμερα, όταν τις επισκεφθούμε πάντα θα μας χαρίζουν ψυχική ανάταση, πηγή ζωής και ευεξίας απολαμβάνοντας έναν περίπατο μέσα στης φύσης πανδαισία, νοιώθεις να γίνεσαι άλλος άνθρωπος, είναι σίγουρο, συμβάλλει για μια πορεία ζωής γεμάτη, χαρά, ευτυχία, μακροζωία.