Στοχεύοντας στην ευαισθητοποίηση όλων των πολιτών αυτού του ταλαιπωρημένου πλανήτη, η Οργάνωση απευθύνεται και σε όλους τους πολιτικούς, τους φορείς, τις επιχειρήσεις, γιατί είναι εκείνοι οι οποίοι σχεδιάζουν, αποφασίζουν, χρηματοδοτούν, υλοποιούν, διαχειρίζονται και ρίχνουν εν τέλει το «ενεργειακό εμπόρευμα» στους ανίσχυρους καταναλωτές.
Σε κάποιο παλαιότερο δημοσίευμα αναφερθήκαμε στη μεγάλη πυρκαγιά στο Σχίνο της Κορινθίας, η οποία, πριν ακόμη μπει το καλοκαίρι, κατέκαψε 75.000 στρέμματα πυκνού δάσους για να αναδειχθεί σε όλη της την έκταση η ανυπαρξία οιασδήποτε πολιτικής προστασίας και φροντίδας των δασών, αλλά και των πανέμορφων ορεινών χωριών μας, όσα από αυτά βέβαια παραμένουν ακόμη ζωντανά. Και καταλήγαμε με έναν στίχο αδικημένου τραγουδιού του συνθέτη Γιάννη Σπανού, ο οποίος, με λίγες λέξεις, λέει εκείνα τα οποία βλέπουμε εμείς και τα επισημαίνουμε: «Είναι ν’ απορείς, πού βρέθηκε τόση απουσία»…
Απουσία και στην τεράστια πυρκαγιά, η οποία κατέκαψε το καλοκαίρι του 2023 το περίφημο Δάσος της Δαδιάς, στην περιοχή του ποταμού Έβρου, 935.000 στρέμματα. Για δεκαεπτά μερόνυχτα η φονική αυτή πυρκαγιά μάς έφερε εκτός από την οσμή των καμένων και την απογοήτευση μαζί με τη σοβαρή ανησυχία για τα μελλούμενα…
Αυτή η πυρκαγιά χαρακτηρίστηκε από την Υπηρεσία Ταχείας Χαρτογράφησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Copernicus, ως «η μεγαλύτερη πυρκαγιά επί ευρωπαϊκού εδάφους, τουλάχιστον στη σύγχρονη ιστορία της Γηραιάς Ηπείρου»… Απουσία και στην Εύβοια, τη Ρόδο, τη Μαγνησία, τη Φθιώτιδα, την Κέρκυρα, την Αττική… Μετά το 2007 με τα 2,5 εκατομμύρια καμένων εκτάσεων, το 2023 ήταν η 2η καταστροφικότερη χρονιά με συνολικές καμένες εκτάσεις 1.700.000 στρεμμάτων.
Ακόμη και τώρα που γράφεται αυτό το σημείωμα, προκαλεί τουλάχιστον θλίψη η νέα πυρκαγιά που ξέσπασε, ακόμη δεν μπήκε για τα καλά η άνοιξη στον Ταΰγετο.
Ευτυχώς, μαθαίνουμε πως τέθηκε υπό έλεγχο, αφού έκαψε 80 στρέμματα δάσους.
Ο ομότιμος καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας και ακαδημαϊκός Χρήστος Ζερεφός δίνει τη δική του εκδοχή για τα αίτια των δραματικών κλιματικών ανατροπών και συγχρόνως ανησυχεί: «Κατά 40% στον άνθρωπο οφείλεται η αποσταθεροποίηση του κλίματος, ενώ πριν από 15 χρόνια γύρω στο 20% και πριν από 50 χρόνια δεν είχε καν συμμετοχή ο άνθρωπος. Φέτος φοβάμαι για το καλοκαίρι. Αυτά που βλέπουμε τώρα, τα περιμέναμε για μετά το 2050»…
Εμείς εδώ, οι καμπίσιοι, οι άσχετοι, λίγα μπορούμε να πούμε για να βοηθήσουμε.
1. Καλύτερη διαχείριση της βλάστησης του δάσους με συνεχή καθαρισμό και διάνοιξη διαδρόμων πρόσβασης και
2. Περισσότερο προσωπικό φύλαξης.
Άλλωστε αυτά τα έχουμε ξαναγράψει.