Η πυριτιδαποθήκη της Μ. Ανατολής

Από τον Σωτήρη Απ. Παπαποστόλου, συνταξιούχο δασοπόνο

Ο γεωγραφικός χώρος της Μ. Ανατολής, από τους πρώτους ιστορικούς χρόνους, υπήρξε χώρος όπου άκμασαν μεγάλοι πολιτισμοί, θέατρο πολλών πολέμων και το λίκνο τριών μεγάλων θρησκειών: του Χριστιανισμού, του μωαμεθανισμού και του εβραϊσμού.

Στη σύγχρονη ιστορία, η εθνοτική συγκρότηση της Μ. Ανατολής απαρτίζεται από το κράτος του Ισραήλ, τους Άραβες και το Ιράν.
Το Ισραήλ δημιουργήθηκε το 1948, με απόφαση κυρίως των Άγγλων, σε εδάφη όπου ήταν εγκατεστημένοι οι Παλαιστίνιοι, από το 70 μ.Χ., όταν το κράτος τους Ισραήλ καταλύθηκε από τους Ρωμαίους και οι Ισραηλινοί διασκορπίστηκαν σε όλη τη γη.
Από το 1948 που επανιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ και μετά, οι πολυπληθέστεροι Άραβες μαζί με τους Παλαιστινίους προσπάθησαν με αλλεπάλληλους πολέμους να το διαλύσουν. Σε όλους, όμως, τους πολέμους, οι Ισραηλινοί βγήκαν νικητές, με την υλική, πάντως, βοήθεια των ΗΠΑ. Διατήρησαν έτσι την εδαφική τους ακεραιότητα, αλλά και κατέκτησαν και νέα εδάφη από τους Παλαιστινίους και τα υψώματα του Γκολάν της Συρίας, που έχουν μεγάλη στρατηγική σημασία. Μεταξύ των άλλων, κατέκτησαν και την Ιερουσαλήμ, που θεωρείται ιερή πόλη για Χριστιανούς, Μουσουλμάνους και Εβραίους, την οποία μάλιστα έκαναν και πρωτεύουσά τους.
Στο μεταξύ, του, από το 1948, διαστήματος, μέχρι σήμερα, πολλοί Ισραηλινοί της διασποράς από όλον τον κόσμο ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο κράτος του Ισραήλ και ο πληθυσμός του αυξήθηκε θεαματικά. Το Ισραήλ, εκτός από τα κατακτηθέντα εδάφη που προσάρτησε μετά τους πολέμους, διεύρυνε τα όριά του και με νέα εδάφη σε βάρος των Παλαιστινίων, τα οποία εποίκισε με κατοίκους του. Έτσι, οι Παλαιστίνιοι περιορίστηκαν στη Δυτική Όχθη, όπου κατοικούν οι περισσότεροι και στη Λωρίδα της Γάζας, εμβαδού 660 τετρ. χιλ., όση είναι και η έκταση του Δήμου Αγιάς, και εκεί κατοικούν 2 εκατ. Παλαιστίνιοι. Στη Δυτική Όχθη όπου κυβερνάει ο υπέργηρος Αμπού Αμπάς, οι Ισραηλινοί δεν έχουν πρόβλημα. Στη Λωρίδα της Γάζας, όμως, την εξουσία κατέχουν οι σκληροπυρηνικοί της Χαμάς, που διακηρύττουν ότι το Ισραήλ πρέπει να εξαφανισθεί.
Από τότε που η Χαμάς κυριάρχησε στη Λωρίδα της Γάζας, παρενοχλεί το Ισραήλ με βομβαρδισμό ρουκετών και τέσσερις φορές υπήρξε πολεμική σύρραξη μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ. Πολλές φορές, επίσης, το Ισραήλ, μετά τη ρίψη ρουκετών στο έδαφός του από τη Χαμάς, απαντούσε με βομβαρδισμούς, αλλά μέχρι εκεί.
Ώσπου, την 7η Οκτωβρίου, η Χαμάς, πιάνοντας στον ύπνο τις θεωρούμενες από τις καλύτερες στον κόσμο μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, εισέβαλε στο έδαφός του, σκότωσε 1.400 άτομα, αδιακρίτως ηλικίας και φύλου, και απήγαγε 240 άτομα μέσα στη Λωρίδα της Γάζας. Το πλήγμα για το πανίσχυρο Ισραήλ υπήρξε καταλυτικό. Ξύπνησε τα υπαρξιακά του αντανακλαστικά και αποφάσισε να απαντήσει με εισβολή στο έδαφος της Λωρίδας της Γάζας, αποφασισμένο να εξαφανίσει τη Χαμάς. Ήδη, διεξάγονται μάχες μέσα στη Λωρίδα της Γάζας, η οποία είναι πυκνοκατοικημένη και σκοτώνονται χιλιάδες άμαχοι, μαζί με τους μαχητές της Χαμάς. Αλλά και το Ισραήλ τελεί εν γνώσει του ότι θα πληρώσει πολύ βαρύ τίμημα.
Το παλαιστινιακό πρόβλημα με τα χρόνια είχε ατονήσει και πολλές αραβικές χώρες είχαν εξομαλύνει τις διαφορές τους με το Ισραήλ, υπογράφοντας τις λεγόμενες Συνθήκες του Αβραάμ.
Τελευταία, η σημαντική χώρα της Σαουδικής Αραβίας, ήταν έτοιμη να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ, αλλά μετά τα συμβάντα που έλαβαν χώρα έκανε πίσω.
Η Χαμάς, ενεργώντας με τον απάνθρωπο τρόπο που ενήργησε, κατάφερε: Να βγάλει στο προσκήνιο το παλαιστινιακό πρόβλημα. Να αναγκάσει το Ισραήλ να εισβάλει στη Λωρίδα της Γάζας και να εισπράξει την παγκόσμια κατακραυγή για τον θάνατο πολλών αμάχων. Να ενεργοποιήσει όσους εχθρεύονται το Ισραήλ, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για γενικότερη ανάφλεξη στη Μ. Ανατολή. Τα επικίνδυνα σημεία που μπορούν να πυροδοτήσουν γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή είναι ο Νότιος Λίβανος και το Ιράν. Στο έδαφος του Ν. Λιβανού υπάρχουν 65.000 μαχητές της Χεζμπολάχ, άριστα εξοπλισμένοι και εκπαιδευμένοι, που είναι το μακρύ χέρι του Ιράν και είναι ορκισμένοι εχθροί του Ισραήλ, καθώς και 25.000 έφεδροι. Η Χεζμπολάχ αποτελεί κράτος εν κράτει μέσα στον Λίβανο και ουδείς μπορεί να τους αποβάλλει από το έδαφός του. Το Ιράν είναι μια πολύ ισχυρή χώρα και διακηρύττει σε όλους τους τόνους ότι το κράτος του Ισραήλ πρέπει να εξαφανιστεί.
Έχει, μάλιστα, δαιμονοποιήσει τις ΗΠΑ, τις οποίες θεωρεί εχθρό του, από το 1979, που το θεοκρατικό καθεστώς έχει καταλάβει την εξουσία στο Ιράν. Με τη Χεζμπολάχ γίνονται εχθροπραξίες με το Ισραήλ, αλλά περιορισμένης εκτάσεως. Αν, όμως, η Χεζμπολάχ λάβει εντολή από το Ιράν να επιτεθεί κατά του Ισραήλ, τότε θα υπάρξει πολεμική σύγκρουση μεταξύ τους, κάτι που ενδεχομένως μπορεί να διαχειριστεί το Ισραήλ. Το ζητούμενο είναι τι θα κάνει το Ιράν. Αν αυτό επιτεθεί κατά του Ισραήλ, θα έχουμε γενικότερη ανάφλεξη στη Μ. Ανατολή και σίγουρη εμπλοκή των ΗΠΑ με γενικότερες συνέπειες.
Επειδή στη Μ. Ανατολή υπάρχουν πολλά ενεργειακά καύσιμα, μεγάλο μέρος των οποίων διοχετεύονται στην Ευρώπη, σε περίπτωση γενικευμένου πόλεμου θα έχουμε μεγάλη άνοδο των καυσίμων, με σοβαρότατες συνέπειες για -την παραπαίουσα ήδη- ευρωπαϊκή οικονομία.
Μέσα σε αυτήν την αναταραχή βγήκε στο προσκήνιο και η Τουρκία, θέλοντας να παίξει τον ρόλο της ηγέτιδας-προστάτιδας δύναμης όλων των μουσουλμάνων. Διά στόματος του Προέδρου της, λοιπόν, δήλωσε ότι κάθε φορά απλώνει το χέρι σε κάθε αδύναμο που έχει πέσει για να τον βοηθήσει. Έτσι, άλλωστε, έπραξε με την εισβολή στην Κύπρο, όπου κατέχει το 40% του εδάφους της και διατηρεί εκεί 40.000 στρατό. Το ίδιο πράττει με τους άγριους βομβαρδισμούς κατά των Κούρδων του Ιράκ και της Συρίας. Όπως και με τις απειλές πολέμου κατά της Ελλάδας, για διεκδικήσεις που αποτελούν κατάφωρη παραβίαση κάθε έννοιας του Διεθνούς Δικαίου. Ω! της υποκρισίας!…