Η μεγάλη αναγνωρισιμότητα των καλλιτεχνών και η τεράστια κοινωνική δύναμη που διαθέτουν ανάγκασαν την πολιτεία και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να συναντηθεί μαζί τους για την επίλυση του προβλήματος.
Είναι άραγε μόνο οι καλλιτέχνες που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα; Επί τρεις δεκαετίες οι απόφοιτοι των σχολών υπαξιωματικών, οι οποίες κατ’ ευφημισμό ονομάστηκαν Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ), διεκδικούν την αναγνώριση της ισοτιμίας των πτυχίων τους εισπράττοντας την απόλυτη αδιαφορία των αρμοδίων. Από το 1992 η εισαγωγή των σπουδαστών στις σχολές υπαξιωματικών γίνεται μέσω των πανελλήνιων εξετάσεων, ενώ από το 2015 η διάρκεια σπουδών αυξήθηκε από δυο σε τρία έτη. Το επιπλέον έτος σπουδών όχι μόνο δεν συνοδεύτηκε από καμία ουσιαστική αναβάθμιση υπηρεσιακής εξέλιξης, αλλά στέρησε από τους αποφοίτους και τη δυνατότητα να εισάγονται με το 10% στα ΑΕΙ.
Το οξύμωρο είναι ότι, αν και εισάγονται στις σχολές με βαθμολογία που αγγίζει το άριστα κατά την αποφοίτησή τους, δεν θεωρούνται ούτε καν απόφοιτοι μεταλυκειακής εκπαίδευσης.
Παρόλο που με νόμο έχει οριστεί ότι οι Σχολές Μονίμων Υπαξιωματικών ανήκουν στην ανώτερη βαθμίδα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, τα πτυχία τους δεν έχουν καμία ισοτιμία καθώς δεν έχουν αναγνωριστεί μέχρι σήμερα ως ισότιμα με τα πτυχία των ανώτερων ακαδημαϊκών σχολών, ΚΑΤΕ/ΚΑΤΕΕ/ΤΕΙ.
Είναι οι μόνες από τις εκατοντάδες σχολές, όπως και οι αστυνομικές, που περιλαμβάνονται στο μηχανογραφικό του Υπουργείου Παιδείας για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και το πτυχίο τους δεν έχει καμία βαθμίδα ισοτιμίας.
Η πολιτεία, αυτονόητα, όρισε ότι τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Σ.Ε.Ι), είναι ισότιμα με τα ιδρύματα του πανεπιστημιακού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης. Το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής, ορθά, έχει γνωματεύσει ότι «τα ΑΣΕΙ αποτελούν μέρος της ανώτατης τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα, όπως προκύπτει και από τον τρόπο εισαγωγής σε αυτά, μέσω των γενικών εξετάσεων»
Αν και η εισαγωγή των μαθητών στις σχολές αξιωματικών (Α.Σ.Ε.Ι) και υπαξιωματικών (Α.Σ.Σ.Υ) ρυθμίζεται από τις ίδιες διατάξεις του ν.1351/1983 αγγίζει τα όρια του παραλογισμού η εμμονική απροθυμία των αρμοδίων να αρνούνται, με φθηνή επιχειρηματολογία, την οποιασδήποτε ακαδημαϊκή αναγνώριση των πτυχίων των αποφοίτων ΑΣΣΥ.
Σε λίγες μέρες εκατοντάδες νέοι και νέες θα περάσουν την πύλη των στρατοπέδων, που φιλοξενούν τις σχολές, για να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα.
Οι γονείς τους θα τους συνοδεύουν γεμάτοι υπερηφάνεια και ικανοποίηση για την επιτυχία τους. Θα πρέπει όμως, αν και δυσάρεστο, να γνωρίζουν ότι η Ελληνική Πολιτεία, μετά από τρία χρόνια σπουδών θα τους απονείμει ένα πτυχίο που δεν θα έχει καμία ακαδημαϊκή αναγνώριση και ισοτιμία. Επί της ουσίας θα είναι σαν να μην έχουν σπουδάσει απολύτως τίποτα καθώς ακαδημαϊκά θα είναι κάτοχοι μόνο του απολυτήριου λυκείου που ήταν η προϋπόθεση για να πάρουν μέρος στις Πανελλήνιες εξετάσεις. Η στάση της πολιτείας είναι επιεικώς απαράδεκτη και προσβλητική για τους ίδιους και τους γονείς τους.
Οι δικαιολογίες του παρελθόντος, ότι τα ΤΕΙ είχαν ανατωτατοποιηθεί ή σήμερα έχουν καταργηθεί, είναι απόλυτα προσχηματικές, καθώς είναι ευθύνη του κράτους να βρει πού θα ενταχθούν τα πτυχία αυτών των σχολών.
Δυστυχώς όμως το Ελληνικό κράτος και οι εκάστοτε ιθύνοντες έχουν υψηλού επιπέδου αντανακλαστικά μόνο όταν έρχονται αντιμέτωποι με το πολιτικό κόστος, όπως συνέβη με τους καλλιτέχνες, και τέτοιο κόστος με τους αποφοίτους ΑΣΣΥ δεν υφίσταται καθώς τα παιδιά αυτά θα είναι οι αφανείς «ήρωες» και δεν θα βρεθούν ποτέ στους δρόμους για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα.
Σγος ε.α. Κώστας Λιούτας
π. πρόεδρος ΕΑΑΑ Λάρισας