Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης γεννήθηκε στην Ευρύχου στις 9 Σεπτεμβρίου 1957. Ήταν παντρεμένος και είχε τρία παιδιά. Αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο. Υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στη 32η Μοίρα Καταδρομών. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας του εκπαιδεύτηκε στην Σ.Ε.Α.Π. (Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού) και στο Κέντρο Ανορθόδοξου Πολέμου, στη Ρεντίνα. Μετά την ολοκλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, ήρθε στην Αθήνα για σπουδές όπου πήρε το πτυχίο Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών.
Με την επιστροφή του στην Κύπρο ενεγράφη στην Αστυνομική Σχολή, από την οποία αποφοίτησε ως αστυφύλακας, με ειδικότητα στα τουρκικά θέματα, ως γνώστης της τουρκικής γλώσσας. Το 1986 προσελήφθη στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, στον Κλάδο Τουρκικών Θεμάτων, με κύρια αποστολή την καθημερινή μελέτη του τουρκικού και τουρκοκυπριακού τύπου, τη μετάφραση δημοσιευμάτων και την ετοιμασία σημειωμάτων για τις εξελίξεις στα κατεχόμενα. Παράλληλα παρακολουθούσε σεμινάρια για την τουρκική πολιτική και την επιστημονική έρευνα για την Τουρκία. Δημοσίευσε δεκάδες άρθρα για τουρκικά και τουρκοκυπριακά θέματα. Αρθρογραφούσε και έδινε διαλέξεις σχετικά με το Κυπριακό, το Κουρδικό, τη γενοκτονία των Ποντίων, το Αρμενικό και φρόντιζε να μην λησμονηθούν οι τουρκικές βαρβαρότητες. «Όσο ζω θα επιμένω ότι οι αγνοούμενοι βρίσκονται εν ζωή. Δεν θα δεχτώ να θαφτούν ζωντανοί κι αν χαθώ, η ψυχή μου από ψηλά θα αγωνίζεται γι’ αυτούς», έλεγε.
Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης ήταν ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Επιτροπής Αλληλεγγύης για το Κουρδιστάν. Δήλωνε πάντα και προς πάσα κατεύθυνση πως “η ελευθερία της Κύπρου περνά μέσα από τα βουνά του Κουρδιστάν”, γι’ αυτό και μετέβαινε ο ίδιος στην κοιλάδα Μπεκάα στον Λίβανο όπου είχαν στρατόπεδα. Ο Θεόφιλος υποστήριζε πως η νίκη του Κουρδικού αντάρτικου αγώνα και η αποκοπή εδάφους από το Τουρκικό κράτος θα έφερνε σε κατάρρευση το πολιτικό σύστημα στην Τουρκία, κάτι που θα ωφελούσε και την Κύπρο.
Σε εκείνο τον μοναχικό του δρόμο αντάμωσε και τους δολοφόνους του. Η πλούσια αγωνιστική δράση του Θεόφιλου θορύβησε το Τουρκικό κράτος και παρακράτος. Οι Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (ΜΙΤ), μέσω πρακτόρων ήρθαν σε επαφή με «Έλληνες Κυπρίους» εγκληματίες του υποκόσμου. Με αντάλλαγμα ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και πέντε κιλά ηρωίνης, έστησαν καρτέρι στον Θεόφιλο και το εκτέλεσαν εξ επαφής με πέντε σφαίρες έξω από το σπίτι του, στην οδό Θουκυδίδου (έκτοτε οδός Θεόφιλου Γεωργιάδη) στην Αγλατζιά της Κύπρου. Ήταν Κυριακή βράδυ, λίγο μετά τις 10 της 20ής Μαρτίου 1994. Η δολοφονία διαπράχθηκε με πιστόλι Τούρκου αξιωματικού, το οποίο παραδόθηκε στον δολοφόνο από πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στη γραμμή αντιπαράταξης.
Στις 12 Ιουνίου 1994, ο δολοφόνος του Θεόφιλου Κύπρος Αριστοδήμου (Όλμος») βρέθηκε νεκρός σε ορεινή περιοχή της Λεμεσού. Είχε δεχθεί επτά σφαίρες στο κεφάλι! Οι άλλοι δύο συνεργάτες του σκοτώθηκαν πολύ αργότερα όταν άγνωστοι τοποθέτησαν εκρηκτικούς μηχανισμούς στα αυτοκίνητά τους. Κάποιοι λένε πως τους δολοφόνησαν άνθρωποι των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας για να τους κλείσουν το στόμα. Γιατί ήξεραν πολλά. Τον Απρίλιο του 1995 ο Γλαύκος Κληρίδης, τότε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανακοίνωσε ότι όλοι οι δολοφόνοι του Θεόφιλου Γεωργιάδη ήταν νεκροί.
Ο δημοσιογράφος Λάζαρος Μαύρος, φίλος και συναγωνιστής του Θεόφιλου, έγραψε «πως η αλήθεια για την ένταξη του Θεόφιλου Γεωργιάδη στον κουρδικό αγώνα, βρίσκεται στην υπέρτατη θέληση και τον ασίγαστο πόθο του για πολιτική και αγώνα ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ της Κύπρου από τον τουρκικό ζυγό. «Κι αφού εμείς στην Κύπρο δεν αξιωθήκαμε ν’ αγωνιζόμαστε για την ελευθερία μας, τουλάχιστον να βοηθήσουμε πρέπει εκείνους που αγωνίζονται και για μας εναντίον του τουρκικού κράτους, τους Κούρδους αγωνιστές», έλεγε, έγραφε, διαλαλούσε και παρακινούσε ο ίδιος, έργοις τε και λόγοις, μέχρι την τελευταία του πνοή».
Αν δικαιώσαμε τη θυσία του ρωτάτε; Σταθείτε για μερικές ώρες σε ένα οδόφραγμα της γραμμής Αττίλα και θα πάρετε την απάντηση….
* Ο δρ Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Από το Μονάγρι Λεμεσού, av.avgoustiνοs@gmail.com
