Ποια, όμως, είναι η αιτία εμφάνισης του κακού αυτού; Προφανώς, η απουσία αποτελεσματικής πρόληψης, η οποία σχετίζεται με την έλλειψη ουσιαστικής παιδείας, που δημιουργεί: τον σεβάσμιο ιερέα, τον καλό δάσκαλο, τον δίκαιο δικαστή, τον φιλοπάτριδα αξιωματικό, τον ευσυνείδητο αστυνομικό, τον ακάματο πυροσβέστη, τον εργατικό υπάλληλο, τον φιλόπονο εργάτη, τον έντιμο επιχειρηματία και επαγγελματία... Και σε συλλογικό επίπεδο τις καλύτερες δομές κοινωνικής μέριμνας: καταφυγής και προστασίας κακοποιημένων γυναικών, σχολών ενημέρωσης γονέων και ζευγαριών που πρόκειται να έρθουν σε κοινωνία γάμου...
Όπως τονίσαμε και παραπάνω, η παιδεία αποτελεί τον ουσιαστικό παράγοντα δημιουργίας μιας όμορφης και δίκαιης κοινωνίας. Είναι το ισχυρότερο όπλο συντριβής των δολοφονικών λογισμών. Αυτών που στρώνουν τον δρόμο, που οδηγεί στη διάπραξη του μεγαλύτερου κακού της σύγχρονης κοινωνίας. Αυτό που σκοτώνει την ανθρώπινη ζωή. Τα όνειρα ενός κοριτσιού. Μιας μάνας που δολοφονείται και παραδίδει στην ορφάνια τα μικρά και απροστάτευτα παιδιά της. Μιας γυναίκας που θέλει να δημιουργήσει και να ζήσει ελεύθερα, μακριά από το καταπιεστικό χαλινάρι του βίαιου και επικίνδυνου συζύγου...
Μπορεί, όμως, από μόνη της η παιδεία να ορθοδρομήσει την κοινωνία μας; Aπόλυτα όχι. Γι’ αυτό έχει ανάγκη και της δικαστικής συνδρομής. Του δίκαιου και αυστηρού νόμου. Αυτού που θα χτυπήσει αμείλικτα το κακό. Τόσο που ο επίδοξος εγκληματίας να σκέφτεται τι τον περιμένει, αν προχωρήσει στη διάπραξη της ειδεχθούς πράξης του.
Όπως, προείπαμε πάνω απ’ τον ποινικό νόμο μεγαλύτερη σημασία έχει η πρόληψη. Και αυτήν την παρέχει η παιδεία. Η μόρφωση σ’ όλο το εύρος της κοινωνίας. Γεννήτορας αυτής η εκπαίδευση. Τα προγράμματα και το περιεχόμενο αυτών. Το εμπλουτισμένο με τα διδάγματα της κλασικής και χριστιανικής μας παράδοσης. Κι αυτό σημαίνει ενδυνάμωση και όχι αποδυνάμωση της ανθρωπιστικής εκπαίδευσης, όπως, δυστυχώς, συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Αυτό, όμως, απαιτεί την ενίσχυση των ανθρωπιστικών μαθημάτων και όχι τη μείωση των ωρών διδασκαλίας. Αυτών που παράγουν την ανθρωπιστική παιδεία, που θα μορφώνει τα σημερινά ελληνόπουλα και θα τα παραδίνει στην κοινωνία μεστωμένα αξιών, που θα κτίζουν έναν όμορφο και δίκαιο κόσμο... Έναν κόσμο που θα σέβεται τη ζωή και τα ατομικά δικαιώματα.
Αυτό, βέβαια, απαιτεί καλούς μεταδότες. Σωστούς και επίμονους δασκάλους. Άξιους καλλιεργητές της εκπαίδευσης, που θα πετυχαίνουν το άριστον της παραγωγής, που δεν είναι άλλο από το αγαθό της μόρφωσης, που θα ριζώνει στις καρδιές των παιδιών και θα δημιουργεί και θα καλλιγραφεί την ωραιότητα του κόσμου μας.
Είμαι πεπεισμένος ότι το εκπαιδευτικό οπλοστάσιο διαθέτει ικανούς και προικισμένους δασκάλους σ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Εκπαιδευτικές ανατροπές δεν έχουμε προς την κατεύθυνση μιας άλλης εκπαίδευσης. Μιας εκπαίδευσης που θα μορφώνει τον άνθρωπο. Και θα τον μορφώνει, όταν το σχολείο θα μετατραπεί σε μια κυψέλη παραγωγής πραγματικής παιδείας που θα συντρίβει κάθε λογισμό επιθετικότητας και εγκλήματος. Γιατί ο στρατός των αξιών θα είναι ισχυρότερος των παθών που οδηγούν στο έγκλημα...
Κι αυτό θα το πετύχουμε μόνον με τη μεταφορά της γνώσης της ανθρωπιστικής και όχι μόνον εκπαίδευσης στην καθημερινή πρακτική. Προς αυτήν τη μεριά θα πρέπει να πολεμήσει ο άξιος και ενημερωμένος εκπαιδευτικός. Γιατί μόνον αυτή η προσπάθεια θα σώσει την κοινωνία μας. Ο μόνιμος και επίμονος αγώνας, που θα εξαλείφει το έγκλημα, γιατί στον κόσμο μας θα βασιλεύουν οι αξίες της αγάπης, του σεβασμού και της ειρήνης. Αξίες, οι οποίες θα αποτελούν απροσπέλαστο ανάχωμα κατά των φαινομένων βίας και εγκληματικότητας, τα οποία στους καιρούς μας πλήττουν περισσότερο τον γυναικείο πληθυσμό.
Έτσι, θα ελαχιστοποιήσουμε το έγκλημα και συνειδητά θα προστατεύονται τα δικαιώματα της γυναίκας, του ανήμπορου πολίτη, που σήμερα αποτελούν τον εύκολο στόχο της κάθε συζυγικής ή άλλης διεστραμμένης φυσιογνωμίας.
Από τον Κων/νο Τσιρονίκο
