Οι αρετές των Ελλήνων του «ΟΧΙ» του ‘40, πιστές στα ιδανικά της φυλής μας, ήταν αυτές που χαλύβδωσαν την αντίσταση και αντίδραση των στρατευμένων παιδιών μας εναντίον του φασιστικού εισβολέα. Μ’ αυτές οπλισμένοι οι γενναίοι του ‘40 πολέμησαν, απέκρουσαν, κατανίκησαν και κυνήγησαν τον εχθρό πέραν του πατρίου εδάφους, ελευθερώνοντας και τις αλησμόνητες πατρίδες της αδελφής μας Βορειοηπειρωτικής γης…
Η νίκη αυτή των Ελλήνων κατά του άξονα ήταν η πρώτη στην Ευρώπη και αντήχησε ως τα πέρατα της οικουμένης, μεταφέροντας το νόημα του αγώνα των ολιγάριθμων μαχητών της ελευθερίας κατά των ορδών της νέας τάξης πραγμάτων του φασισμού. Των εκφραστών του πολιτισμικού σκοταδισμού, που νίκησαν οι πρόγονοί μας διδάσκοντας στον κόσμο ότι ένας λαός όσο μικρός κι αν είναι δεν μπορεί να νικηθεί από καμία δύναμη, όταν γνωρίζει γιατί αντιστέκεται, αντιδρά και πολεμά. Και τον σκοπό αυτόν τα παιδιά της Ελλάδας τον ήξεραν καλά. Δάσκαλός τους η ματωμένη ιστορία, ο χαρακτήρας τους, το DNA της φυλής μας. Αυτό που διαμόρφωσαν: τα λάθη μας, τα παθήματά μας, οι μακραίωνοι αγώνες για τη λευτεριά του τόπου μας. Αυτό το DNA εκδηλώνει την παρουσία και το είναι του, κάθε φορά που η πατρίδα κινδυνεύει. Γιατί τότε το εγείρει το ενωτικό και πατριωτικό μας φρόνημα, που κάνει τη μικρή Ελλάδα να μεγαλουργεί, να πλέκει στεφάνια δόξας, να εκπλήσσει τον κόσμο, γιατί: «Η μεγαλοσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα».
Αυτήν την ανδρεία της φυλής μας στις δύσκολες στιγμές του έθνους πρέπει να διατηρήσουμε διαχρονικά αθάνατη. Κι αυτό το επιβάλλουν, ακόμα περισσότερο, τα σημερινά εθνικά και κοινωνικά μας προβλήματα. Η αντιμετώπιση των οποίων απαιτεί τη βαθιά μελέτη και γνώση της ουσίας του «ΟΧΙ» του ‘40. Το νόημα της δισύλλαβης αυτής λέξης, το οποίο είναι άρρηκτα συνυφασμένο με την εθνική και κοινωνική μας επιβίωση. Την ακεραιότητα της πατρίδας μας. Αυτήν πρέπει να προτάσσουμε σθεναρά κάθε φορά που ξένα συμφέροντα επιδιώκουν βλαπτικές λύσεις για τον τόπο μας.
Αυτό θα πρέπει να το κάνουμε ασπίδα προστασίας σε κάθε προσπάθεια υπονόμευσης της εθνικής μας κυριαρχίας. Θα το πετύχουμε, αν διατηρήσουμε αλώβητη την εθνική μας μνήμη. Γιατί μόνον αυτή θα μας κρατά πάντα έτοιμους να αντιμετωπίσουμε ενωτικά τον επίδοξο εισβολέα. Αυτόν που έχει κάνει σημαία του ότι κάποια νύχτα θα έρθει να αρπάξει το βιος μας. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αν είμαστε βαθιά προσηλωμένοι στο «ΟΧΙ» του ‘40.
Η ιστορική και διαχρονική του αξία, μας οδηγεί στην αντίσταση και στο ΟΧΙ στη σημερινή κοινωνική εκτροπή. Στην καταπάτηση των ηθικών και πολιτισμικών αξιών. Στη δυσβάσταχτη επιδημία της ακρίβειας που χτυπά ανελέητα την τσέπη του φτωχού, του ανήμπορου… Στην έξαρση της εγκληματικότητας και ανασφάλειας. Στη γυναικεία κακοποίηση, στους βιασμούς, στην εκμετάλλευση και εξώθηση στην πορνεία ανήλικων παιδιών από διεστραμμένες φυσιογνωμίες…
Σ’ όλες αυτές τις ξεθωριασμένες και σβησμένες ηθικά μορφές της κοινωνίας μας λέμε «ΟΧΙ». Κι αυτό οι πολιτειακοί θεσμοί θα πρέπει να το τηρούν και να το προβάλλουν αλύγιστα, κάθε φορά που εκδηλώνονται φαινόμενα κοινωνικής σήψης. Θα είναι ηχηρότερο, αν συνοδεύεται από την αυστηρή, διαρκή και λεπτομερή πρόληψη. Κι ακόμα περισσότερο, αν η εκπαίδευση εμβαθύνει το ανθρωπιστικό της περιεχόμενο. Αυτό που παράγει μόρφωση…
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι, αν προβάλλουμε με παρρησία το ΟΧΙ κάθε φορά που παραμονεύει ο κίνδυνος υπονόμευσης των κοινωνικών και εθνικών μας συμφερόντων. Αυτό σημαίνει αρραγής εθνική ενότητα και ενδυνάμωση των μέτρων πρόληψης, ώστε να είμαστε μπροστά στα γεγονότα και όχι να τρέχουμε πίσω τους. Κι αυτό θα το πετύχουμε, αν το «ΟΧΙ» του ‘40 το κάνουμε μόνιμο οδοδείκτη προάσπισης της εθνικής και κοινωνικής μας επιβίωσης.