Οι παγκόσμιοι πόλεμοι, που τους έζησαν οι διαβάτες του εικοστού πρώτου αιώνα, πότισαν τον πλανήτη μας με τρόμο, κλάμα και αίμα. Και οι απανωτές συρράξεις της μεταπολεμικής εποχής με τη χρήση και την κατάχρηση των τελειοποιημένων μηχανών του πολέμου, δε μας αφήνουν να ξεθαρρέψουμε, να οραματιστούμε τη ζωή μας γαλήνια, ήρεμη, άφοβη, ήσυχη, ανέμελη και να περπατήσουμε τον δρόμο μας ανοδικά, ώστε να πετύχουμε την ολοκλήρωση και τον εξαγνισμό του προσώπου μας. Οι πηγές της ευτυχίας μας, η επιστήμη από το ένα μέρος και η τεχνολογία από το άλλο ανεβάζουν αδιάκοπα πικρό «πόμα» που δηλητηριάζει τις ελπίδες μας και τις προσπάθειές μας.
Σήμερα ο πλανήτης διέρχεται κρίση. Πολεμικές συρράξεις ξεφυτρώνουν από παντού, ανελέητες συγκρούσεις μεταξύ αντιμαχομένων αποτυπώνουν το μίσος και τη βαρβαρότητα που εμφωλεύει στις καρδιές των ανθρώπων. Αυτή η τραγωδία μαρτυρεί πόσο μακριά βρισκόμαστε από την αγάπη που πρέπει να εμφωλεύει στην ψυχή μας, τη γαλήνη, την ειρήνη, την ηρεμία, τη χαρά και την ευτυχία. Η ψυχή μας είναι υπερφορτωμένη από το βάρος της αγωνίας καθημερινών θυμάτων.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι μία από τις αιτίες που συγκλονίζουν την ευρωπαϊκή μας ήπειρο και αναστατώνουν ολόκληρη την οικουμένη. Όσο ο πόλεμος αυτός διατηρείται τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες να συμβεί κάτι το χειρότερο για την ανθρωπότητα. Δυστυχώς στον ορίζοντα δε χαράζει η ελπίδα για το τέλος αυτού του πολέμου. Σε άλλο άρθρο μου στην εφημερίδα αυτή είχα καταδικάσει την ενέργεια της Ρωσίας. Το ίδιο πράττω και σήμερα.
Η Ρωσία από τον πόλεμο αυτό ούτε ταπεινωμένη ούτε νικημένη μπορεί να φύγει. Η δήλωση αυτή του Γάλλου Προέδρου που συμπίπτει με άλλη παρόμοια του πρωθυπουργού της Μ. Βρετανίας Τζόνσον είναι σωστή και θέτει τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Ο εξοπλισμός της Ουκρανίας με πολεμικό υλικό από τις χώρες της Ε.Ε. και της Αμερικής αλλά και άλλες χώρες είναι μια πράξη πάρα πολύ επικίνδυνη. Διότι μπορεί κάποια στιγμή αυτός ο οπλισμός να πέσει στα χέρια της Ρωσίας και να χρησιμοποιηθεί εναντίον αυτών των ιδίων που τον προμήθευσαν στην Ουκρανία. Κατά συνέπεια η διαχείρισή του χρειάζεται μεγάλη προσοχή και υπευθυνότητα, αφού για κάποια στιγμή αδράνειας ή παρανόμου διαχειρίσεως, μπορεί να δώσει λαβές και αφορμή για μια πυρηνική ανάφλεξη με τις γνωστές συνέπειες.
Το θέμα είναι λεπτό και χρειάζεται την ανάλογη προσοχή και επιμέλεια. Ωστόσο, τα ιστορικά γεγονότα αποτυπώνονται και διασφαλίζονται στον καμβά της ιστορίας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που αγωνιούν, που ανησυχούν, που αναρωτιούνται εάν υπάρχει κίνδυνος για έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Αυτό κανείς δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει ή να το αρνηθεί. Εξαρτάται από τις προθέσεις των αντιμαχομένων κα τη βούληση των μεγάλων δυνάμεων. Αλλά και από τα αναπάντεχα περιστατικά.
Η επιβολή των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας από τις ευρωπαϊκές χώρες, των παραφυάδων αυτών και της Αμερικής ήταν κυρίως και πρωτίστως έργο της τελευταίας. Όλοι ανέμεναν να γονατίσουν την οικονομία της Ρωσίας και την κατάρρευση αυτής σαν χώρα. Τα πράγματα και τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά, αφού, όπως γράφει στο «Βήμα» ο Γιάννης Μαρίνος, η οικονομία της Ρωσίας στον καιρό της κρίσης είχε 11 δισεκατομμύρια κέρδη. Τα μέτρα έβλαψαν πρώτα αυτούς που τα σοφίστηκαν και μετέπειτα τους άλλους. Αυτά τα μέτρα δεν πρόκειται να ανακληθούν, αφού εξυπηρετούν τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα της Αμερικής. Ούτε ο πόλεμος πρόκειται να τελειώσει, αν δεν το επιθυμεί η Αμερική. Η Ευρώπη πρέπει να εξαναγκάσει την Ουκρανία να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μαζί με τη Ρωσία, για να βρουν από κοινού μια λύση που θα ικανοποιεί και τις δύο πλευρές, έστω και την πρόταση Κίσινγκερ, για να μπορέσει να υπάρξει ως ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος στο μέλλον. Είναι ο μόνος τρόπος σωτηρίας της. Ας το σκεφθεί για να αποφύγει τα χειρότερα. Η δήλωση του πρωθυπουργού της Ουκρανίας (ΒΗΜΑ 10.7.2022), ότι συγκεντρώνει 1 εκατομμύριο οπλίτες για αντεπίθεση και ανακατάληψη των χαμένων εδαφών της, με τρομάζει, αφού η αρκούδα του Βορρά δεν πρόκειται να καθίσει με σταυρωμένα χέρια και κανείς δεν γνωρίζει τι οπλικά συστήματα θα χρησιμοποιήσει. Το μόνο που είναι βέβαιο είναι ότι θα υπάρξει μακελειό με πολλά θύματα και πολύ αίμα στους δρόμους.
Δείτε τώρα τι συμβαίνει στη Γερμανία. Πανικόβλητοι οι ηγέτες της αναζητούν πηγές ενέργειας για να ζεστάνουν τον χειμώνα τον γερμανικό λαό. Προειδοποιούν ότι δε γνωρίζουν τι ακριβώς θα γίνει αύριο. Κυρίως όταν κλείσουν οι στρόφιγγες των Ρώσων στην παροχή αερίου και πετρελαίου. Ποιες οι αλλαγές που θα αποφασίσουν οι σύγχρονοι δυνάστες της οικουμένης και θα τις εγγράψουν στο υποσχετικό βοηθείας της μικρής νότιας γωνιάς της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Κανένας δεν μπορεί να ξέρει και να εκφέρει πειστική άποψη. Οι αίθουσες των σκοτεινών διασκέψεων παραμένουν αμπαρωμένες. Οι προοπτικές σκοτεινές. Οι ανακοινώσεις γριφώδεις. Και η έκβαση χάος. Σήμερα δεν υπάρχουν ηγέτες όπως στο παρελθόν: όπως ένας Μιτεράν, ένας Βίλυ Μπραντ, ένας Ούλωφ Πάλμε, η σιδηρά κυρία Θάτσερ, ένας Αντενάουερ, ένας Σαρλ ντε Γκωλ που με το θάρρος, την τόλμη, την αποφασιστικότητα, τη γνώση, και την πίστη τους στη δημοκρατία να ορθώσουν το ανάστημά τους και με το κύρος τους να σταματήσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία και να διαπραγματευθούν την ειρήνη. Σήμερα τον κόσμο τον κυβερνά η μετριότητα και η διαπλοκή. Οι φτιαχτοί ηγέτες κυβερνούν την ιστορία και δυστυχώς μαζί με αυτούς αναγκαστικά πορευόμαστε και εμείς.
Υπάρχει κίνδυνος για έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο; Κανείς δεν ξέρει να πει το ναι ή το όχι. Εμείς από την πλευρά μας με προσευχή και υπεθυνότητα ψάχνουμε να βρούμε μία γνήσια ηγεσία. Τους μπροστάρηδες του πνεύματος που δεν τους ανεβίβασε στον θρόνο της εξουσίας η σκοπιμότητα και η διαπλοκή αλλά η αγάπη του λαού και μόνο, η προσφορά τους προς την κοινωνία και τον άνθρωπο. Μόνο αυτοί μπορούν να μας σώσουν. Ως προς τον κίνδυνο της ύπαρξης τρίτου παγκοσμίου πολέμου πιστεύουμε: όσο διαρκεί ο πόλεμος αυτός τέτοιος κίνδυνος πάντα θα υπάρχει.