Οι πρωτοφανείς πλημμύρες, η ξηρασία, οι μεγάλες πυρκαγιές, οι πολύ καταστροφικές χαλαζοπτώσεις, οι όλο και πιο συχνοί ανοιξιάτικοι παγετοί, είναι πλέον πολύ καταστροφικά φαινόμενα που θα πρέπει να κινητοποιήσουν κυβερνήσεις, παγκόσμιους, ευρωπαϊκούς, εθνικούς, περιφερειακούς και τοπικούς θεσμούς και σύσσωμη την κοινωνία των πολιτών. Η κλιματική κρίση και η αντιμετώπιση των συνεπειών στην ανθρώπινη ζωή είναι θέμα επιβίωσης για την παγκόσμια κοινότητα για αυτό μας αφορά όλες και όλους και δεν αφορά απλώς λίγους ρομαντικούς οικολόγους ή κάποιους οικολογούντες. Για αυτό χρειάζονται σαφής πολιτική βούληση και ολοκληρωμένη πολιτική καθώς και επαρκείς πόροι, ώστε με βάση παγκόσμια, ευρωπαϊκά, εθνικά, περιφερειακά και τοπικά σχέδια να γίνουν πράξη αποτελεσματικά έργα και δράσεις παντού.
Λαμβάνοντας έγκαιρα τα μηνύματα των καιρών το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009 παρουσίασε μία ολοκληρωμένη πρόταση, ένα εθνικό σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την πράσινη ανάπτυξη. Για εμάς, για το ΠΑΣΟΚ ήταν σαφές και σήμερα είναι πολύ σαφέστερο ότι η κλιματική κρίση συνδέεται ευθέως με τη διασφάλιση της διατροφικής επάρκειας για αυτό χρειάζεται κατεπειγόντως ένα εθνικό σχέδιο έργων και δράσεων. Οφείλουμε βέβαια να ξεκαθαρίσουμε ότι πράσινη ανάπτυξη σημαίνει ότι η χώρα στηρίζει την παραγωγή, κυρίως την παραγωγή τροφίμων δηλαδή ό,τι πολυτιμότερο και δυσεύρετο σήμερα. Πράσινη ανάπτυξη δεν σημαίνει ότι «φυτεύουμε» φωτοβολταϊκά ακόμη και σε γλάστρες. Ασφαλώς αποτελεί κορυφαία επιλογή μας η παραγωγή και η χρήση ανανεώσιμων μορφών ενέργειας στη γεωργία και στην κτηνοτροφία όμως αυτό πρέπει να γίνεται με χωροταξικό σχεδιασμό και μέριμνα για την προστασία της παραγωγικής γης, των βοσκοτόπων και του περιβάλλοντος.
Δυστυχώς η χώρα δεν διαθέτει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την πράσινη ανάπτυξη, δεν έχει ολοκληρωμένη και σύγχρονη αγροτική πολιτική. Η κυβέρνηση που σε τρία χρόνια άλλαξε τρεις Υπουργούς στο αρμόδιο Υπουργείο τρέχει αγκομαχώντας πίσω από τα γεγονότα και τις εξελίξεις, επιχειρεί πάντα με πολύ μεγάλη καθυστέρηση να κλείνει κάποιες τρύπες με αποφάσεις «του ποδαριού», με αυτοσχεδιασμούς και με παλαιοκομματικού τύπου πελατειακές πρακτικές.
Τι περιμένει για παράδειγμα επί τρία χρόνια η κυβέρνηση για να βελτιώσει το σύστημα ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής όταν οι πάντες σε αυτή τη χώρα κατανοούν ότι σε περίοδο έντονης κλιματικής κρίσης χρειάζεται περισσότερο από ποτέ ένα ισχυρό, σύγχρονο σύστημα ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου, τη λειτουργία του οποίου εγγυάται η Πολιτεία. Χθες, και όχι αύριο ή μεθαύριο χρειάζεται ένα σύστημα που θα είναι «ομπρέλα» αποτελεσματικής προστασίας του εισοδήματος των γεωργών και των κτηνοτρόφων, ώστε να παραμείνουν στην ύπαιθρο όπου οι συνθήκες ζωής κάθε μέρα που περνάει γίνονται όλο και πιο δύσκολες.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση που με την εκλογή της ως κυβέρνηση το 2015 ματαίωσε τις προωθούμενες από το 2014 αλλαγές και βελτιώσεις και που επί 4,5 χρόνια που κυβέρνησε αδράνησε με ανεξήγητο τρόπο, πότε επιτέλους εκτός από γενικόλογες διαπιστώσεις θα παρουσιάσει τις προτάσεις της για το σύστημα ασφάλισης;
Το ΠΑΣΟΚ που το 1988 ίδρυσε τον ΕΛΓΑ, το 2010 διέσωσε τον ΕΛΓΑ που η Νέα Δημοκρατία είχε παραδώσει με έλλειμμα πάνω από 3,5 δισ. ευρώ και το 2014 πήρε πρωτοβουλία βελτίωσης του συστήματος ασφάλισης που δεν ολοκληρώθηκε λόγω της αλλαγής κυβέρνησης το 2015, τι προτείνει σήμερα για αυτό το κορυφαίας σημασίας θέμα που απασχολεί τους αγρότες όλης της χώρας;
Είχα και έχω βαθιά την πεποίθηση ότι για το πολύ φλέγον θέμα της ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου τα κόμματα, οι αγροτικές οργανώσεις, οι επιστημονικοί και αυτοδιοικητικοί φορείς θα πρέπει να απαντήσουν με πολλή σαφήνεια σε πέντε πολύ βασικά και κρίσιμα ερωτήματα.
1. Πώς θα εξασφαλιστούν οι οικονομικοί πόροι για τη χρηματοδότηση του συστήματος χωρίς να επιβαρυνθούν ακόμη περισσότερο οι αγρότες;
2. Ποιες βελτιώσεις θα γίνουν στους Κανονισμούς του ΕΛΓΑ λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης που γίνονται διαρκώς και χειρότερες;
3. Τι πρέπει να αλλάξει για να πληρώνονται έγκαιρα, χωρίς καθυστερήσεις οι αποζημιώσεις στους αγρότες;
4. Πώς θα δημιουργηθούν σχέσεις εμπιστοσύνης του ΕΛΓΑ με τους αγρότες διασφαλίζοντας αντικειμενικότητα, διαφάνεια και δικαιοσύνη στις εκτιμήσεις των ζημιών;
5. Ποιος πρέπει να είναι ο νέος ρόλος της Αυτοδιοίκησης στη διαδικασία βελτίωση και ριζικής αναμόρφωσης του συστήματος ασφάλισης;
Συγκεκριμένες απαντήσεις – προτάσεις σε αυτά τα πολύ σημαντικά ερωτήματα θα αναφέρω σε επόμενο άρθρο.
πρώην βουλευτή ΠΑΣΟΚ
