Πρώτον: Αναμόρφωση του πλαισίου που αφορά τα οδοιπορικά των εκπαιδευτικών. Το αναχρονιστικό πλαίσιο στην ουσία καλεί τους εκπαιδευτικούς να μετακομίζουν κάθε χρόνο ανάλογα με την τοποθέτησή τους. Π.χ. Εκπαιδευτικός με μόνιμη κατοικία στη Λάρισα που τοποθετείται στα Φάρσαλα δεν δικαιούται οδοιπορικά. Ειδικά τώρα, με το κόστος των καυσίμων, πολλοί εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να ξοδεύουν έως και το 1/3 του μισθού τους για μετακίνηση. Αν δε κάποιος μένει στα Φάρσαλα και τοποθετηθεί στην Ελασσόνα, τότε απλά καταστράφηκε οικονομικά. Προφανώς το κράτος δεν αποδέχεται πως οι εκπαιδευτικοί έχουν οικογένειες, συζύγους, παιδιά, μόνιμη κατοικία και δεν είναι πλανόδιοι.
Με το ρεύμα, το αέριο, τις τιμές των καταναλωτικών αγαθών, τον πληθωρισμό να αυξάνονται συνεχώς, είναι επιτακτική ανάγκη και η ελάχιστη παρέμβαση που μπορεί και πρέπει να γίνει άμεσα.
Επομένως, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δικαιούνται οδοιπορικά από τον τόπο κατοικίας τους προς το σχολείο τοποθέτησής τους εντός του νομού που υπηρετούν.
Ταυτόχρονα πρέπει να υπάρξει μέριμνα και για τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν σε άλλον νομό και τις περισσότερες φορές πολύ πολύ μακριά από τις οικογένειές τους. Το ελληνικό κράτος αποδέχεται πως οι οικογένειες των εκπαιδευτικών δεν καλύπτονται στο να ανταμώνουν κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι; Πώς πρέπει να υπάρξει σοβαρότατη επιδότηση του κόστους των εισιτηρίων, ώστε να μπορούν στοιχειωδώς τακτικά οι εκπαιδευτικοί να βρεθούν με τις οικογένειές τους, με τα παιδιά τους;
Δεύτερον: Διπλασιασμός της -έτσι κι αλλιώς- εξευτελιστικής αποζημίωσης των βαθμολογητών των γραπτών των Πανελλαδικών εξετάσεων. Είναι πραγματικά ντροπή να προσπαθούν να βγάλουν «απ’ τη μύγα ξύγκι» από αυτούς που στηρίζουν στην πράξη τη δημόσια εκπαίδευση.
Το κόστος για τα παραπάνω είναι πραγματικά ασήμαντο για το κράτος!
Να κατατεθεί, λοιπόν, άμεσα νομοθετική ρύθμιση. Προφανώς δεν είναι τα μοναδικά ζητήματα, αλλά θα είναι μια καλή αρχή η επίλυσή τους!
Αφού λοιπόν πλέον δεν είμαστε σε μνημόνια, είναι καιρός το ελληνικό κράτος να πάψει να συμπεριφέρεται στους εκπαιδευτικούς σαν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Οι εκπαιδευτικοί περιμένουμε τη στάση των κομμάτων. Να δούμε ποιος θα προωθήσει τη νομοθετική ρύθμιση και ποιος θα τη στηρίξει, ποιος θα την καταψηφίσει.
Κι ας βγάλουν μετά όλοι οι εκπαιδευτικοί τα συμπεράσματά τους.
* Ο Γιάννης Τσακνάκης είναι αντιπρόεδρος Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Ν. Λάρισας, μαθηματικός.
