μέσα στο «σώμα» της εφημερίδας είναι, ας πούμε, ο «κράχτης», το οπισθόφυλλο είναι η αφρόκρεμα της παγκόσμιας ειδησεογραφίας της ημέρας.
Αυτό είδε ο γράφων στο φύλλο της 22ας Νοεμβρίου και έγινε η αφορμή του σημερινού σημειώματος. Τίτλος: «Στη Ρωσία το κέντρο του τουρανικού κόσμου». Και υπότιτλος: «Διαμηνύει το Κρεμλίνο στον Ερντογάν. Ένα μικρό θραύσμα του, η Τουρκία».
Αυτή λοιπόν η σοφή λαϊκή έκφραση «Ο καβγάς γίνεται για το πάπλωμα», όσο επιφανειακή και ελαφρά κι αν φαίνεται ότι είναι, άλλο τόσο βάθος κρύβεται από κάτω, αφού χρησιμοποιείται μεταφορικά, όταν επίκειται κάποια «σύγκρουση» για να αποκρυβεί η πραγματική αιτία αυτής της σύγκρουσης.
Η «πέτρα» που έπεσε στα ήρεμα νερά των καλών σχέσεων, τουλάχιστον μέχρι τώρα, Τουρκίας - Ρωσίας, όπως και άλλων χωρών της Κεντροανατολικής Ασίας και όχι μόνο, στάθηκε αφορμή να ξεκαθαρίσουν τα «θολά τοπία» τα οποία προκάλεσαν και προκαλούν οι εθνικισμοί και οι παληκαριές των ταραξιών της περιοχής.
Η «πέτρα του σκανδάλου» ήταν ένας… χάρτης που χάρισε ο Τούρκος υπερεθνικιστής, κυβερνητικός εταίρος Μπαχτσελή, στον πρόεδρο Ερντογάν, στον οποίο χάρτη προβάλλουν οι απέραντες περιοχές της κεντρικής Ανατολικής Ασίας και τμημάτων της Δυτικής Ευρώπης με τη σημείωση πως από εκεί… κατάγονται οι σημερινοί Τούρκοι… Αυτός λοιπόν ο λεγόμενος Τουρανικός κόσμος που φτάνει μέχρι τη Σιβερία, την Ουκρανία, τη Βουλγαρία και συνορεύει με την… Κίνα, έγινε από τους Τούρκους υπερεθνικιστές όπλο για επέκταση της επιρροής της Τουρκίας. Από τους αρχαίους Πέρσες οι οποίοι αποκαλούσαν Τουράν την περιοχή των Τατάρων -από το όνομα του πρώτου βασιλιά τους, Τουράν Τουρ- είναι γνωστή η περιοχή. Ο παντουρανισμός, ως καθαρό ρατσιστικό… κίνημα, εμφανίστηκε με το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως εθνικιστικό αντιστάθμισμα και κορυφώθηκε το 1990 με την προσπάθεια διείσδυσης στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες του Καυκάσου. Παράλληλα, ο τουρκικός εθνικισμός θερμαίνεται και ο τότε πρόεδρος της Τουρκίας Οζάλ, στο τέλος της δεκαετίας του 1980, σε μια έξαρση του θυμικού του, δηλώνει: «Ο τουρκικός κόσμος του 21ου αιώνα; θα κυριαρχήσει στη ζώνη που εκτείνεται από την Αδριατική μέχρι το Σινικό τείχος»…
Με την πρόσφατη είσοδο των τουρκικών στρατευμάτων στο Αζερμπαϊτζάν για να βοηθήσουν δήθεν τους Αζέρους στις πολεμικές συγκρούσεις με τους Αρμένιους στο θέμα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, φαίνεται πως οι παμπόνηροι Τούρκοι σχεδιάζουν να δημιουργήσουν μια δίοδο πρόσβασης στην Κασπία θάλασσα, εκεί όπου υπάρχει αρκετό πετρέλαιο. Γι’ αυτό η Ρωσική ενόχληση για τον χάρτη έγινε αισθητή σε όλο τον κόσμο με τις δηλώσεις του εκπροσώπου της κυβέρνησης ο οποίος απάντησε: «Το κέντρο του τουρανικού κόσμου δεν βρίσκεται στην Τουρκία, αλλά στο έδαφος της Ρωσίας (…). Ο χώρος του τουρανικού κόσμου ο οποίος (κόσμος) εμφανίστηκε στις αρχές της Α’ χιλιετίας στο Αλταΐ (1)της Τσουνγκαρίας (Κίνας), δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τη σημερινή Τουρκία, ένα μικρό θραύσμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η οποία συνετρίβη, ως αποτέλεσμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου».
Να λοιπόν που ο καβγάς για το πάπλωμα δεν είναι μια απλή κουβέντα και η εμφάνιση του περιβόητου χάρτη δεν ήταν μια τσιχλόφουσκα που σκάζοντας έκανε απλώς κάποιο θόρυβο, αλλά από κάτω κρύβονται οι μύχιοι πόθοι των υπερεθνικιστών της γείτονος και η Ρωσική κυριαρχία στην περιοχή.
Χρόνια τώρα αυτή η προπαγάνδα του Ερντογάν για τις δήθεν «πατρίδες της καρδιάς μας» και της «γαλάζιας πατρίδας», βασίζεται σε σχέδιο επέκτασης της επιρροής της χώρας του το οποίο οι διεθνείς οργανισμοί και οι ισχυροί της Γης καμώνονται πως δεν το βλέπουν…
(1) Η οροσειρά Αλτάι (τουρομογγολ. χρυσό βουνό ή κοκκινόχρυσο alt+dag), είναι οροσειρά της Κεντροανατολικής Ασίας στο σημείο που συναντώνται η Ρωσία, η Κίνα, η Μογγολία, το Καζακστάν.
