Στο διαδίκτυο, αλιεύουμε: «Καμία γυναίκα δεν μπορεί να είναι υπουργός, οι γυναίκες είναι για να γεννούν»... Και έπεται συνέχεια. Η θρησκευτική αστυνομία απαγορεύει στις γυναίκες να φορούν παπούτσια με τακούνια, αρώματα, ρούχα που οι ίδιοι θεωρούν πως είναι προκλητικά και στους άνδρες απαγορεύει το κούρεμα της γενειάδας. Στους παραβάτες επιβάλλεται η ποινή του ραβδισμού ή του λιθοβολισμού, ενώ επαναφέρεται η ποινή του θανάτου και του ακρωτηριασμού.
Άλλος... φωτισμένος εκπρόσωπος των Ταλιμπάν, δηλώνει: «Στο μέλλον, όλα τα ζητήματα διακυβέρνησης και ζωής στο Αφγανιστάν θα ρυθμίζονται από τους νόμους της Σαρία (2)...
Πόσο πίσω οδηγούν τους ανθρώπους τους... Παλιά, όταν ακούγαμε για τέτοιου είδους τιμωρίες σε κάποιους μακρινούς τόπους, μας έπιανε ανατριχίλα και τώρα στον 21ο αιώνα, σχεδόν στη γειτονιά μας... Όμως, ποιοι είναι αυτοί οι σχεδόν γείτονες για τους οποίους μιλάμε; Μια ματιά στον χάρτη να ρίξει κανείς σ’ αυτήν την έτοιμη να εκραγεί περιοχή, θα καταλάβει πολλά. Τα θεοκρατικά καθεστώτα έχουν από τη φύση τους στραμμένο το βλέμμα προς τη Δύση...
Επειδή αυτά που μαθαίνουμε για τα τρομακτικά και πρωτόγονα που συμβαίνουν σ’ αυτήν τη χώρα η οποία -πρέπει να σημειώσουμε ότι- παράγει το 80% της παγκόσμιας παραγωγής οπίου, καλό θα είναι να αναφερθούμε, εν συντομία, στο Αφγανιστάν των τελευταίων 70 χρόνων της ιστορίας του, αφού οι αλλεπάλληλες επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών της γης (Βρετανία, Σοβιετική Ένωση, ΗΠΑ) στα εσωτερικά του, ξύπνησαν σε μια σημαντική μερίδα του κόσμου του τον εθνικισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό.
1951. Οι πρώτες Αφγανές φοιτήτριες, ντυμένες στα πρότυπα των δυτικών κοινωνιών, αρχίζουν να σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο της Καμπούλ στους τομείς της Ιατρικής και της Εκπαίδευσης. Tο ίδιο συμβαίνει και στο διπλανό Ιράν του εκσυγχρονιστή πρωθυπουργού Μοσαντέκ, πριν την καθαίρεσή του.
1964. Οι γυναίκες αποκτούν δικαίωμα ψήφου και προσλαμβάνονται στο δημόσιο.
1973. Ύστερα από πραξικόπημα, διώχνεται ο βασιλιάς Ζαχίρ Σαχ τον οποίο είχαν εγκαταστήσει οι Βρετανοί και εγκαθιδρύεται η Δημοκρατία του Αφγανιστάν.
1978. Νέο πραξικόπημα, φέρνει στην εξουσία το Λαϊκό Κομμουνιστικό Κόμμα.
1979. Εισβολή των στρατευμάτων της Σοβιετικής Ένωσης για να αντιμετωπίσουν τους μουτζαχεντίν (3) οι οποίοι υπερασπίζονται τη χώρα τους από τους Σοβιετικούς.
1996. Αποσύρονται τα σοβιετικά στρατεύματα και η χώρα πέφτει στα χέρια των φονταμενταλιστών (4), δηλαδή των Ταλιμπάν.
2001. Εισβάλλουν οι Αμερικανοί, ιδρύεται η Ισλαμική Δημοκρατία του Αφγανιστάν, ξεσπάει εμφύλιος, αποχωρούν οι Αμερικανοί (2021) και σήμερα, η ταλαιπωρημένη αυτή χώρα, αποτελεί ένα ιδιότυπο ισλαμικό Εμιράτο...
Η φρίκη τρέχει με ταχύτητα ακόμα στους δρόμους του Αφγανιστάν.
Το ισλαμικό αυτό καθεστώς που στήθηκε για να εκδικηθεί ποιους άραγε, έχοντας ως στόχο τις γυναίκες, όταν στρέφεται εναντίον του ίδιου του λαού του, δεν θα καταφέρει να μακροημερέψει, γιατί καραδοκεί ο εμφύλιος. Η απαγόρευση στα κορίτσια να επιστρέψουν στα σχολεία και η υποχρέωση στις γυναίκες άνω των 8 ετών να φορούν την μπούρκα, δεν αφήνουν ούτε μια χαραμάδα αισιοδοξίας σ’ αυτή την χώρα. «Βγήκαμε απ’ την κόλαση κι ήρθαμε στον παράδεισο», λένε τα μέλη μιας ομάδας φυγάδων Αφγανών, που κατάφεραν να φύγουν απ’ τη χώρα τους. Και συνεχίζουν: «Οι γυναίκες δεν μπορούν ούτε στον δρόμο να κυκλοφορήσουν χωρίς να συνοδεύονται από κάποιον άνδρα και πρέπει να είναι καλυμμένες, να μη φαίνεται το πρόσωπο... Ο τρόμος είναι πλέον κυρίαρχος στο Αφγανιστάν». ΤΑ ΝΕΑ 20/10/2021.
(1) Ταλιμπάν. Σπουδαστές του κινήματος της «Ιστορικής Γνώσεις».
(2) Σαρία. Ισλαμικός νόμος. (Ισλαμικό δίκαιο, Ισλάμ τρόπος ζωής).
(3) Ματζαχεντίν. Περιορισμένη σε αριθμό ομάδα Αφγανών μαχητών που εναντιώθηκαν στην εισβολή των Σοβιετικών το 1979.
(4) Φονταμενταλιστές. Φανατικοί οπαδοί του φονταμενταλισμού (γαλ. Fontamentalism=θεμελιωτισμός), οι οποίοι πρεσβεύουν την ακραία προσήλωση σε θρησκευτικές κυρίως αρχές, όλων των θρησκειών.
Από τον Τάσο Πουλτσάκη
