Το καυτό καλοκαίρι του ’21

Από τον Αθανάσιο Φώτο, επί τιμή δικηγόρο

Τα χρόνια τρέχουν, κυλούν, έρχονται και παρέρχονται και στο πέρασμά τους γράφουν ιστορία, άλλοτε θετική και άλλοτε αρνητική για τον λαό που τα ζει. Ιστορικά γεγονότα αποτυπώνονται και καταγράφονται στον καμβά της ιστορίας για να υπενθυμίζουν στις επερχόμενες γενιές τα γεγονότα της εποχής και να τα συγκρίνουν τα παλιά πρότυπα, που αναγνωρίστηκαν και επαινέθηκαν για την ανάπτυξή τους και τη συμβολή τους στην πρόοδο της κοινωνίας, με τα σημερινά. Στο κατάστιχο του καμβά της εκατονταετούς ιστορίας ψάχνω τις εγγραφές που έχουν σχέση με την κλιματική αλλαγή και ταξινομώ τις ενδείξεις, ερευνώντας παράλληλα σ’ αυτά τα τελευταία εκατό χρόνια να ανακαλύψω έστω και μια χρονική περίοδο που να συγκρίνεται με αυτήν του φετινού καλοκαιριού. Όσο και αν έψαξα, όσο και αν ερεύνησα δεν μπόρεσα να ανακαλύψω μια τόσο μεγάλη χρονική περίοδο σαν αυτή που πέρασε η χώρα το καλοκαίρι αυτό, με τόσες υψηλές θερμοκρασίες που σε ορισμένα σημεία της χώρας άγγιζαν ακόμη και τους 46 βαθμούς Κελσίου. Μπορεί και στο παρελθόν να είχαμε κάποια στιγμή καύσωνα, αλλά αυτός διαρκούσε μέχρι δύο το πολύ ημέρες και ουδέποτε ξεπερνούσε τους 44 βαθμούς. Αυτός ο καύσωνας που πέρασε άφησε πίσω πληγές και πολλά αναπάντητα προβλήματα για το μέλλον. Συμμερίζομαι την αγωνία του κόσμου και τους καταλυτικούς αναβρασμούς. Νιώθω την ανάγκη να τις κουβεντιάσω και να τις επεξεργαστώ με τους συνοδοιπόρους μου, φοβούμαι όμως, πως δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη διαφωτιστική, αφού αυτή η ηλιακή λαίλαπα που θα συνεχιστεί και τα υπόλοιπα χρόνια, όπως τουλάχιστον διαβεβαιώνουν οι ειδικοί επιστήμονες του τόπου, τη γνώμη των οποίων δεν έχω κανέναν λόγο να αμφισβητώ και να μην αποδέχομαι.
Το πόρισμα που μπορεί να βγάλει κανείς απ’ αυτήν την ιστορία είναι αδιαμφισβήτητα αποκαρδιωτικό. Η κλιματική αλλαγή ήρθε για τα καλά στη ζωή μας και όπως δείχνουν τα πράγματα δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Το μεσογειακό κλίμα, που τόσα χρόνια ζούσαμε μαζί του σιγά - σιγά θα παραδώσει τη θέση του στα τροπικά αφρικανικά κλίματα με όλες τις γνωστές συνέπειες για όλους μας και τη ζωή μας. Σήμερα στα κράσπεδα του εικοστού πρώτου αιώνα το σκηνικό ανατράπηκε. Η χθεσινή ισορροπία των οποιωνδήποτε σχηματιστών διαλύθηκε και νέοι κανόνες διαβίωσης γρήγορα θα έλθουν στη ζωή μας. Οι δήθεν καλλιεργητές της ισότητας και της δίκαιης κατανομής των αγαθών δεν είναι τίποτε άλλο παρά θρασύτατοι εκμεταλλευτές του μόχθου και του κόπου των λαϊκών μαζών και των ευαισθησιών των συνειδήσεών τους. Κλείνοντας λοιπόν το ιστορικό κεφάλαιο του χθες και ανοίγοντας το νέο κεφάλαιο του σήμερα, μπαίνουμε με πρόσθετους αγώνες μέσα από τους οποίους καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα τις νέες αντιξοότητες της ζωής προκειμένου να εξέλθουμε νικητές και τούτη τη φορά στον στίβο της ζωής. Στην ελληνική μας πατρίδα, με τα χαρισματικά εξαγιασμένα παιδιά της, τούτο τον καιρό η σκοτεινιά του ορίζοντα πνίγει τις ελπίδες και τους σχεδιασμούς για ένα σταθερό και δημιουργικό αναπτυξιακό μέλλον. Οφείλουμε να τα ξεπεράσουμε όλα αυτά και με το κεφάλι ψηλά να βαδίσουμε μπροστά, ακόμη και αν χρειαστεί να έχουμε συμμάχους και προστάτες τα κλιματιστικά και τους ανεμιστήρες. Δεν μπορούμε ούτε να ολιγωρήσουμε, ούτε να γυρίσουμε πίσω. Η ζωή μάς ανήκει και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να βάλει οποιοδήποτε φράγμα στην ανοδική της πορεία.
Βαδίζοντας μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι και αντιμετωπίζοντας συνεχώς την απογοήτευση δεν πρέπει να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να υποκύψει σε κάθε φόβο και σε κάθε μεμψιμοιρία, όταν θα έχουμε τη θέληση και την αποφασιστικότητα μπορούμε και μόνοι μας να αναμορφώσουμε την κοινωνία μας και να ανυψώσουμε μόνοι μας τη σημαία της προόδου και της ανθρωπιάς. Φορτωμένος στους αδύναμους ώμους μου τη βαριά, για πολλά χρόνια, πολύμορφη εμπειρία μου και φορτισμένος, με μεγάλη συγκίνηση, τον πόνο και την απογοήτευση των ανθρώπων της γενιάς μου και ιδίως τούτον τον καιρό που οι αφηνιασμένες φυσικές δυνάμεις σκόρπισαν τον τρόμο, τον πόνο και τη θλίψη στην ανθρώπινη γενιά μας, ανήσυχος μετράω και ξανά μετράω τις αναρίθμητες καταστροφές που η πύρινη λαίλαπα αλύπητα χτύπησε πολλά μέρη της πατρίδας μας και κατέστρεψε το περιβάλλον και τις περιουσίες των συνανθρώπων μας. Οι πυρκαγιές αυτές τις μέρες που σκόρπισαν τον φόβο, τον τρόμο, την αγανάκτηση και την οργή σ’ όλη τη χώρα, αυτές που έκαψαν σπίτια και ξεσπίτωσαν χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους, χωρίς ψωμί και νερό, χωρίς ρουχισμό και στέγη, συνέθλιψε τον νου του και καταπίεσε τη γαλήνη της ψυχής του, με σκόρπια τα συντρίμμια παντού, με διάχυτη την απόγνωση και βαρύ και αφόρητο τον ψυχικό πόνο με τις αμέτρητες απώλειες και τις πληγές των ανθρώπων είναι ένα μεγάλο δείγμα τι ακριβώς πρόκειται να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον. Οι κλιματολογικές συνθήκες μας προειδοποίησαν με τρόπο καθαρό και σαφή. Σ’ εμάς εναπόκειται να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα. Να γίνουμε πιο φιλικοί με τη φύση και όχι να την προκαλούμε γιατί κάποια στιγμή θα θυμώσει και θα μας καταστρέψει. Οι αφηνιασμένες κλιματολογικές συνθήκες έχουν πάρει τούτον τον καιρό διαστάσεις που κλονίζουν συθέμελα την περαιτέρω επιβίωσή μας. Η κατακραυγή μας και ο θυμός μας είναι γενικευμένος. Όλα αυτά φωτογραφίζουν ότι πορευόμαστε σε διαφορετικές εποχές και το στίγμα αυτό το καθόρισε και το χάραξε με τον πιο εμφανή τρόπο η βαρβαρότητα και η εχθρότητα των ημερών του καλοκαιριού που φαρμάκωσε τις καρδιές των αθώων ανθρώπων.