Μπροστά στις επιδιώξεις του, το Διεθνές Δίκαιο διαγράφεται και προσαρμόζεται στο συμφέρον της Τουρκίας. Η κατάφωρη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου στα θαλάσσια σύνορά της και η πρόσφατη φιέστα του Ερντογάν στην Αμμόχωστο, όπου ανήγγειλε ότι θα καταλάβει μέρος της, πιστοποιεί το πόσο η Τουρκία περιφρονεί το Διεθνές Δίκαιο. Το ότι διατηρεί 40.000 στρατό στα κατεχόμενα, δημιούργησε βάση drones και κατέχει το 40% της Μεγαλονήσου, δεν ενοχλεί πλέον κανέναν.
Το κατάπτυστο σύμφωνο για τα θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη, είναι ένα ακόμα πιστοποιητικό περιφρόνησης του Διεθνούς Δικαίου από την καλή μας γείτονα. Όλες οι ενέργειες της Τουρκίας, δείχνουν ότι έχει βάλει σταθερό στόχο να γίνει μεγάλη περιφερειακή δύναμη στην Ανατολική Μεσόγειο. Διατηρεί ναυτική βάση στην Αλβανία. Χρηματοδοτεί εκεί εκπαιδευτικά προγράμματα με μουσουλμανικό προσανατολισμό. Σημειωτέον ότι με την Αλβανία δεν έχουμε σοβαρές διαφορές. Τα χερσαία σύνορά μας είναι ξεκαθαρισμένα. Κωλυσιεργεί όμως ως προς τη διευθέτηση των θαλασσίων ζωνών, που είναι εύκολο να διευθετηθούν. Υπάρχουν ενδείξεις ότι και εδώ είναι δάκτυλος της Τουρκίας.
Η Τουρκία έχει στείλει στρατό στη Λιβύη και δεν πρόκειται να φύγει από κει, λέγοντας ότι επιτελεί ειρηνευτικό έργο. Με την ανοχή των Αμερικανών, εκτόπισε διά πυρός και σιδήρου τους Κούρδους που βρίσκονταν στη Συρία, κοντά στα σύνορα της Τουρκίας. Κανένας δεν αντέδρασε για τις ενέργειές της. Βομβαρδίζει όποτε της καπνίσει τους Κούρδους του Β. Ιράκ, έτσι, για να μην ξεχνάνε ποιο είναι το αφεντικό εδώ.
Βοήθησε το ομόδοξο Αζερμπαϊτζάν στον πόλεμο με την πολύπαθη Αρμενία, η οποία έχασε το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Η Ρωσία δεν αντέδρασε. Τήρησε αιδήμονα σιωπή, ενώ αφορούσε χώρες που παλαιότερα ανήκαν στη Σοβιετική Ένωση. Διατηρεί βάσεις στο Σουδάν και στη Σομαλία.
Όπου μπορεί να ανακατευτεί, ανακατεύεται, για να δημιουργήσει ερείσματα επιρροής.
Η Ελλάδα είναι εμπόδιο στα μεγαλεπήβολα σχέδια της Τουρκίας. Κάνει όμως ότι μπορεί, για να μας αποδυναμώσει. Αμφισβητεί την κυριαρχία μας σε νησιά και βραχονησίδες, παρά τα προβλεπόμενα από τη συνθήκη της Λωζάνης. Μας έχει υπό την απειλή του casus belli, σε περίπτωση που πραγματοποιήσουμε έρευνες σε θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου που μας ανήκουν. Κι εμείς, βέβαια, ως καλοί μαθητές συμμορφωνόμαστε. Περιφρονεί το Διεθνές Δίκαιο της θαλάσσης, αμφισβητώντας τα δικαιώματά μας που απορρέουν από αυτό. Παραβιάζει τον εναέριο χώρο μας σε ημερήσια βάση και αναγκαζόμαστε να τους αναχαιτίζουμε, καταπονώντας τους αεροπόρους μας και τα αεροσκάφη μας. Διαμαρτύρεται, λέγοντας ότι καταπιέζουμε τους μουσουλμάνους της Θράκης, κάτι που είναι μεγάλο ψέμα. Με τη συνθήκη της Λωζάνης προβλεπόταν να παραμείνουν οι μουσουλμάνοι της Θράκης στην Ελλάδα και οι Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη. Με την προβοκάτσια το 1955 και το πογκρόμ που ακολούθησε, διώχθηκαν από την Κωνσταντινούπολη 155.000 χιλιάδες Έλληνες και σήμερα παραμένουν εκεί γύρω στους 2.500 χιλιάδες Έλληνες και μάλιστα ηλικιωμένοι. Απεναντίας, οι μουσουλμάνοι της Θράκης παραμένουν, αυξανόμενοι και ευημερούντες. Και όμως, φταίμε εμείς και όχι εκείνοι.
Όλα αυτά τα γεγονότα εκτυλίσσονται υπό τα όμματα της Διεθνούς Κοινότητας, από την οποία εισπράττουμε μόνο λόγια ότι έχουμε δίκιο και ότι η Τουρκία πρέπει να σεβαστεί τη διεθνή νομιμότητα. Σιγά που η Τουρκία καταλαβαίνει από λόγια... Και όχι μόνο αυτό: Η Ρωσία βρήκε έναν απρόσμενο σύμμαχο στα πλευρά της Δυτικής Συμμαχίας και το εκμεταλλεύεται, αφήνοντας την Τουρκία ανενόχλητη στις παρανομίες της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ανύπαρκτη ως στρατιωτική δύναμη και επιπλέον, ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του. Μόνο η Γαλλία μάς υποστήριξε φραστικά, αλλά εισέπραξε προσβλητικά σχόλια στο πρόσωπο του Προέδρου της. Η ηγέτιδα δύναμη της Ε.Ε. Γερμανία, ήταν πάντοτε στο πλευρό της Τουρκίας. Εργάζεται μάλιστα πυρετωδώς στο παρασκήνιο, για να επιτύχει την τελωνειακή ένωση με την Ε.Ε.. Βλέπεις, προηγούνται οι business έναντι των δικαίων μας.
Οι Αμερικάνοι αποχωρούν από την Αν. Μεσόγειο. Έφυγαν από το Αφγανιστάν. Λέγεται ότι θα αποχωρήσουν και από το Ιράκ, μια χώρα με πολύ πετρέλαιο και φυσικό αέριο, όπου ξόδεψαν 3 τρισ. δολάρια για να την ελέγξουν. Το μυαλό τους είναι πλέον στη μεγάλη υπερδύναμη της Ανατ. Ασίας, την Κίνα, όπου θέλουν να επικεντρωθούν.
Ποιος λοιπόν θα περιορίσει την Τουρκία; Να το καταλάβουμε ότι είμαστε μόνοι μας απέναντι σε μια Τουρκία που προσπαθεί να γίνει κυρίαρχη σε όλη την Ανατ. Μεσόγειο και μπαίνουμε εμπόδιο στα σχέδιά της.
Από τον Σωτήρη Απ. Παπαποστόλου, συνταξιούχο δασοπόνο
