Με το τεράστιο και κολοσσιαίο αυτό ζήτημα της ιδιοκτησίας, που για αιώνες ταλάνιζε και παραπλανούσε αναθηματικά τους εργάτες γης και στη συνέχεια τους εργάτες των εργοστασίων, καταπιάστηκαν και ασχολήθηκαν συστηματικά και επιστημονικά κατά καιρούς, πάρα πολλοί σπουδαίοι και διακεκριμένοι οικονομολόγοι, θεωρητικοί, φιλόσοφοι και ιστορικοί επιστήμονες, τα τελευταία διακόσια χρόνια, και δώσανε ανάλογες ερμηνείες μέσα από τα έργα τους, που αφήσανε κληρονομιά και παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα ολόκληρη. Επιλεκτικά και επώνυμα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε κάποιους από τους σημαντικότερους που κατέγραψε η ιστορία, όπως: τον Γερμανό φιλόσοφο ιδεαλιστή Χέγκελ (1770 – 1831) που καταπιάστηκε σοβαρά με το ζήτημα της ιδιοκτησίας, στα πλαίσια φυσικά της ιδεολογίας του, τον Γάλλο καλβινιστή Ρουσώ (1712 – 1778), που και αυτός με τα θρησκειολογικά του, έκανε κάποιες αναφορές αξιόλογες, τον Γαλλικής καταγωγής φιλόσοφο, τυπογράφο στο επάγγελμα, Προυντόν (1809 – 1865) που ίσως είναι από τους σημαντικότερους, αφήνοντας όμως πολλά αδιέξοδα και αναπάντητα ερωτήματα. Και φυσικά τον μεγάλο θεωρητικό, της κοσμοθεωρίας του υλισμού, τον Γερμανικής και εβραϊκής καταγωγής Καρλ Μαρξ, (1818 – 1883) που με το περίφημο έργο του: «Το Κεφάλαιο» στο οποίο αποκάλυψε αναλυτικά και επιστημονικά την υπεραξία της εργασίας του εργάτη, που καρπώνεται η μπουρζουαζία (τότε) σήμερα ο γαιοκτήμονας και ο βιομήχανος με τα οργανωμένα τραστ των τραπεζικών ομίλων κ.λπ. Το οποίο έγινε πράξη, με την Οκτωβριανή επανάσταση το 1917 στη Ρωσία, από τους μπολσεβίκους, με οδηγητή τον Λένιν, όπου ανατράπηκε η δυναστεία των Τσάρων, και εγκαθιδρύθηκε για πρώτη φορά στον κόσμο, η Σοσιαλιστική Σοβιετική Δημοκρατική Ένωση (ΕΣΣΔ). Δηλαδή ο επιστημονικός σοσιαλισμός. Εφαρμόστηκε δηλαδή στην πράξη το έργο αυτό του Μαρξ, με τη συνένωση των δεκαπέντε δημοκρατιών, στην απέραντη Ρωσία.
Ό Μαρξ λοιπόν, είναι εκείνος, που με το αθάνατο και θαυμαστό «Κεφάλαιο» αναστάτωσε κυριολεκτικά την ανθρωπότητα ολόκληρη. Αναστάτωσε τις κοινωνικές ανθρώπινες σχέσεις. Έβαλε την εργατική τάξη πραγμάτων, στις φεουδαρχικές κοινωνίες, που επικρατούσαν στην παγκόσμια κοινότητα, ερμηνεύοντας κατά τρόπο επιστημονικό, πως η ιδιοκτησία είναι κλοπή. Ξεσκεπάζοντας τα μεγάλα κακουργήματα που διαπράττει σε βάρος της παγκόσμιας εργατιάς, με την ξεδιάντροπη εκμετάλλευση που γίνεται από τους λίγους εργοδότες άρχοντες, που έχουν τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους, σε βάρος των πολλών που είναι οι αδύναμοι και οι φτωχοί της υδρογείου σφαίρας, με την ανθρώπινη εργασιακή κλοπή, που επικρατεί στον φεουδαρχικό κόσμο, με το καπιταλιστικό σύστημα διακυβέρνησης των λαών, στον πλανήτη μας.
«Είναι βέβαιο - έλεγε ο Μαρξ - ότι το «Κεφάλαιο» έπεσε σαν βόμβα στα κεφάλια των αστών και των γαιοκτημόνων μαζί και τους συνέτριψε». Εμείς να πούμε πως το έργο αυτό που το ονόμασε «Το Κεφάλαιο» ο Μαρξ άλλαξε συθέμελα τον προσανατολισμό ολόκληρης της ανθρωπότητας, ξεκινώντας όπως προείπαμε, από την απέραντη τσαρική Ρωσία, ανατρέποντας επαναστατικά το καθεστώς εκείνο των Τσάρων που καταδυνάστευε αιώνες τους λαούς αυτής πολυσπερμικής και πολυσύνθετης χώρας, και εξαπλώθηκε στη συνέχεια στην ευρωπαϊκή ήπειρο, με μια αλυσίδα χωρών που ακολούθησαν, όπως: Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Αν. Γερμανία, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία, Αλβανία. Στην Ασία με τον Μάο Τσε Τουνγκ την Κίνα, την πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου. Στη Ν. Αμερική με την Κούβα και τον Φιντέλ Κάστρο και αλλού.
Και ο Προυντόν με το έργο του: «Τι είναι Ιδιοκτησία;» Δημιούργησε αναμφίβολα σημαντικούς τριγμούς κυρίως στην Ευρώπη, που τον 19ο αιώνα, η Γερμανία μονάχα είχε πάνω από έξι εκατομμύρια βιομηχανικούς εργάτες, και λογάριαζε πως η προλεταριακή επανάσταση από τη Γερμανία θα ξεκινήσει, τα πράγματα όμως έδειξαν πως η Ρωσία είχε προτεραιότητες. Γιατί η Ρωσία είχε έναν σπάνιο και μοναδικό μαρξιστή ηγέτη την εποχή εκείνη, να ηγηθεί και να οδηγήσει μια τέτοια λαϊκή επανάσταση στο αποτέλεσμα την νίκης, με τους μπολσεβίκους, και αυτός ήταν ο Βλαντίμιρ Ουλιάνωφ Λένιν. Ο Λένιν που γεννήθηκε δεκατρία χρόνια πριν από τον θάνατο του Μαρξ, δηλαδή το 1870. Ήταν αυτός που μελέτησε το έργο του Μαρξ, και διαπίστωσε την τεκμηρίωση της αλήθειας, σε ό,τι λέει και γράφει αυτός ο πρωτόγνωρος φιλόσοφος επαναστάτης συγγραφέας, για τη μεγάλη κλοπή που γίνεται από το κεφάλαιο στους εργάτες, με τη φοβερή εκμετάλλευση.
Κοντολογίς θα λέγαμε, στα προλεγόμενά μας, που γλυκόπικρα και με αποφθεγματικό τρόπο πάντοτε παρουσιάζουμε, ένα βήμα μπρος δύο πίσω, μπροστά πάμε – όπως έλεγε ο Λένιν – στα χρόνια του ανθρωπιστικού επαναστατικού αγώνα κατά της τσαρικής δυναστείας, προκειμένου να αποδείξει στην ανθρωπότητα ολόκληρη, πως, οι έχοντες και οι κατέχοντες τις τεράστιες ιδιοκτησίες, τις ακίνητες περιουσίες, όποιας υφής και μορφής, δηλαδή οι πλουτοκράτες, είναι κλέφτες των λαών τους, είναι κλέφτες των εθνών τους, είναι κλέφτες τις εργατικής υπεραξίας, που καρπώνονται από τον κόπο, τον ιδρώτα και την εργασία του εργαζόμενου ανθρώπου.
Ο Δημήτρης Τσικούρας είναι λογοτέχνης, ποιητής και ιστορικός μελετητής.
