Απόπειρα ερμηνείας της άρνησης εμβολιασμού κατά της Covid­-19

Η πανδημία, που, για δεύτερο χρόνο, βιώνει η χώρα μας και ο κόσμος ολόκληρος, έχει δημιουργήσει πλείστα όσα προβλήματα στην καθημερινότητά μας, δοκίμασε τις αντοχές των γιατρών και του Ε.Σ.Υ., έστειλε στον τάφο πλήθος συνανθρώπων μας, κατέστρεψε οικονομίες, έδωσε ένα γερό χαστούκι στην αλαζονεία και στην έπαρση, όσων θεωρούσαν, ότι με όπλο την οικονομική ευρωστία δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε, φανέρωσε, πολλαπλώς, τις αδυναμίες του συστήματος και του καθένα μας ξεχωριστά, ενώ έδωσε στην ανθρωπότητα ένα γερό μάθημα, για το πώς πρέπει να πορευτούμε στο μέλλον. Εν τούτοις, δεν είναι λίγοι, τελικά, όσοι πορεύονται χωρίς να παίρνουν τα μέτρα, που συνιστούν οι ειδικοί, και, πολύ περισσότερο, που αρνούνται το εμβόλιο, το μόνο αποτελεσματικό, μέχρι τώρα τουλάχιστον, όπλο κατά της πανδημίας. Γιατί, τάχα;

Είναι αναμφισβήτητο, κατ’ αρχήν, ότι τα εμβόλια, γενικώς, συνέβαλαν στην αντιμετώπιση ασθενειών και στο να αυξηθεί, σημαντικά, το προσδόκιμο και ο μέσος όρος ζωής των ανθρώπων ανά τον κόσμο. Η βασική διαφορά, ωστόσο, μεταξύ των προηγούμενων και των σημερινών εμβολίων είναι, ότι η έρευνα, παλιότερα, διαρκούσε πολύ περισσότερο χρόνο, ενώ τα τωρινά κυκλοφόρησαν πολύ νωρίτερα, σε μια προσπάθεια ν’ αντιμετωπισθεί το κακό, πριν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές δεν είχαν τον απαιτούμενο χρόνο, για να μελετήσουν, να προβλέψουν και να απαντήσουν με σιγουριά, εξ αρχής, σε κάθε ερώτημα, που προέκυπτε, και, κυρίως, σ’ αυτά, που είχαν να κάνουν με τις παρενέργειες των εμβολίων. Κάποιες φορές, μάλιστα, οι απαντήσεις των ειδικών ήταν ασαφείς ή, ακόμη, και αντικρουόμενες μεταξύ τους, οπότε δημιουργούσαν σύγχυση στο κοινό. Πέραν τούτου και παρότι, ανέκαθεν, υπήρχαν αρνητές των εμβολίων, αυτήν τη φορά, κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους, μια που ο κόσμος όλος, ελέω παγκοσμιοποίησης και διαδικτύου, έγινε μια γειτονιά, οπότε αλληλοεπηρεάζεται, πολύ πιο εύκολα.
Αυτήν την κατάσταση την εκμεταλλεύθηκαν και στη χώρα μας κάποιοι, εκ πεποιθήσεως, αρνητές και, μουδιασμένα στο ξεκίνημα, άρχισαν, κατόπιν, να θολώνουν τα νερά και να σπέρνουν την αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα, αλλά και τη σκοπιμότητα των εμβολίων. Βοήθησε σ’ αυτό και η άρνηση εμβολιασμού από μερίδα επιστημόνων και, κυρίως, γιατρών και υγειονομικών, η μεγάλη διάρκεια της πανδημίας λόγω των μεταλλάξεων, αλλά και το ότι, στην αρχή τουλάχιστον, δεν επαρκούσαν τα εμβόλια, οπότε αρκετός κόσμος ανέβαλε τον εμβολιασμό του για αργότερα, ενώ κάποιοι άλλοι τον αρνούνται, γιατί φοβούνται και τρέμουν, γενικώς, όλα τα εμβόλια. Κάποιοι άλλοι, πάλι, κουράστηκαν απ’ τα απανωτά περιοριστικά μέτρα και τα συχνά κλεισίματα της αγοράς, που έχουν ως επακόλουθο οικονομικά προβλήματα και λουκέτα, ενώ άτομα νεαρής, συνήθως, ηλικίας νιώθουν, ότι περιορίζονται οι ατομικές ελευθερίες και το δικαίωμά τους στη διασκέδαση, οπότε άρχισαν να χάνουν την υπομονή τους και επαναστατούν με τον δικό τους τρόπο.
Δεν πρέπει, ακόμα, να ξεχνάμε, ότι απουσιάζει, ως συνήθως στον τόπο μας, το ήρεμο πολιτικό κλίμα, η συναίνεση και η συνεργασία των κομμάτων για αντιμετώπιση και του συγκεκριμένου προβλήματος, ενώ έχει γίνει φανερό, ότι κάποιοι της αντιπολίτευσης εύχονται, για ευνόητους λόγους, και επενδύουν στην κυβερνητική αποτυχία, οπότε επικρατεί συνεχής και σκληρή αντιπαράθεση, που δίνει τροφή στους κάθε λογής αρνητές του εμβολίου και όχι μόνο. Υπάρχουν, άλλωστε, ορισμένοι επώνυμοι, οι οποίοι δηλώνουν, ότι δεν βιάζονται να εμβολιαστούν, ενώ κάποιοι άλλοι ακραίοι, επώνυμοι και μη, αρνούνται, παντελώς, το εμβόλιο και κάνουν λόγο για εμφυτεύματα και για παγκόσμια συνωμοσία υπέρ του Αντίχριστου. Αλλά και η Εκκλησία, πελαγοδρόμησε αρκετά το προηγούμενο χρονικό διάστημα, μέχρι να καταλήξει στην πρόσφατη εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου, που βάζει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση αναφορικά με τους εμβολιασμούς. Εν τούτοις, υπήρξαν, προηγουμένως, και κάποιοι μεμονωμένοι Μητροπολίτες, ιερείς και μοναχοί και των δύο ημερολογίων, που πρωτοστατούσαν, μέχρι πρότινος, στον αγώνα κατά του εμβολίου, και δεν ξέρω, αν οι του νέου ημερολογίου θα συνεχίσουν αυτήν την τακτική και μετά την εγκύκλιο της Ιεραρχίας.
Έτσι, εξηγείται ο αριθμός και ο αχταρμάς, όσων συμμετείχαν στις πρόσφατες συγκεντρώσεις και το σχετικά υψηλό ποσοστό των μη εμβολιασμένων, χωρίς να ξεχνάμε, ότι ο εμβολιασμός παιδιών τώρα ξεκίνησε.
Γι’ αυτό και επειδή το πρόβλημα είναι, ιδιαίτερα, σύνθετο, εκτός από περιοριστικά μέτρα χρειάζεται, κυρίως, πολύ περισσότερη και ξεκάθαρη ενημέρωση, διάλογος και πειθώ εκ μέρους των ειδικών και όλων των εχόντων ευθύνη για το μέλλον της χώρας, προκειμένου να καμφθούν οι ενδοιασμοί και οι αντιστάσεις των περισσοτέρων απ’ αυτούς, που αποφεύγουν ή αρνούνται τα εμβόλια.

 

Από τον Κώστα Γιαννούλα