Κορονοϊός: νόσος ή εμβόλιο;

Από τον Παναγιώτη – Σωκράτη Λουμάκη, γενικό γιατρό, Δουβλίνο Ιρλανδίας

Επειδή έχω απογοητευθεί από την έκταση της διάδοσης της αντι-εμβολιαστικής προπαγάνδας στην ελληνική κοινωνία, θα επανέλθω στο θέμα μήπως και καταφέρω να πείσω κάποιους εξαπατημένους λογικούς και καλοπροαίρετους συμπατριώτες.
Ένα από τα θεμελιώδη επιχειρήματά τους είναι ότι «δεν θέλουμε να γίνουμε εμείς τα πειραματόζωα για ένα εμβόλιο που εγκρίθηκε με συνοπτικές διαδικασίες». Μερικοί συνωμοσιολόγοι προχωράνε ακόμα πιο πέρα διατυπώνοντας την εξωφρενική άποψη ότι και ο ιός σκόπιμα απελευθερώθηκε στο πλαίσιο ενός παγκόσμιου πειράματος ή σχεδίου (θα θεωρούσα λογικό εάν έλεγαν ότι από ανθρώπινο λάθος ξέφυγε από το εργαστήριο).
Θα υιοθετήσω, ως υπόθεση εργασίας, την άποψη ότι πρόκειται περί ενός πειράματος. Εμείς όμως, πατριώτες, δεν είμαστε άβουλα πειραματόζωα, να πέσουμε στην παγίδα τού κάθε πανούργου Bill Gates, της συμμορίας τού Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και των άλλων σκοτεινών δυνάμεων, έτσι δεν είναι; Είμαστε πανέξυπνοι Έλληνες, που έχουμε λογική και κρίση και μπορούμε να επιλέξουμε σε ποια ομάδα των πειραματόζωων θα ενταχθούμε.
Σε αυτή των ανεμβολίαστων και εκτεθειμένων στον κίνδυνο τού Covid-19 ή στην άλλη, αυτών που θα δεχθούν το εμβόλιο; Υπάρχει βεβαίως και η άποψη ούτε το ένα ούτε το άλλο, αλλά αυτή επιλογή συνεπάγεται την ισόβια απομάκρυνση από την κοινωνική ζωή, το να μένει κανείς έγκλειστος στο σπίτι του, παραγγέλλοντας τρόφιμα online από τα σουπερμάρκετ ή να πάει να ζήσει ερημίτης στο Αγιο Ορος, αναβιώνοντας τον Ορθόδοξο αναχωρητικό μοναχισμό, επιλογές όμως απωθητικές για την πλειοψηφία των ανθρώπων.
Για τον λόγο αυτόν θα περιορισθώ στη σύγκριση των δύο ομάδων που ανέφερα. Στην ιατρική τέτοιου είδους μελέτες λέγονται απευθείας συγκριτικές μελέτες ή μελέτες αντιπαραβολής (head-to-head comparison trials). Ας δούμε λοιπόν τα δεδομένα των δύο επιλογών για να αποφασίσουμε και συγκεκριμένα τους θανάτους και τις παρενέργειες από την κάθε μία. Όσον αφορά τη θνητότητα από τον Covid-19, τους θανάτους δηλαδή στο σύνολο των περιπτώσεων (συμπτωματικών και ασυμπτωματικών, που ανιχνεύονται με έλεγχο αντισωμάτων) υπάρχουν λίγες μελέτες σε κάποιες χώρες, με διαφορετικά ποσοστά λόγω διαφοράς των πληθυσμών από άποψη επιπέδου υγείας.
Το μικρότερο ποσοστό (0,3%) ήταν στην Ισλανδία. Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι η Ισλανδία είναι μία χώρα με νεανικό και υγιή πληθυσμό σε σύγκριση με τα περισσότερα κράτη τού κόσμου, αυτό σημαίνει ότι η πιθανότητα να πεθάνει κάποιος εάν μολυνθεί από τον κορονοϊό είναι τουλάχιστον 3:1.000 . Το ποσοστό θανάτων λόγω σοβαρής θρόμβωσης από εμβολιασμό με Astra-Zeneca είναι 4-10:1.000.000, δηλαδή 1.000 φορές μικρότερο και μπορεί να μειωθεί ακόμα περισσότερο εάν αποφύγει κανείς τον εμβολιασμό με αυτό το είδος εμβολίου στις γυναίκες έως 50 ετών.
Όσον αφορά τις παρενέργειες τώρα. Στις σοβαρές παρενέργειες από τα εμβόλια (όχι τις εφήμερες λίγων ημερών τού τύπου κακουχία, πυρετός κλπ.) πρέπει να συμπεριλάβουμε τις περιπτώσεις θρομβώσεων που οι ασθενείς επέζησαν και τις περικαρδίτιδες από τα εμβόλια Pfizer και Moderna, που όμως είναι ελαφράς μορφής και υποχωρούν όλες με θεραπεία χωρίς υπολείμματα.
Σε αντιπαράθεση, οι επιπλοκές νόσησης απο Covid-19 είναι πάμπολλες και σοβαρές: πνευμονίες, μυοκαρδίτιδες, αγγειακά καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια, νεφρικές ανεπάρκειες, ηπατικές ανεπάρκειες κλπ. και τις περισσότερες φορές η νοσηλεία στο νοσοκομείο είναι μακρόχρονη και εξαντλητική. Και σε αυτήν την παράμετρο ο εμβολιασμός υπερέχει. Ας πάμε τώρα στις μακροχρόνιες επιπτώσεις των δύο καταστάσεων.
Από τα εμβόλια δεν έχει παρατηρηθεί κάτι, αλλά όσοι τα φοβούνται λένε ότι δεν ξέρουν τι μπορεί να πάθουν μελλοντικά εάν π.χ. ενσωματωθεί το mRNA στον οργανισμό τους. Όμως μία μελλοντική παρενέργεια για να είναι πιθανή, πρέπει να είναι και βιολογικά εύλογη (biologically plausible). Η ενσωμάτωση του mRNA στον γενετικό κώδικα (το DNA μας) δεν είναι δυνατή διότι:
Α. Το mRNA καταστρέφεται (κάθε mRNA, είτε του ανθρώπου, είτε του εμβολίου) όταν δώσει την πληροφορία για σύνθεση της πρωτεΐνης που κωδικοποιεί.
Β. Το mRNA του εμβολίου δεν μπορεί να περάσει από το κυτταρόπλασμα, δηλαδή το εσωτερικό του κυττάρου στο εσωτερικό του πυρήνα διά μέσου της πυρηνικής μεμβράνης, διότι του λείπει ο κατάλληλος βιολογικός «εξοπλισμός» (μία βιοχημική ένωση, την οποία και το ανθρώπινο mRNA έχασε όταν πέρασε από τον πυρήνα μέσα στο κυτταρόπλασμα).
Γ. Το εμβόλιο περιέχει mRNA, όχι DNA όπως ο άνθρωπος, και ούτε υπάρχει ανάστροφη τρανσκριπτάση, ένα ένζυμο που έχουν κάποιοι RNA ιοί για να φτιάχνουν DNA από RNA.
Δ. Λείπει και το ένζυμο ιντεγκράση για να υπάρχει η δυνατότητα να ενσωματωθεί ένα κομμάτι DNA στον δικό μας γενετικό κώδικα. Αντιθέτως, οι μακροχρόνιες επιπτώσεις της νόσησης από Covid-19 είναι ήδη παρατηρημένες, με πολλούς ασθενείς να πάσχουν από εύκολη σωματική και διανοητική κόπωση, ζαλάδες και θόλωση της διάνοιας, δύσπνοια, μυαλγίες και αδυναμία να εργασθούν, δηλαδή από το λεγόμενο long Covid syndrome, που παρατηρείται σε ποσοστό που ξεπερνάει το 10% των νοσησάντων, με βάση κάποιες έρευνες.
Σε αυτές πρέπει να προσθέσουμε και τις περιπτώσεις μόνιμης μείωσης της αναπνευστικής, καρδιακής ή νεφρικής λειτουργίας σε αρκετούς ασθενείς. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, υπάρχουν και φόβοι (ανεπιβεβαίωτοι ακόμη, αλλά βάσιμοι και βιολογικά εύλογοι) ότι μπορεί μελλοντικά κάποιοι επιζήσαντες να αναπτύξουν σε πρώιμη ηλικία νευρο-εκφυλιστικά νοσήματα (Alzheimer και νόσο Parkinson). Η νεκροτομική έρευνα εγκεφάλων θανόντων απο Covid-19 έδειξε αλλοιώσεις παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται σε νόσο Alzheimer.
Για όλους τους παραπάνω λόγους και όντας ένα καλά πληροφορημένο και «ψαγμένο» πειραματόζωο επέλεξα να συμμετάσχω στο παγκόσμιο εν εξελίξει πείραμα στο σκέλος των εμβολιασμένων και σας συνιστώ να κάνετε το ίδιο. Όσοι δεν το κάνουν, δικό τους το ρίσκο. Εάν κολλήσουν Covid-19 και τους μείνει κανένα «κουσούρι», ας μη ζητάνε αλλού ευθύνες. Εμείς είχαμε προειδοποιήσει.