Η δικτατορία των τραπεζών

Από τον Δρα Αυγουστίνο  (Ντίνο) Αυγουστή, αναπλ. καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Έντονες είναι οι διαμαρτυρίες για το κλείσιμο του μοναδικού υποκαταστήματος της Τράπεζας Πειραιώς στην Αλίαρτο που λειτουργεί στον Δήμο Αλιάρτου-Θεσπιέων και εξυπηρετεί εκατοντάδες κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, τη στιγμή που από την τοπική αυτοδιοίκηση καταβάλλονται επίμονες προσπάθειες για την αναβάθμιση της περιοχής και μάλιστα σε εποχές οικονομικής στενότητας και περιορισμένων δυνατοτήτων. Κάτι παρόμοιο ασφαλώς συνέβηκε και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το υποκατάστημα στο γειτονικό μας Μουζάκι. Όλα αυτά σε μια περίοδο όπου η κεντρική εξουσία (στην Ελλάδα και την Κύπρο) κάνει αναφορά στην ανάγκη στήριξης της επαρχίας-υπαίθρου. Μπούρδες!
Ζούμε δυστυχώς σε καιρούς πλήρους ανελευθερίας που ο καθημερινός άνθρωπος δεν μπορεί να αντιληφθεί ή κάνει πως δεν αντιλαμβάνεται: Τη δικτατορία των τραπεζών, τη δικτατορία των Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως (κατ΄ άλλους Μέσων Μαζικής Προπαγάνδας και Αποβλακώσεως), τη δικτατορία της εργοδοσίας, τη δικτατορία της επιβολής της μίας άποψης και πάει λέγοντας… Σε μια μεθοδευμένη αλλαγή πορείας προς έναν κόσμο όπου ο απλός πολίτης θα καταντήσει ένας απλός αριθμός (νούμερο αν θέλετε). Κι αυτό εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα, χωρίς δυστυχώς καμιά σχεδόν αντίσταση από τους απλούς πολίτες. Ελάχιστες εξαιρέσεις υπάρχουν, όμως, δεν είναι αρκετές, προς το παρόν τουλάχιστον, για να αλλάξουν την κατάσταση,
Καταστήματα τραπεζών κλείνουν το ένα μετά το άλλο (χωρίς κανένα κοινωνικό ή εθνικό κριτήριο) και οι μισοί σχεδόν τραπεζικοί υπάλληλοι απολύθηκαν! Και το βάρος των τραπεζικών εργασιών καλούνται να το καλύψουν οι ίδιοι οι πελάτες των τραπεζών! Όλα μέσω ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, μια τρέλα δίχως τέλος. Διότι δεν έχουν όλοι οι πολίτες τον χρόνο, τη διάθεση ή ακόμη και τη δυνατότητα να περνούν τον λίγο πολύτιμο ελεύθερο χρόνο τους μπροστά στην οθόνη ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή!
Τα πάντα, αναγκαστικά πλέον, πληρώνονται με ηλεκτρονικό χρήμα. Πάλι κερδισμένες οι τράπεζες δηλαδή. Οι τράπεζες, που για όσους γνωρίζουν έστω και ελάχιστα περί οικονομίας και χρήματος, αποτελούν τη βασική αιτία για τα κάθε λογής οικονομικά πισωγυρίσματα και τα οικονομικά σκάνδαλα και μέτρα που καταδυναστεύουν τους απλούς καθημερινούς πολίτες που παλεύουν για το μεροκάματο. Οι τράπεζες αποδόμησαν την παγκόσμια οικονομία, όπως τη ξέραμε, και τον λογαριασμό τον πληρώνουν τα θύματα αυτής της θλιβερής ιστορίας! Προσφάτως η Τράπεζα Πειραιώς (φαντάζομαι θα ακολουθήσουν κι άλλες τράπεζες) αποφάσισε την κατάργηση των βιβλιαρίων καταθέσεων! Αυτό το ταπεινό αποταμιευτικό βιβλιάριο με το οποίο μεγαλώσαμε προσπαθώντας να βάλουμε στην άκρη δραχμούλα-δραχμούλα ή σελίνι-σελίνι πέντε δεκάρες για ώρα ανάγκης.
Θυμάμαι ακόμη με νοσταλγία, όντας μαθητής Δημοτικού, τον αείμνηστο πατέρα μου να μου δίνει από το υστέρημά του, κάθε πρωινό Δευτέρας, δύο σελίνια για τα δώσω στον δάσκαλό μας (όλοι οι μαθητές έκαναν το ίδιο) κι εκείνος με τη σειρά του τα κατέθεσε στο βιβλιάριο αποταμιεύσεως της Συνεργατικής Τράπεζας του χωριού μας, της δικής μας τράπεζας που υπήρχε σε κάθε χωριό της Κύπρου (αυτή η αποταμίευση μας στήριζε στα πρώτα βήματά μας στο Γυμνάσιο). Μέσω αυτής της Συνεργατικής Τράπεζας γινόταν η διάθεση όλων των αγροτικών προϊόντων. Οι κάτοικοι του χωριού γνώριζαν μόνο αυτήν την τράπεζα και μέσω αυτής γίνονταν όλες οι δοσοληψίες τους. Αυτή, μάλιστα, ήταν τράπεζα, ήταν η τράπεζα που κράτησε σε καιρούς χαλεπούς όρθια την Κυπριακή οικονομία! Κι όλο αυτό το οικοδόμημα που κρατούσε όρθια την κυπριακή ύπαιθρο κατασχέθηκε (μέχρι και τα ακίνητά της που ήταν μόνο δικά μας και κτίστηκαν αποκλειστικά από τους πατεράδες και τους παππούδες μας) από τον παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα (την παγκόσμια μαφία δηλαδή), με συνοπτικές διαδικασίες, μέσα σε ένα βράδυ! Σήμερα σχεδόν καμία τράπεζα στο νησί δεν ανήκει στην Κυπριακή Δημοκρατία!
Υστερόγραφο: Και το ευρώ; Από τη μια μέρα στην άλλη, ένα κιλό από τα καλύτερα μήλα στη λαϊκή που κόστιζε εκατόν δραχμές, στοίχιζε ένα ευρώ, δηλαδή αύξηση 240%! Έτσι ωρίμασαν οι συνθήκες για να έρθουν τα μνημόνια, όχι πως η ελληνική οικονομία ήταν καμιά εύρωστη οικονομία, αλλά κουτσά στραβά παίζαμε με τη δραχμούλα μας και τα ψηλό-καταφέρναμε!