Ας δούμε αρχικά ποιοι συζητούν για το «καλό» του ελληνικού ποδοσφαίρου και θα καταλάβουμε πολλά. Ποιο «καλό» άραγε; Το «καλό» εκείνο που χρόνια τώρα σκοντάφτει κάπου μεταξύ διαπλοκής, πολιτικής και κομματισμού; Το «καλό» εκείνο που χρόνια τώρα αξιολογείται από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τι σχήμα έχει μία μπάλα ποδοσφαίρου; Το «καλό» εκείνο που χρόνια τώρα αποφασίζεται πίσω από κλειστές πόρτες, από ανθρώπους χωρίς την παραμικρή επαγγελματική, μορφωτική και κυρίως ΗΘΙΚΗ σχέση με τον αθλητισμό; Το «καλό» εκείνο που χρόνια τώρα συζητείται στα ημίχρονα αγώνων από ημιμαθείς ποδοσφαιρικούς παραγοντίσκους; Ευχολόγια - ένδεια γνώσης - μεγάλα λόγια.
Όλοι μιλούν για τις προτάσεις που δεν κάνουν. Όλοι μιλούν για το «αύριο» με όρους του «χθες». Για όσους γνωρίζουν τον τρόπο σκέψης και γραφής μου, θα ξέρουν ότι εδώ και πολλά χρόνια προτείνω, δεν παραθέτω απλά σκέψεις. Ειδικά από την εποχή που με τίμησε με την εμπιστοσύνη του ο «Πατριάρχης» του αθλητικού δικαίου στην Ελλάδα, ο σπουδαίος Παντελής Δέδες.
Πάμε να ξαναπούμε λίγες σκέψεις λοιπόν που έπρεπε να έχουν γίνει πράξη από χθες. Ίδρυση Ειδικής Ανεξάρτητης Αρχής Αθλητισμού, στελεχωμένης από Ανώτατους δικαστικούς, στελέχη της ελληνικής αστυνομίας, στελέχη της εισαγγελίας οικονομικού εγκλήματος, αθλητικούς τεχνοκράτες και ειδικούς γνώστες της αθλητικής επιστήμης, που θα ελέγχει αποκλειστικά τον ελληνικό αθλητισμό. Ίδρυση Ακαδημίας Στελεχών Αθλητισμού στα πρότυπα της Εθνικής Σχολής Δικαστών, με έδρα την πόλη με την ιστορικότερη περιφερειακή ομάδα όλων των εποχών, τη Λάρισα. Εισαγωγή μέσω Πανελληνίων εξετάσεων. Υποχρέωση στελέχωσης των Ομοσπονδιών και των ομάδων σε ποσοστό 30% από την Ακαδημία. Ίδρυση Αθλητικού ΣΔΟΕ, που θα ελέγχει ανά 4μηνο αλλά και έκτακτα, τα οικονομικά των ομάδων και τα πόθεν έσχες των διοικητικών στελεχών. Ίδρυση αθλητικών δικαστηρίων υπό την υπαγωγή και εποπτεία του Αρείου Πάγου. Μετακύλιση ευθύνης και συνεπειών από την πρόκληση βίας στα γήπεδα, αποκλειστικά στις ομάδες. Οικονομική αποκατάσταση ζημιών, περιφρούρηση αγώνων από πράξεις βίας, αποβολή ταραξιών, υπό την απειλή αποκλεισμού από εγχώριες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Δίκαιη κατανομή πόρων από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, με προτεραιότητα σε ιστορικές ομάδες της Περιφέρειας και νησιωτικών περιοχών. Ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο οι 4 «μεγάλοι». Νοικοκύρεμα του χώρου των εκπροσώπων αθλητών (managers). Αυστηροί όροι και γνωστικές προϋποθέσεις ενασχόλησης με το αντικείμενο. Ειδικές αυστηρές προϋποθέσεις ενασχόλησης κάποιου με τα διοικητικά των ομάδων. Έγκριση από την ειδική ανεξάρτητη αρχή των μελών του Δ.Σ κάθε ομάδας. Στη διάθεση της ειδικής ανεξάρτητης αρχής, όλα τα οικονομικά και προσωπικά δεδομένα των στελεχών σε ομάδες και ομοσπονδίες. Δυστυχώς το ελληνικό ποδόσφαιρο παίζεται ακόμη στη «λάσπη». Το πιο θλιβερό βέβαια είναι ότι συνεχίζουμε αμετανόητοι.
Και όλα αυτά στο όνομα του λεγόμενου «αυτοδιοίκητου» του ποδοσφαίρου, μίας ανύπαρκτης νομικά έννοιας, που εκ του αποτελέσματος φαίνεται αν έκανε καλό ή κακό στο ποδόσφαιρό μας, όλα αυτά τα χρόνια. Ο αθλητισμός τελεί υπό την προστασία και την ανώτατη εποπτεία του κράτους, λέει το Σύνταγμα. Τι σημαίνει αυτό για τους μη νομικούς; Όταν στον αθλητισμό διαπιστώσει σήψη, αταξία, διαφθορά και ανομία, η Πολιτεία πρέπει να παρέμβει δραστικά.
Μην ξεχνούμε ότι το ποδόσφαιρο και στην Ελλάδα είναι λαοφιλές. Όσο πηγαίνει χέρι-χέρι λοιπόν με την πολιτική, μέσω αλληλοεκβιασμών, θα βρισκόμαστε συνεχώς στην ίδια νοσηρή κατάσταση. Κάποτε η Μάργκαρετ Θάτσερ παραμερίζοντας το όποιο πολιτικό κόστος, προχώρησε στο αδιανόητο για την εποχή και απέσυρε τις αγγλικές ποδοσφαιρικές ομάδες απ' όλες τις διεθνείς διοργανώσεις. Το ίδιο συνέβη και στις περιπτώσεις απόλυτης ανομίας και διαφθοράς στους κόλπους του Ιταλικού ποδοσφαίρου, όπου ιστορικές ομάδες υποβιβάστηκαν και διοικητικοί αξιωματούχοι του ποδοσφαίρου οδηγήθηκαν στις φυλακές. Αλλά και στο νοικοκύρεμα των αθλητικών ομοσπονδιών στην Ισπανία με σκληρές αλλά δίκαιες αποφάσεις. Αφήνω στον καθένα ξεχωριστά να απαντήσει, αν αυτά τα κορυφαία πρωταθλήματα επλήγησαν εκ του αποτελέσματος, από τις ανωτέρω «δύσκολες» αποφάσεις ή όχι.
Ήρθε η ώρα να βρούμε τις λύσεις μόνοι μας. Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει ολική απόσχιση του ποδοσφαίρου από το άρρωστο κομματικό κράτος που ελέγχει τα πάντα, και κυρίως ανθρώπους ικανούς και γνώστες της επιστήμης του αθλητισμού, για να πάρουν σκληρές αλλά αποτελεσματικές αποφάσεις. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν χρειάζεται βελτίωση με τα ήδη υπάρχοντα και φθαρμένα υλικά. Απαιτείται επανεκκίνηση και ανοικοδόμηση από την αρχή. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο. «Όσα έμαθα για την ηθική και το καθήκον, τα χρωστάω στο ποδόσφαιρο», είχε πει ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας, Αλμπέρ Καμύ...
* Από τον Βάσο Π. Καραμπίλια
* Ο Βάσος Π. Καραμπίλιας είναι δικηγόρος Αθηνών, μέλος του Μητρώου στελεχών της Ν.Δ., επιστημονικός συνεργάτης στη Βουλή των Ελλήνων.
