Το μουσικό πρόγραμμα ήταν μια πραγματική μουσική πανδαισία. Η μπάντα του «Σμήνους Μουσικής της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας», μας ταξίδεψε σε κόσμους μαγικούς και ονειρεμένους. Στη μουσική συναυλία κυριάρχησαν κινηματογραφικά θέματα από ελληνικές και ξένες ταινίες, ενώ Χατζηδάκης, Θεοδωράκης, Πλέσσας, Nino Rota και Nicola Piovani ήταν μεταξύ των συνθετών που η μουσική ορχήστρα ερμήνευσε δικές τους ξεχωριστές επιτυχίες. Τα τριάντα τέσσερα μέλη της Μπάντας διηύθυνε ο μαέστρος επισμηναγός Αλέξανδρος Λιτσαρδόπουλος, ενώ συνέπραξαν με τις ξεχωριστές φωνές τους η σοπράνο Ευδοκία Μωϋσίδου και ο τενόρος Χαράλαμπος Βελισσάριος.
Την εκδήλωση άνοιξε με σύντομη ομιλία του ο Αρχηγός Α.Τ.Α. (Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας) Αντιπτέραρχος (Ι) Θεμιστοκλής Μπουρολιάς (ένας πράος, απλός, προσιτός, ταπεινός και σεμνός άνθρωπος χαρακτηριστικά που διακρίνουν όλους τους ιπταμένους αξιωματικούς της Πολεμικής μας Αεροπορίας) κάνοντας αναφορά στον σπουδαίο ρόλο που επιτελεί η Πολεμική Αεροπορία σε όλους τους τομείς. Τα πολεμικά μας αεροπλάνα, είπε, μεταξύ άλλων, πετούν ακατάπαυστα πάνω από τη Λάρισα. Ο θόρυβός τους παρ’ ό,τι ενοχλητικός αποτελεί Ήχο Ελευθερίας που εγγυάται τα εθνικά μας σύνορα.
Αυτές οι δυο λέξεις, ο Ήχος Ελευθερίας, είναι που με έκαναν να πάρω μολύβι και χαρτί και να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις σκέψεις μου σήμερα. Ο Ήχος Ελευθερίας στον οποίο αναφέρθηκε ο Αρχηγός Μπουρολιάς στην εισαγωγική ομιλία του, όταν θέλησε να «απολογηθεί» για τον θόρυβο που προκαλούν τα ελληνικά μαχητικά που καθημερινά πετούν πάνω από την πόλη μας. Αυτός ο θόρυβος που προσωπικά με καθήλωσε και έφερε στο μυαλό μου τις άσχημες εμπειρίες από τον πόλεμο του 1974, ήταν το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε όταν βρέθηκα, δεκαπέντε ακριβώς μήνες μετά από εκείνο το μαύρο στη Λάρισα. Στη μνήμη μου αναπόφευκτα επανήλθε ο θόρυβος των τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών και οι σφοδροί βομβαρδισμοί που δεχθήκαμε όντας μάχιμοι στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς της Κύπρου (ήταν το πρώτο βάπτισμα τους πυρός που δεχθήκαμε στον προδομένο πόλεμο του ’74 που θα συνοδεύει όσους τον βιώσαμε μέχρι το θάνατό μας), την ίδια ώρα που με τα μάτια στραμμένα στους ουρανούς αναμέναμε από στιγμή σε στιγμή τα γαλανά φτερά να μας απαλλάξουν από την παρουσία τους. Και δυστυχώς δεν ήρθαν ποτέ! Προδοσία! Τα αποτελέσματα αυτής της προδοσίας τα ξέρετε φαντάζομαι όλοι σας...
Σήμερα ασφαλώς τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Σήμερα η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία και το σύνολο των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκονται σε στιβαρά χέρια, και δηλώνουν έτοιμοι να προασπιστούν κάθε σπιθαμή ελληνικού εδάφους και ασφαλώς και της Κύπρου. Η Κύπρος δεν «κείται μακράν», όπως μας έλεγαν τότε οι κυβερνώντες στην Ελλάδα, πολιτικοί και στρατιωτικοί.
Υστερόγραφο: Εκδηλώσεις όπως η προχθεσινή (παρόμοιες δράσεις είχαμε και παλαιότερα αλλά και κατά το πρόσφατο παρελθόν από τον Αντιπτέραρχο (Ι) Γεώργιο Μπλιούμη, τους Αντιστράτηγους Φλώρο Κωνσταντίνο και Ζερβάκη Δημόκριτο και τους συνεργάτες τους) σίγουρα ενισχύουν την εμπιστοσύνη όλων μας προς το στράτευμα και ενδυναμώνουν τους δεσμούς των Ενόπλων μας Δυνάμεων με τους πολίτες, πράγμα ιδιαιτέρως σημαντικό από κάθε άποψη.
*Το Δεύτερο Αρχαίο Θέατρο Λάρισας βρίσκεται στον λόφο «Πευκάκια» όπου ήταν θεμελιωμένο το θέατρο σύμφωνα με τις επιγραφές υπήρχε ιερό της Δήμητρας. Το θέατρο επισημάνθηκε τυχαία το 1978 και ανασκάφηκε συστηματικά το 1985 και 1986. Με τις έρευνες αυτές αποκαλύφθηκαν η σκηνή, η ορχήστρα, το κοίλο, η δεξιά πάροδος και τμήμα της αριστερής παρόδου. Χτίστηκε στο τέλος του 1ου αι. π.Χ. στα χρόνια του Ρωμαίου αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου.
Από τον δρα Αυγουστίνο (Ντίνο) Αυγουστή,
αναπλ. καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
