Παλαιστίνης, με βάση τις πληροφορίες του ιεροσολυμιτικού κώδικα 509.
Η αρχαιότερη μνεία, το έτος 1652, αφορά το μετόχι του Αγίου Τάφου. Στο φ. 50β του κώδικα είναι καταχωρισμένη η ομολογία μιας Τυρναβίτισσας, της κυρα-Μεταξούς (10.10.1652), γυναίκας του Πούλου Μπογιατζή. Αυτή πούλησε στην Αγιοταφική Αδελφότητα τα σπίτια της αντί 8.000 άσπρων (66 γρόσια και 80/120 του γροσίου).
Η ομολογία της Μεταξούς έχει ως εξής: «Διά της παρούσης μου αποδείξεως δηλοποιώ εγώ η Μεταξού, η γυνή του Πούλου ποϊατζή πως επώλησα τα σπίτια μου τον πρωτοσύγγελον του Αγίου Τάφου, τον κυρ-Θεωνάν, και έλαβα τα άσπρα μου σώα και ανελλειπή τον αριθμόν χιλιάδας Η’, ήγουν οκτώ και να μην έχει τινάς πλέον εξουσίαν να ζητή από τον ρηθέντα πρωτοσύγγελον παπά κυρ-Θεωνάν ή από τον Άγιον Τάφον τι μέχρις οβολού, ει δε και ευρεθή τις ενοχλήσαι ή διασείσαι τινάν των εκ του Αγίου Τάφου να έχη τον Άγιον Τάφον αντίδικον και τας αράς των αγίων πατέρων (...). Εν έτει από Χριστού αχνβ [1652] εν μηνί Οκτωβρίω Ι».
Ως μάρτυρες για την εγκυρότητα της πώλησης υπέγραψαν 3 ιερείς του Τυρνάβου (ο οικονόμος Εμμανουήλ, ο Δημήτριος και ο πρωτονοτάριος Γεωργίτζης) και 12 Τυρναβίτες, μεταξύ των οποίων και ο άντρας της Πούλος μποϊατζής. Η υπογραφή του άντρα της δηλώνει ότι τα σπίτια ήταν προικώα περιουσία της.
Το μετόχι αυτό βρισκόταν στο κέντρο του Τυρνάβου, στη συνοικία του Προφήτη Ηλία της Αγοράς, η οποία αναφέρεται στο φ. 88α του κώδικα 509, με εγγραφές της 13 Σεπτεμβρίου 1658, 9 οικογενειών αφιερωτών. Ένας, μάλιστα, αφιερωτής, ο Καλούδας, κατοικούσε στο σπίτι κάποιου Στάμου «σιμά εις το μετόχι του Αγίου Τάφου».
Σε μία σημείωση, του 1661, ο Μακάριος σημείωσε ότι, 9 χρόνια μετά την αγορά των εν λόγω σπιτιών, ένα από αυτά οι μοναχοί το μετέτρεψαν σε ναΐσκο, με τη συνδρομή πολλών Τυρναβιτών: «Εζωγραφίσαμεν εις τα άνω ειρημένα σπήτεια του αγίου τάφου με έξωδες και με χαρωποιά θελίματα των άνωθεν και με καντήλι ακοίμητο και επειδή ευλαβώς μας εδέχθησαν άπασα η πολιτεία Τυρνάβου, επαρακινήθησαν και έκαμαν κουτία δύο του Αγίου Τάφου να γυρίζουν την πάσα Κυριακή διά θυμίαμα του Τάφου».
Το μετόχι της Μονής του Αγίου Σάββα, κάποια σπίτια, αναφέρεται στις 24 Ιουλίου του 1660. Το μετόχι αυτό «ευρίσκεται εκεί καμπόσο μακριά από τα σπίτια του Αγίου Τάφου». Οι Αγιοταφίτες όρισαν επιτρόπους για να το φροντίζουν τον κυρ Δανιήλ, τον Δημήτρη της Βουβής, τον κυρ Στάμο Τάσκο και τον κυρ Πούλο του Γεωργιτζη, με τους οποίους τα νοίκιασαν σε κάποιον Τυρναβίτη προς 350 άσπρα. Στα σπίτια αυτά υπήρχε και ένα παλιό αμπάρι το οποίο πούλησαν προς 300 άσπρα.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1) Κώστας Σπανός, «Οι θεσσαλικοί οικισμοί στον ιεροσολυμιτικό κώδικα 509 (1649-1669)», Θεσσαλικό Ημερολόγιο, 40 (2001) 293-366.
Από τον Κώστα Σπανό, εκδότη του «Θεσσαλικού Ημερολογίου»
www.thessaliko.gr
