Με το επώνυμο αυτό είναι γνωστοί αξιωματούχοι της βυζαντινής αυτοκρατορίας (δρουγγάριος, στρατηγός, πανσέβαστος σεβαστός, μεγάλος εταιριάρχης κ.ά). Ένα μέλος της οικογένειας αυτής συνδέεται με τη Βορειοδυτική Μακεδονία και τη Θεσσαλία. Πρόκειται για τον Μανουήλ Καμμύτζη (Καμμίτση), ο οποίος στις αρχές του 13ου αιώνα, κατά την τελευταία τριετία της βασιλείας του Αλεξίου Γ’ Αγγέλου, αναστάτωσε τις προαναφερόμενες περιοχές με το κίνημά του. Ο Καμμύτζης, με τη βοήθεια του Βούλγαρου στασιαστή Δοβρομηρού Χρύσου, εισέβαλε με βυζαντινο-βουλγαρικά στρατεύματα στις περιοχές αυτές και τις κατέλαβε για σύντομο χρονικό διάστημα.
Η δράση του ως αμφισβητία του βυζαντινού αυτοκράτορα προκάλεσε τον θαυμασμό των Δυτικομακεδόνων και των Θεσσαλών, με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να δώσουν το επώνυμό του ως βαφτιστικό των παιδιών τους. Στις προθέσεις των θεσσαλικών μοναστηριών το όνομα Καμίτζης αναφέρεται μόνο 2 φορές τον 16ο-17ο αιώνα, μία φορά στο Κουρτίκι του Παλαμά και μία στην περιοχή των Τρικάλων, και ένας Κουμίζιος την ίδια περίοδο στο Μακρυχώρι της Καρδίτσας. Τέλος, αναφέρεται και μία γυναίκα με το βαφτιστικό Καμίτζα στο Πήλιο, πολύ αργότερα, το 1805.
Η Καντακουζηνή μας θυμίζει τον Ιωάννη Καντακουζηνό (1295/1296-1383), λόγιο και συγγραφέα του έργου Ιστοριών Βιβλία Δ’ και αυτοκράτορα από τις 13.5.1347 μέχρι τις αρχές Μαΐου του 1354. Του εν λόγω βαφτιστικού συνάντησα μόνο τις υποκοριστικές μορφές του: Κουζηνή, Κοζηνή, Κοζιανή, Κόζω και Κούζω. Δύο γυναίκες με το όνομα Κουζινή αναφέρονται στο Πύθιο της Ελασσόνας τον 16ο-17ο αιώνα και μία στα Τρίκαλα το 1613/1614. Περισσότερες γυναίκες φέρουν το υποκοριστικό Κοζηνή: 3 στην περιοχή της Ελασσόνας (1633-1674, 1602-1798) και άλλες 3 στον θεσσαλικό Όλυμπο (17ος-18ος αιώνας).
Στον Όλυμπο, τον 17ο-18ο επίσης, αναφέρονται 2 γυναίκες με το όνομα Κοζιανή, μία Κόζω στη Λάρισα την περίοδο 1714-1784 και μία Κούζω στα Τρίκαλα το 1740.
Ο Αθανάσιος Μπούτουρας αναφέρει τα υποκοριστικά Κουζηνή (στην Αίνο Κυδωνιές και Λέσβο), Κουζινιώ (στην Αίνο), Κουζού και Κούζα (στην Ήπειρο). Του βαφτιστικού Καντακουζηνός αναφέρει τα εξής: Καταξηνός (στην Τένεδο και Λέσβο) και Κουζηνάκης (στην Αίνο).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1) Ιωάννης Καντακουζηνός, Ιστοριών Βιβλία Δ’ (εισαγωγή Δημ. Ζ. Σοφιανός).
2) Κώστας Σπανός, Λεξικό των Θεσσαλικών Βαφτιστικών Ονομάτων (15ος-19ος αι.), Λάρισα 2018.
3) Αθανάσιος Χ. Μπούτουρας, Τα νεοελληνικά κύρια ονόματα, Αθήναι 1912.
Από τον Κώστα Σπανό, εκδότη του Θεσσαλικού Ημερολογίου
